Dün gece 2014 e girmeden önce hepimiz için dilekler diledim.
Umarım herkes güzel sonuçlar alır demeyeceğim bu sefer.
Umarım sağlıklı bir şekilde kucağınıza alısınız demek istiyorum. Kısacası Yüce Rabbim ol desin.
Benim 3. test günüm yarındı. ama bugün hastaneye gittim yaptırdım. Sonuç 14 e düşmüş. Ben bebeğime/bebeklerime sıkı sıkı sarılmıştım. Ama bebeğim/bebeklerim beni benimseyememiş demek ki... İsyan etmiyorum sadece çok üzgünüm.
Henüz kanamam başlamadı sadece kahverengi akıntım var. Yani hala beni terk etmedi bebeklerim. Kanamayla vücut atacakmış....
İlaçları bıraktım. Bu akşam içmedim. Tüp bebek aşaması çok zormuş biliyorsunuz ilk denememdi. Her aşaması bir stresmiş,normal bir hamilelikle hiç bir alakası yokmuş. Gerçekten gelen bebekler özel bebeklermiş.
Hepinizle beraber üzülüp beraber sevindik. ben sonucumu aldığımda ilk olarak annemi, kardeşlerimi ve eşimi düşündüm. Ne derim dedim? ben güçlü bir kadınımdır kaldırırım. Benim sınavım bu onların değil... Ama onların üzüntüsüne ve en önemlisi emeklerine dayanamam. Annem ve kardeşime söylediğimde hepsi ağladı bende kendimi tutamadım bende ağladım. Beni istemedi niye hala içimde çıksa ya artık...
Ailem benim buraya yazdığımı ve sizinle herşeyi paylaştığımı biliyor. Yazılarımı da okuduklarını da tahmin ediyorum.
Annemim,babamın,kardeşimin, ablamın, eşimin ve siz kader arkadaşlarımda benimle birlikte olduğunuz için çok teşekkür ediyorum. Kısmet değilmiş. Ailemin sağlıklı oldukları ve benimle oldukları için rabbime şükrettim. hemde defalarca... Allahım hamdolsun dedim. hepimiz iyiyiz, hayattayız ve sağlıklıyız. Sizleri takip etmeye devam edeceğim... sizler için dualar da edeceğim bugün anladım ki değer çıksa bile kucağına almadıktan sonra hamilelik hala tehlikede...
Hepinizi çok öpüyorum. kusura bakmayın biraz uzun yazdım. Ama sizlere yazmak istedim hatta daha çok şey yazacaktım ama zamanınızı almak istemedim. (Bu arada amayaa teşekkür ederim hamile ve nazar boncuk yapmışsın en azından onu görebildim...)
ANNE SENİ ÇOK SEVİYORUM. ÜZÜLME LÜTFENNNN...