kızlarrr bana cesaret verirmisiniz :) çok ihtiyacım var şuan korkuyorum galiba.... taşınma kararı aldık. Aslında olay başından şöyle gelişti. Biz evlenme kararı aldığımızda ne kendi aileme nede eşimin ailesine yakın oturmak istemedik. Ben çabuk parlayan biriyim. Sürekli kontrol altında olmaktan yada sürekli aranmaktan hoşlanmıyorum. En basında eşimin ailesi çok istedi yakın oturalım diye ama ben aldım karşıma açık açık söyledi. Biz genciz mesela saat gece 1 ve bizim ışığımız yanmıyor ne yaparsın? dedim kv. Ararım merak ederim dedi. İşte ozaman aramız bozulur huzurumuz kalmaz dedim. Bir örnek daha verdim benim evime misafir geldi seni çağırmasam kırılırmısın dedim. Kırılırım dedi. Sonra haklısın kızım uzak oturalım dedi. Neyse uzatmim sonuç olarak iki tarafa da uzak oturduk. Sonra hamile olduğumu öğrenince kaynanama yakın oturmak istedim. Ama hastalığı nüksetti. Kv göğüs kanseriydi. Atlatmıstı ama tekrar rahatsızlandı. Onuda atlattı çok şükür. Ama eşim benim aileme yakın oturmak istedi ve biz Çağlayana tasınma kararı aldık. Ama çok korkuyorum. Biz bugüne kadar hep kendi basımıza hallettik herşeyi. Uyum sağlayabilecekmiyiz? Ya huzurum bozulursa ? Ama aileme yakın olmak bende istiyorum hassas bir insanım ve tek basıma atlatamam bu dönemi biliyorum...... Offf çok çelişkiliyim biliyorum ama bu hafta ev bakıcaz ve ay sonuna kadar tasınıcaz. Biraz uzun yazdım ama yazarken azcık rahatladım sanırım :) Bide eşimin ailesini çok seviyorum evin tek kızıyım zaten bide eşimin abiis var o evlenirse gelecek kişi gelin olacak:)) beni hep ayrı tutuyorlar ama su sıralar sanki ilgilenmiyorlar gibi yada kendi dertlerine düştüler ne düşünücemi sasırdım iyice....