Kızlar bu arada fırsat bulmuşken aklımdakileri yazayım size. Biz sabah söylendiği gibi altı buçukta hastaneye gittik. Sekiz gibi eşim doktorumu aradı,, sonra bana "uyumak istemediğini ısrarla belirtecekmişsin" dedi. Israrla uyumak istemiyodum zaten :)) Hemen sonra anestezi için kadın doktor geldi; yalnız bana uzun uzun lokal anestezinin olası yan etkilerini saymaya başladı. Genel anestezi tercih eder gibiydi ama ısrarla bütün etkileri bildiğimi ve ilki rahat geçtiği için yine öyle tercih edeceğimi söyledim. Biraz sonra kendi doktorum geldi, ne zaman gireceğimi sordum, bilerek oyalanıyorum, bu doktor genel anestezi tercih ediyor, Ayşe'de de giren doktoru bekliyorum dedi. Sekiz buçukta ameliyathaneye aldılar. Bu arada odadan oraya inerken
@SUU ve diğer hepiniz için dua ettim :) kendi kendime de bunu hatırladığım için şaşırdım epey çünkü bu sefer aklım bi yandan da feci halde kızdaydı. Hatta evden çıkmadan önce öptüm uykusunda,, dayanamayıp ağladım biraz
neyse,, sezeryan olacaklar için : lütfen doktorunuzu dinleyin ve gece 12'den sonra hiçbir şey yiyip içmeyin. Ben dayanamadığım için bu sefer biraz su içtim. Büyük ihtimal onun etkisiyle ve tansiyonum da düşünce uyuştuktan sonra midem bulandı, çok az çıkardım ama sadece suydu,, temizlediler hemen ve hemen stabil hale getiriyoruz deyip ilaç yaptılar. bir iki dakika içinde de gayet harika hissettim. Anestezi uzmanı gerçekten çok iyiydi, sürekli konuştu, ben iyi hissedince eşimi çağırdı... sanırım en fazla on dakika geçti ki zaten bebişin ağladığını duyduk... ikinci söylemek istediğim "odada hemşirenin açtığı damar yolundan rahatsız olursanız bunu ameliyathanede mutlaka belirtin değiştirsinler",, benimkini kat hemşiresi çok soldan açmıştı ve hiç rahat değildim,, söyledim ameliyathanede doktor değiştirdi ve elimin ortasından açtı. Çok rahatladım :) bebiş çıktıktan sonra da isterseniz uyutabiliyorlar, ben istemediğim için "hafif sedatif bişey yapayım,, birazcık çakır keyif olursun" dedi doktor,,, peki dedim :)) zaten fotoğrafçı ve eşimi çıkarmışlardı,, 5-10 sonra da beni çıkardılar. Bebek geldi, emzirdim vs... O sırada kızım da uyanmış, çok şükür hiç ağlamamış,, süslenmiş püslenmiş geldiler :) hemen emdiği için ve Ayşe'nin de keyfi yerinde olduğu için krizsiz bi başlangıç yaptık diyebilirim.. ilk gece hastanede pek uyumadı. Ama bu gece güzel uyudu çok şükür. Bu arada diğer hatırlatmak istediklerim :)) : humana still tea unutmayın, sütü çok hızlı şekilde arttırıyor.. içtikten hemen sonra farkediceksiniz... hastaneye bütün kıyafetlerini tam takım götürün çünkü hemşireler duruma göre giydiriyor. Gecelik gerçekten daha önce de konuştuğumuz gibi pijamadan nispeten daha rahat, sabahlık götürmeyi unutmayın çünkü özellikle gece üşüme gelebiliyor. Korseniz mevcutsa götürmeyi unutmayın, ben unutmuşum eşim getirdi tekrar. Hastanede verdikleri pedler hiçbi şekilde rahat değildi, hatta ped hiç rahat değil zaten ve çamaşıra haliyle de geceliğe sızdırabiliyor (geceliği feda edicektim eşim farketmese :),, depend çamaşır formu kesinlikle en güzeli. Hepimiz popo için pamuk aldık ama hastanede zor oluyor ve hemşireler unibaby yenidoğanı tercih ediyor,, hatta bi tanesi "aaa unibaby getirmişsiniz süper" dedi :) bebeği yıkamak istediler, çocuk doktorumuzu aradık iyice emin olmak için ve "hayır ne orada ne de evde yıkamıyosunuz, önce göbeği düşsün" dedi, yıkatmadık :) daha ilk günden farkı görüyorum, bence siz de öyle tercih edin. Bir de en doğru hatırladığım şey : Sezeryan olmak zorunda kalan arkadaşlar için : hemen bol bol su ve günde iki kahveyi unutmayın ,, ve gerçekten korkmayın, sabah kahvemi içtim, akşamdan kalan bulaşıkları yerleştirdim,, başım ağrımıyo, sersem gibi falan değilim ve her ne kadar annemin müthiş desteği de olsa manen ve bedenen iki çocukla ilgileniyorum. Allah insana müthiş ve tahayyül etmesi imkansız bi güç veriyor :)) bu da en yanlış düşündüğüm şey , özellikle
@ervahafsa ,,, evladın birincisi ikincisi diye birşey yokmuş,, hepsinin kendine ait ayrı bi yeri olduğunu daha ilk sesini duyduğun an anlıyormuşsun... benim Ayle kadar seveceğime inanmıyorum diye dokuz ayı korkuyla geçiren eşim bile öpebilmek koklayabilmek için fırsat kolluyor doğduğundan beni,, daha ilk anda "babişkom, kızım, yer elmam vs" oldu bebiş :) bizde durumlar böyle,,, bu arada yine resmen koca bi mektup yazmışım,,, kusura bakmayın :)))))
beklentilerdeyiz
