Ay ne bileyim canım. Çevrede o kadar garip insanlar var ki anlatamam... Mesela bir tanıdığımız var, kadın inanılmaz düşünceli, zarif birisi. Eski öğretmenlerden zaten. Oğullarına giderken elleri kolları dolu gider gelinler çalışıyor diye, kurabiyesinden kekine, yaprak sarmasına dolmasına kadar yapar ama yok yine de yaranamaz gelinlere. Hiç bir şeylerine de karışmaz... Kadıncağıza anne bile demezler. Uysan Hanım diye hitap ederler. Düşün yani... Rabbim öyle insanlara düşürmesin oğullarımızı...
Ya öyle şey mi olur hiç? Gelin tabii ki de annesinin yanında rahat eder. Altımı üstümü k.v. mi alacak? Yok artık

Ben göğsümü bile görmesini istemem şahsen başkasının. Annem bile görmemiştir göğsümü. O tarz durumlarda ablam var sağ olsun, o halleder her şeyi :) Bazen düşünüyorum biz de mi böyle olacağız acaba diye? Şimdi bize çok tuhaf geliyor ya bunlar. Ay inşallah öyle olmayız
Yaaa kıyamam ben sana... Anlayışsız insanlarla uğraşmak zor valla...