Evet canım kendi ailem.herşey normal giderken hamileliğimi beklemişler gibi tepetaklak ettiler beni...geceleri o kadar sık uyanıyorum ki gün içinde halim olmasa da iş yapıyorum,yorulup uyuyım diye.bazen Ağlayarak uyanıyorum...salona gidiyorum yatıyorum olmuyor geziniyorum odadan odaya sonra yatıyorum tekrar.öteki Dünya'sı da var bu işin.kardeşimi eleştirirken olan şeyleri söyledim.bakın bunu bunu yapıyor yarın öbür gün şu olur,kendi Ayakları üstünde durmakta zorlanır vs.annemin gözleri doldu.şok oldum.sinir oldum.haksızlık edilmiş gibi geldi.çünkü ben hep başarılı öğrenci idim.başlarına hiç dert açmadım.bu hassasiyeti bana kimse göstermedi.odamın kapısını kapatıyorum diye küfür yedim.babam yüzünden Hırçın bir ergen oldum yani.şimdi bu gördüklerim beni deli ediyor.bir tık yüksek sesle müzik dinleyemezdim,yine küfür.şimdi kardeşim gece 12 de 1 de bangır bangır dinliyor ama kimse düzgün bir ifadeyle bile yapmaması gerektiğini söyleyemiyor.ben kpss ye çalışırken bile uyarınca babam araya girer aman Kırma onu derdi.bunlara rağmen Kardeşimi hep çok sevdim.büyütürken büyüdüm.10 yaş var aramızda.küçük anne derlerdi bana.şimdi ise yokum onun için.sanırım eleştirilerimi ona ilettiler.kendimi geçtim bebeği bile sormak aklına gelmiyor.en son konuşmamızda 3 ay bitti mi diye soruyor.düşün...o da adet yerini bulsun diye,umrunda olduğundan değil.
Annem o günden beri kinli.çünkü kalbini tuttu nefessiz kalır gibi yaptı ağlamaya başladı.anne napıyosun dedim...hayatta neler atlattın gördün geçirdin güçlü ol biraz dedim.çünkü rol yaptığı belliydi.hemen toparlandı.içeri tv izlemeye gitti :) bu olalı 3 ay oldu.kini bitmedi.
Babam ise sen çocuğa annelik yapamazsına kadar düştü.çünkü hamileliğim beni ilk haftalarda strese sokmuştu.yardım etmek yerine kendimi üzüyorum diye duydum bunu.halbuki ben 10 yaşımdayken onun sabaha karşı eve gelişlerini hatırlıyorum.acaba o ne kadar baba olabilmişti?
Şimdi eşimi arayıp onun eline mesleğini vermek mi suç oldu diyorlarmış...ben bileğimin hakkıyla kazandım.maddi boyutunda da onları zorlamadım.vardı gönderdiler.görevleri buydu.şimdi bunu da kendisine mal ediyor.
O değil de çok büyük kazık yedim.hem de ailemden...hem de hamileyken...annemin tehdidi şuydu: doğumunu yalnız yaparsın diyordu.artık bundan ancak mutluluk duyarım.zira tüm bunları da başlarına çocuk bakmak gibi dertlerin açılmaması için yaptıkları kanaatindeyim artık.iyi niyetli düşünemiyorum artık.nitekim de bu dönemimde yanımda olmayana evladımı emanet etmem zaten...
Senin işin de zor canım.eşin eğer destek veriyorsa sana gerisini salla ve çıkart hayatından.demesi kolay biliyorum ama şu dönem yapacaksın.mecbur...iyi ol,iyi olun....