Arkadaslar, aslında hepimiz bi yanlışın içindeyizz.
Sağdan-soldan duyduğumuz, internette yazılanları okuduğumuz, başkalarının baslarına gelenlerle kendimizi bir tutup kıyasladığımız için...
Her bünye nasıl farkılıysa bu gebeliğede yansıyor. O şunu demiş, bu şunu yaşamış, ben surda böyle bişey okudum falan. Bilgilenmek yerine tam tersi kafamızı karıştırıyoruz, stres yapıyoruz ve bu yolunda olan seyleri değiştiriyor belkide, bunu hiç düşünmüyoruz.
Eskiden internet mi varmış, ailelerimiz bizi bunlarla mı dünyaya getiirmiş ki? Zamanı bırakıp gününü beklemekten baska ne yapmışlar ki?
Herşey olacağına varıyor, biz istediğimiz kadar yırtınıp dursakta bazı seyler değişmiyor.
Bi gebelik sonlanacaksa hiç bişey mani değil, hepimiz inançlı insanlarız, veren de Allah, alan da...
Kesem küçük, kalp atışı duymadım diyerek kendimizi yiyip bitirmeyelim. Suna emin olun bebekte, kesede bi kaç günde öyle hızlı büyüyor ki arayı kapatıyor.
Bunu ben bizzat yasadım, ilk gebeliğim de(düşükle sonuçlanmıştı gerçi kan pıh.sebebiyle) 1 hafta geriden gelen gebeliğim, bir daha ki muayenem de tam gününe denk gelmişti, sonra dedim boşuna üzmüşüm kendimi...
Ben 6+6 da duymuştum kalp atışını, benimle aynı anda hamile kalan arkadasım taa 8.haftasına girdiğinde duymuştu...
Her bünye farklı bunu aklınızdan çıkartmayın...
Lütfen hiç bişey olup bitmeden karalar bağlamayalım, dua edelim ve bekleyelim eminim ki burda üzülen bi çok arkadas pişman olacak güzel haberler alınca :)