- 23 Temmuz 2014
- 1.230
- 1.682
- 128
inş cnm
telefondan foruma giren arakdaşlar ben ı phone a yukleyemıyorum uygulamayı yaa benim gibi sorun yaşayanlar var mı? site değiştikten sonra açılmadı sıldım tekrar yukleyemedım
bu arada dun bir arakdaşı gordum ablası gecen hafta 7 aylıkken suyu gelmiş ve hemen sezeryana almışlar anne de bebekte ıyıymış ama 3 hafta küvezde kalacakmış. çok rahattım dune kadar ama bir korku sardı bana inşallah bebişlerimiz zamanında gelirler(
aynı benim annemin tarzı konuşmaları senin annenin de.. biz aynı sitede oturuyoruz bazen yemeğe çağırıyolar o zaman gidip yemek yiyip dönüyorum başka hiç gitmiyorum arayıp sormaz hiç nasılsın var mı bi sıkıntın falan var mı diye kafası hep meşgul yeğenime bakıyor aklı hep onda daha bana çöp almış değil bebek için takmıyorum artık evimde sakin sakin oturuyorum sen de takma lütfen bebeğini düşün.. büyüğüz diye lafı söyleyip gidiyolar sonra biz krize giriyoruz olan bize bebeklerimize oluyor..
ohhh ne güzel sen de halletmişsin herşeyi ya bir ben kaldım hiç bir şey almayan. Şimdiye kadar rahattım da, şimdi işin neresinden başlayacağım konusunda bir paniğe kapıldım
Ben bebek arabasını da araba koltuğunu da önceden alacağım inşallah. Olur canımız sıkılır kışın fln bir avm'ye girersek en azından arabayla gezdiririm. Ama havalar konusunda haklısın, artık iklimi değişti bursanın da. Biz de Kasım da nişanlanırken Botanikte fotoğraf çekimi yapmıştıkGayet de sıcaktı hava
Anladım ama mesai çok acımasızca ülke şartları işte hiç kolay değil şartlarımız
Atama olursa bende öğretmen olacağım işte, pek umudum yok ama Allah kısmet eder belkievleneli neredeyse bir sene olacak eşim çok istiyor bende fazla erteleyemem sanırım artık çocuk olayını
Kızlar cevaplarınız için teşekkürler bende hem çalışmak istiyorum hem çocuk olsun istiyorum bu yüzden merak ettim, nasıl olacak hiç bilmiyorum normalde bile çalışırken zorlanan bir insanım hamile iken nasıl olacak bilmiyorum.O yüzden sizlere sormak istedim ama kişide kişiye değişiyormusçalışsam iyi olurdu istediklerimi rahatca alırdım. Hoş henüz bir bebeğim olacakmı onu bile bilmiyorum kpss beklemektan sıkıldım artık bi an önce belli olsa
Ayy yalnız değilmişim bende, kayınvalidem yazlıkta zaten arar sorar ama hani öylesine. Nasılsın kızım falan, hani nasıl gidiyor , bebek nasıl , sıkıntın var mı soran yok. Annem desen, offf ; sıcaklarla arası hiç iyi değil, doğru düzgün aramaz bile hep ben arayım diye bekler. Açıklaması da "rahatsız etmiyim", gören de çok lanet bir damadı var sanacak. Annem diye boynuna atılır eşim, gelin der davet eder. Ama annemin tek söylediği "ayy çok sıcak". "Allahtan yazın doğurmucan yoksa hiç bu sıcaklarda gelemezdim" gibi laflar. Sadece 2 tane tulum almış o kadar. Ne kayınvalidemden ne de annemden henüz bebeğe bir çöp gelmedi. Kayınvalide yazlıkta annemin de bahanesi "havalar çok sıcak çıkamam çarşıya falan". Üzülüyorum evet ama, eşim sağ olsun o iyi niyetli bakıyor herşeye, sakinleştiriyor. Şeker yüklemesi yapılacağı zaman, korkuyorum falan diyorum , sonuçta annemde de şeker var benim. "sanki bizim zamanımızda şeker yüklemesi vardı, bir tek sen doğurmuyorsun" diyor. Bazen gündüz geç arıyorum özellikle belki merak eder diye , dayanamayıp arıyorum bu seferde "ne aramadın bu saate kadar" diye fırça yiyorum. İnsan bu dönemlerinde sanırım normal zamana göre daha fazla ilgi alaka bekliyor. Neyse ki dediğim gibi eşim yanımda. Açıkçası bu günlere sadece eşimle beraber geldik. Evet ilk öğrendikleri zaman çok sevindiler ama, işte sonrası yok. Bir de şu aralar kardeşimin iş yeri ile sıkıntısı var, babaannem hasta babam sürekli babaannemin yanımda bunlara takmış durumda. Ne zaman arasam, sesi kötü. Ne var demeye korkar oldum. Bana nasılsın, sıkıntın var mı , bebek nasıl kontrol ne zaman falan diyeceğine , ben onların sıkıntılarını dinliyorum. Anlatıyor anlatıyor, sonra da sen üzülme diyor. Valla artık annemi telefonla aramaya korkar oldum.
Benim annemi anlattın canım aylarca aramsan aramaz öldünmü kaldınmı demez offfffffff oofffffffffbu kadar mı ddeğersizben ya aman Rabbim yyavrularımızı bizlere bağışlasın amiiiiiiiiinAyy yalnız değilmişim bende, kayınvalidem yazlıkta zaten arar sorar ama hani öylesine. Nasılsın kızım falan, hani nasıl gidiyor , bebek nasıl , sıkıntın var mı soran yok. Annem desen, offf ; sıcaklarla arası hiç iyi değil, doğru düzgün aramaz bile hep ben arayım diye bekler. Açıklaması da "rahatsız etmiyim", gören de çok lanet bir damadı var sanacak. Annem diye boynuna atılır eşim, gelin der davet eder. Ama annemin tek söylediği "ayy çok sıcak". "Allahtan yazın doğurmucan yoksa hiç bu sıcaklarda gelemezdim" gibi laflar. Sadece 2 tane tulum almış o kadar. Ne kayınvalidemden ne de annemden henüz bebeğe bir çöp gelmedi. Kayınvalide yazlıkta annemin de bahanesi "havalar çok sıcak çıkamam çarşıya falan". Üzülüyorum evet ama, eşim sağ olsun o iyi niyetli bakıyor herşeye, sakinleştiriyor. Şeker yüklemesi yapılacağı zaman, korkuyorum falan diyorum , sonuçta annemde de şeker var benim. "sanki bizim zamanımızda şeker yüklemesi vardı, bir tek sen doğurmuyorsun" diyor. Bazen gündüz geç arıyorum özellikle belki merak eder diye , dayanamayıp arıyorum bu seferde "ne aramadın bu saate kadar" diye fırça yiyorum. İnsan bu dönemlerinde sanırım normal zamana göre daha fazla ilgi alaka bekliyor. Neyse ki dediğim gibi eşim yanımda. Açıkçası bu günlere sadece eşimle beraber geldik. Evet ilk öğrendikleri zaman çok sevindiler ama, işte sonrası yok. Bir de şu aralar kardeşimin iş yeri ile sıkıntısı var, babaannem hasta babam sürekli babaannemin yanımda bunlara takmış durumda. Ne zaman arasam, sesi kötü. Ne var demeye korkar oldum. Bana nasılsın, sıkıntın var mı , bebek nasıl kontrol ne zaman falan diyeceğine , ben onların sıkıntılarını dinliyorum. Anlatıyor anlatıyor, sonra da sen üzülme diyor. Valla artık annemi telefonla aramaya korkar oldum.
Başlarsın başlarsın, kıyafet işi zaten hiç bitmez. Öyle çok çeşit var ki insanın hepsini alası geliyor. Önce büyük eşyaları hallet. yatağı, arabası falan. Sonra banyo ürünlerini al, küveti, şampuanı, bakım ürünleri, tırnak makası, fırçası falan. Battaniye,yastık,yorgan, nevresim takımı. Sonra kendine gecelik, pijama, çorap, terlik. Bebek kıyafetlerini de en sona bırak sonu yok çünkü.
Rapor olayını ne yaptınız canım ben kurban bayramıyla baslatmayı düsünüyorum iznimi dayana bilirsem insallah doğum sonrasına ne kadar aktarabilirsem benim için o kadar iyi olacak 28 inde çalısabilir raporu alcam 32. haftamızda oluyoruz.1 yılda ücretsiz istiyorum bakacak kimsemiz yok siz nasıl yapacaksınız?
valla nil ben eskiden çok takıyordum bakma şimdi böyle yazdığıma yine de üzülüyor insan çok şey yazarım ama neyse eskiden eşime çaktırmamaya çalışıyodum şimdi ben annemlere gitmek istemiyorum diye söyledim çağırırlarsa anca gidicem dedim tamam dedi.. hep yeğenimle meşgul erkek kardeşimin düğün işi var onunla ya bide bana sorsa nasılsın diye yok.. eşimle bebek alışverişene gittik bilmiyoruz ki ne alıcaz kimse ön ayak olmuyor.. valla kayınvalidem hep soruyor nasılsın var mı yapılacak diye.. Allahtan arkamda eşim var hep destek ne desem yapıyor.. on defa anlattım ayaklarımın neden şiştiğini bana geçen senin ayakların niye şişti böyle diyor eşim bile şaşırdı hiç dinlememiş seni dedi.. aman boşver Allah sağlık versin huzur versin gerisi hallolur..Ayy yalnız değilmişim bende, kayınvalidem yazlıkta zaten arar sorar ama hani öylesine. Nasılsın kızım falan, hani nasıl gidiyor , bebek nasıl , sıkıntın var mı soran yok. Annem desen, offf ; sıcaklarla arası hiç iyi değil, doğru düzgün aramaz bile hep ben arayım diye bekler. Açıklaması da "rahatsız etmiyim", gören de çok lanet bir damadı var sanacak. Annem diye boynuna atılır eşim, gelin der davet eder. Ama annemin tek söylediği "ayy çok sıcak". "Allahtan yazın doğurmucan yoksa hiç bu sıcaklarda gelemezdim" gibi laflar. Sadece 2 tane tulum almış o kadar. Ne kayınvalidemden ne de annemden henüz bebeğe bir çöp gelmedi. Kayınvalide yazlıkta annemin de bahanesi "havalar çok sıcak çıkamam çarşıya falan". Üzülüyorum evet ama, eşim sağ olsun o iyi niyetli bakıyor herşeye, sakinleştiriyor. Şeker yüklemesi yapılacağı zaman, korkuyorum falan diyorum , sonuçta annemde de şeker var benim. "sanki bizim zamanımızda şeker yüklemesi vardı, bir tek sen doğurmuyorsun" diyor. Bazen gündüz geç arıyorum özellikle belki merak eder diye , dayanamayıp arıyorum bu seferde "ne aramadın bu saate kadar" diye fırça yiyorum. İnsan bu dönemlerinde sanırım normal zamana göre daha fazla ilgi alaka bekliyor. Neyse ki dediğim gibi eşim yanımda. Açıkçası bu günlere sadece eşimle beraber geldik. Evet ilk öğrendikleri zaman çok sevindiler ama, işte sonrası yok. Bir de şu aralar kardeşimin iş yeri ile sıkıntısı var, babaannem hasta babam sürekli babaannemin yanımda bunlara takmış durumda. Ne zaman arasam, sesi kötü. Ne var demeye korkar oldum. Bana nasılsın, sıkıntın var mı , bebek nasıl kontrol ne zaman falan diyeceğine , ben onların sıkıntılarını dinliyorum. Anlatıyor anlatıyor, sonra da sen üzülme diyor. Valla artık annemi telefonla aramaya korkar oldum.
Başlarsın başlarsın, kıyafet işi zaten hiç bitmez. Öyle çok çeşit var ki insanın hepsini alası geliyor. Önce büyük eşyaları hallet. yatağı, arabası falan. Sonra banyo ürünlerini al, küveti, şampuanı, bakım ürünleri, tırnak makası, fırçası falan. Battaniye,yastık,yorgan, nevresim takımı. Sonra kendine gecelik, pijama, çorap, terlik. Bebek kıyafetlerini de en sona bırak sonu yok çünkü.
sizdende kötüsü var valla bak bana iki aydır görümcem bende sinir hastası oldum hadi o anlamuyo annesi nasıl gönderdi onu buraya hala anlıyamıyorum bide 5 çocuk doğurmuş yani ooof ofAyy yalnız değilmişim bende, kayınvalidem yazlıkta zaten arar sorar ama hani öylesine. Nasılsın kızım falan, hani nasıl gidiyor , bebek nasıl , sıkıntın var mı soran yok. Annem desen, offf ; sıcaklarla arası hiç iyi değil, doğru düzgün aramaz bile hep ben arayım diye bekler. Açıklaması da "rahatsız etmiyim", gören de çok lanet bir damadı var sanacak. Annem diye boynuna atılır eşim, gelin der davet eder. Ama annemin tek söylediği "ayy çok sıcak". "Allahtan yazın doğurmucan yoksa hiç bu sıcaklarda gelemezdim" gibi laflar. Sadece 2 tane tulum almış o kadar. Ne kayınvalidemden ne de annemden henüz bebeğe bir çöp gelmedi. Kayınvalide yazlıkta annemin de bahanesi "havalar çok sıcak çıkamam çarşıya falan". Üzülüyorum evet ama, eşim sağ olsun o iyi niyetli bakıyor herşeye, sakinleştiriyor. Şeker yüklemesi yapılacağı zaman, korkuyorum falan diyorum , sonuçta annemde de şeker var benim. "sanki bizim zamanımızda şeker yüklemesi vardı, bir tek sen doğurmuyorsun" diyor. Bazen gündüz geç arıyorum özellikle belki merak eder diye , dayanamayıp arıyorum bu seferde "ne aramadın bu saate kadar" diye fırça yiyorum. İnsan bu dönemlerinde sanırım normal zamana göre daha fazla ilgi alaka bekliyor. Neyse ki dediğim gibi eşim yanımda. Açıkçası bu günlere sadece eşimle beraber geldik. Evet ilk öğrendikleri zaman çok sevindiler ama, işte sonrası yok. Bir de şu aralar kardeşimin iş yeri ile sıkıntısı var, babaannem hasta babam sürekli babaannemin yanımda bunlara takmış durumda. Ne zaman arasam, sesi kötü. Ne var demeye korkar oldum. Bana nasılsın, sıkıntın var mı , bebek nasıl kontrol ne zaman falan diyeceğine , ben onların sıkıntılarını dinliyorum. Anlatıyor anlatıyor, sonra da sen üzülme diyor. Valla artık annemi telefonla aramaya korkar oldum.
Başlarsın başlarsın, kıyafet işi zaten hiç bitmez. Öyle çok çeşit var ki insanın hepsini alası geliyor. Önce büyük eşyaları hallet. yatağı, arabası falan. Sonra banyo ürünlerini al, küveti, şampuanı, bakım ürünleri, tırnak makası, fırçası falan. Battaniye,yastık,yorgan, nevresim takımı. Sonra kendine gecelik, pijama, çorap, terlik. Bebek kıyafetlerini de en sona bırak sonu yok çünkü.
Takma isimle yazışıyor olsaydım şu an neler yazardım,ahh ah!
Yazdığın çoğu şeyin içinde kendimi buldum.
Herkes tatil havasında canım, kimsenin gelip de ne olup bitecek diye sorduğu yok.
Eskiden elele verip her şeyi hazırlarlarmış. Şimdi bizler tek bırakılıp her şeyi hazır aldığımızda ooo bizim zamanımızda böyle miydi bilmem ne diye laf sokmayı iyi biliyorlar.
Hani ben bir ara yazmıştım ya biz eşimle tek seferde gidip alıcaz diye; işte bu yüzden.
Annem yastık yorganımı temizledi,eve de gelip her yeri temizleyecek, onun dışında kimseden destek görmüyorum.
Bizim en büyük şansımız Allah'a binlerce şükür anlayışlı ve güçlü eşlerimizin olması.
Hiçbir şeye hayır demedi şimdiye kadar. İşten ayrılmamı bile anlayışla karşıladı,hatta kendisi teklif etmişti.
Ve şu an her zamankinden daha da çok çalışıyor.
Her şeyimi eksiksiz,dört dörtlük alıyor,yapıyor,yediriyor,içiriyor.
Allah'a çok şükür herkesin imrenerek ve överek bahsettiği bir hayat yaşıyorum.
Sanırım o da bana sırt dönseydi kahrolurdum.
Çok şükür,bin şükür!!! Allah'ım evimizin huzurunu daim etsin Nil'cim, hepimizin inşallah!
Ayy yalnız değilmişim bende, kayınvalidem yazlıkta zaten arar sorar ama hani öylesine. Nasılsın kızım falan, hani nasıl gidiyor , bebek nasıl , sıkıntın var mı soran yok. Annem desen, offf ; sıcaklarla arası hiç iyi değil, doğru düzgün aramaz bile hep ben arayım diye bekler. Açıklaması da "rahatsız etmiyim", gören de çok lanet bir damadı var sanacak. Annem diye boynuna atılır eşim, gelin der davet eder. Ama annemin tek söylediği "ayy çok sıcak". "Allahtan yazın doğurmucan yoksa hiç bu sıcaklarda gelemezdim" gibi laflar. Sadece 2 tane tulum almış o kadar. Ne kayınvalidemden ne de annemden henüz bebeğe bir çöp gelmedi. Kayınvalide yazlıkta annemin de bahanesi "havalar çok sıcak çıkamam çarşıya falan". Üzülüyorum evet ama, eşim sağ olsun o iyi niyetli bakıyor herşeye, sakinleştiriyor. Şeker yüklemesi yapılacağı zaman, korkuyorum falan diyorum , sonuçta annemde de şeker var benim. "sanki bizim zamanımızda şeker yüklemesi vardı, bir tek sen doğurmuyorsun" diyor. Bazen gündüz geç arıyorum özellikle belki merak eder diye , dayanamayıp arıyorum bu seferde "ne aramadın bu saate kadar" diye fırça yiyorum. İnsan bu dönemlerinde sanırım normal zamana göre daha fazla ilgi alaka bekliyor. Neyse ki dediğim gibi eşim yanımda. Açıkçası bu günlere sadece eşimle beraber geldik. Evet ilk öğrendikleri zaman çok sevindiler ama, işte sonrası yok. Bir de şu aralar kardeşimin iş yeri ile sıkıntısı var, babaannem hasta babam sürekli babaannemin yanımda bunlara takmış durumda. Ne zaman arasam, sesi kötü. Ne var demeye korkar oldum. Bana nasılsın, sıkıntın var mı , bebek nasıl kontrol ne zaman falan diyeceğine , ben onların sıkıntılarını dinliyorum. Anlatıyor anlatıyor, sonra da sen üzülme diyor. Valla artık annemi telefonla aramaya korkar oldum.
Başlarsın başlarsın, kıyafet işi zaten hiç bitmez. Öyle çok çeşit var ki insanın hepsini alası geliyor. Önce büyük eşyaları hallet. yatağı, arabası falan. Sonra banyo ürünlerini al, küveti, şampuanı, bakım ürünleri, tırnak makası, fırçası falan. Battaniye,yastık,yorgan, nevresim takımı. Sonra kendine gecelik, pijama, çorap, terlik. Bebek kıyafetlerini de en sona bırak sonu yok çünkü.
Kızlar yazdıklarınızı okudum zeyyinde ne diyeceğimi bilemedim inanın..ama sonuçta anne onlar mutlaka sizleri de düşünüyorlardır ama sizi okudukça Halime şükrettim bendede kayınvalidem annem saolsun herşeyi biz alalım biz yapalım derdindeler bende bu durumdan sıkıldım ben almak ben yapmak istiyorum perdesinden tut ağız silme bezlerine kadar yaptılar özellikle de kayınvalidem .. Neyse Rabbim yuvanızın huzurunu bozmasın...Canım ben varım sana tavsiyem fazla sıkma canını fazla ağlama ne olur yavrularını düşün sadece annemle değil bacılarım benimle konuşmuyor
bana bi ihtiyacımın olduğunu soran bile yok kimsede ses yokvalla nil ben eskiden çok takıyordum bakma şimdi böyle yazdığıma yine de üzülüyor insan çok şey yazarım ama neyse eskiden eşime çaktırmamaya çalışıyodum şimdi ben annemlere gitmek istemiyorum diye söyledim çağırırlarsa anca gidicem dedim tamam dedi.. hep yeğenimle meşgul erkek kardeşimin düğün işi var onunla ya bide bana sorsa nasılsın diye yok.. eşimle bebek alışverişene gittik bilmiyoruz ki ne alıcaz kimse ön ayak olmuyor.. valla kayınvalidem hep soruyor nasılsın var mı yapılacak diye.. Allahtan arkamda eşim var hep destek ne desem yapıyor.. on defa anlattım ayaklarımın neden şiştiğini bana geçen senin ayakların niye şişti böyle diyor eşim bile şaşırdı hiç dinlememiş seni dedi.. aman boşver Allah sağlık versin huzur versin gerisi hallolur..
ya ama 37. haftayı beklesek 5 hafta kazanıyoruz ama şahsen benim öyle yaparsam kalan iznin bir kısmı yarıyıl tatilinin içine giriyor. O zaman da yazık oluyor. Bilmiyorum yanlış mı hesaplıyorum.benim izin sürem 16 hafta. eylülün 2. haftasında alınca sömestra 1 hafta kala bitiyor. onda da rapor alacağım. 1. dönem bitecek. eğer 2. dönem rahat olursam başlayacağım. olamazsam heyet raporu almaya çalışacağım. ücretsiz izin de var ama o bizi zorlar , onu pek düşünmüyorum. annem burda o yüzden ona güveniyorum biraz. ama bakacak kimse olmasa mecbur ücretsiz izin alternatifim olurdu. eğer sende dayanabilirsen izinlerini doğumdan sonra kullanmaya çalış. bizim arkadaşlar genelde öyle yaptı.
bazen anneler de ilginç olabiliyor, benzer sorunlar ben de yaşıyorum. Bebeğin için takmamaya çalış. O senin en kıymetlin olacak zaten..Kızlar hamileliğin başından beri annesiyle arası açılan varmı?? Çok mutsuzum sabahtan beri ağlıyorum 2 kere kriz geçirdim kendimi durduramadım..proluton iğne yaptı annem buscopan içirdi gitti..ben hala ağlıyorum...
amaaaaan zey takma boşver hiç üzme kendini değmez unutursun bu günü üzüldüğünle kalırsın benimde derdimi anlatıcağım kimsem yok bak burada yazışıyoruz işte buda bi nimet üzme kendinibenim küsüp alındığım bir şey yokki hep etrafımdakiler küsüp alınıyor sanki hamile ben değilim onlar..
canımın çektiği şeyi bile söylemeye çekiniyorum ben uğraştırıcam annemi diye...
bugün doğum valizimi hazırlıycaktık sözde..sabah çok basit birşeyden tartıştık..ne bencilliğim kaldı ne bişeyim..
annemden başka dertleştiğim konuştuğum kimse yok bir arkadaşım bile..sanırım artık annemde yok..ağır şeyler söyledi..
bize güvenipte yapmadın sonuçta bebekleri gibi bişeyler söyledi..
aç açık kalmazlar bakarsın falan dedi..sonra da gitti..
sanırım artık tek başımayım..
Canım bende senin gibi düşünüyorum heyet raporu kaç gün oluyor acababenim izin sürem 16 hafta. eylülün 2. haftasında alınca sömestra 1 hafta kala bitiyor. onda da rapor alacağım. 1. dönem bitecek. eğer 2. dönem rahat olursam başlayacağım. olamazsam heyet raporu almaya çalışacağım. ücretsiz izin de var ama o bizi zorlar , onu pek düşünmüyorum. annem burda o yüzden ona güveniyorum biraz. ama bakacak kimse olmasa mecbur ücretsiz izin alternatifim olurdu. eğer sende dayanabilirsen izinlerini doğumdan sonra kullanmaya çalış. bizim arkadaşlar genelde öyle yaptı.
Takma isimle yazışıyor olsaydım şu an neler yazardım,ahh ah!
Yazdığın çoğu şeyin içinde kendimi buldum.
Herkes tatil havasında canım, kimsenin gelip de ne olup bitecek diye sorduğu yok.
Eskiden elele verip her şeyi hazırlarlarmış. Şimdi bizler tek bırakılıp her şeyi hazır aldığımızda ooo bizim zamanımızda böyle miydi bilmem ne diye laf sokmayı iyi biliyorlar.
Hani ben bir ara yazmıştım ya biz eşimle tek seferde gidip alıcaz diye; işte bu yüzden.
Annem yastık yorganımı temizledi,eve de gelip her yeri temizleyecek, onun dışında kimseden destek görmüyorum.
Bizim en büyük şansımız Allah'a binlerce şükür anlayışlı ve güçlü eşlerimizin olması.
Hiçbir şeye hayır demedi şimdiye kadar. İşten ayrılmamı bile anlayışla karşıladı,hatta kendisi teklif etmişti.
Ve şu an her zamankinden daha da çok çalışıyor.
Her şeyimi eksiksiz,dört dörtlük alıyor,yapıyor,yediriyor,içiriyor.
Allah'a çok şükür herkesin imrenerek ve överek bahsettiği bir hayat yaşıyorum.
Sanırım o da bana sırt dönseydi kahrolurdum.
Çok şükür,bin şükür!!! Allah'ım evimizin huzurunu daim etsin Nil'cim, hepimizin inşallah!
45 gün alabiliyorsun en fazla. ama tanıdık doktor lazım pek kolay vermiyorlarCanım bende senin gibi düşünüyorum heyet raporu kaç gün oluyor acaba
tşk ederim cnm , hepimize maşallahsenin ne kadar oldu?[/QUOTE
Bende 30+3 teyim canım az kaldı
Tanıdık var canım inşallah acaba heyeti şehirdışından alabiliyor muyum45 gün alabiliyorsun en fazla. ama tanıdık doktor lazım pek kolay vermiyorlar
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?