- 6 Eylül 2016
- 2.212
- 3.533
- 133
- Konu Sahibi angel5angel
-
- #39.261
Canım çok geçmiş olsun bir sadaka falan verin. Allah beterinden saklasın hepimizi.Evet canım çok teşekkür ederim ise giderken kaza yaptı kaburgaları kırık onun haricinde iyi çok şükür
Tamam canım çok teşekkür ederim :)Internetten alicam ben,organik tam pirinc unu diye yazin farkli markalarin ürünleri çıkar karşiniza,ben makarnavitma diye bi marka var ordan alcam
Selam canım.nebileyim canim nasilsiniz? Nasıl gidiyor? Ben bayağı zorlaniyorum. Gitgide de zorlasiyor. Büyük çok kiskaniyor. Buyuk oglum cok hareketli ve zor bir çocuk. Uzun uzun yazmiyorum. Annemle birlikte ancak yetiyoruz.
Uyku egitimine deginilmis. Deneyin olmuyorsada olmuyor diye üzülmeyin. Her bebek ayni degil hersey kitabina uymaz o yuzden. Karşinuzdaki robot degil. İki tane cocuktan sonra daha net anladım bunu. Çok farkli aralari az olmasina ragmen farkli sekilde gidiyor bazen. Uyku saatleri duzenleri tamamen ayri. Birbirlerinin rutinlerine uymuyorlar kesinlikle. Farkli sekilde uykuya geciyorlar. Onu yapma alışir boyle yap demekte boşmuş. Alişmiyorlarmış.
Ne guzel yazmışsiniz,ne guzel anlatmişsiniz kendinizi,cok etkilendim....Şiir tadinda olmuş:)bende hakkıyla anne olabilmek için uğraşan biriyim,oglum 5 aylik oldu,birbirimize alışmaya çalışıyoruz,herşey iyi hoşta ben bi türlü uyku düzeni oluşturamadimSelam canım.
Ben üçüne de tek başıma bakıyorum. Bu bebeğim 27 günlükken annemin omzu kırıldı 20 gün ona da ben baktım. 5 hatta 10 gün evden dışarı cikmadigim oluyor.
Büyük kızım 1e başladı bu sene sabah 7de onu kaldır hazırla okula gonder, sonra ortancanin altını degistir, küçüğün altını değiştir, ortancaya kahvaltı hazırla onu yedir, bebegi emzir, onları eglendir, dönüşümlü olarak bir birini bir diğerini uyut, sofra topla, yemek hazirla.... ...derken büyük kızım okuldan gelince odevleriyle ilgilen...
Sonra 3unu bir arada eglendir...
Böyle böyle geçiyor günlerim.
Yazarken yoruldum ama yaparken artık yoruldugumu düşünecek an dahi bulamıyorum :)
Zorlanıyorum kuşkusuz. Ama hiç pişman olmadim tek tek kucağıma alıp opup kokluyorum... ...her birinin kulağına "iyi ki dogurmusum sizi annem... ...iyi ki benim yavrum olmuşsunuz" diyerek severken buluyorum onları.
Birini severken diğer ikisine bakıyorum göz ucuyla, onlar da bana bakıyorsa mutlaka onlarla da kucaklaşmak için yanima cagiriyorum ısrarla. Gelmezlerse uzaktan öpücük atıyor "canım yavrum benim" derken sevgiyle bakıyorum.
Bizimkiler kız çocuğu olduğundan mıdır bilmem duygularını söyleyerek yol gösteriyorlar bana. Mesela büyük kızım "ben okuldayken siz evde çok egleniyorsunuz, benimle çok az ilgileniyorsun" diyor bazen. Gün içinde yaptıklarımızı anlatıyorum. Sonra diyorum ona "haklısın annem ben de seninle daha çok oynamak istiyorum. Yakalamacilik oynamaya ne dersin? Hadi siz kaçın ben sizi kovalayim." alıyorum eylül bebegimi kucağıma 6.5 ve 2 yasindakiler kaçıyor biz kovaliyoruz :)
Ya da açıyorum bir müzik oynuyoruz hep beraber :) sakarya kocaeli ucayak horon favorimiz
Ortancam da bana beraber dinlediğimiz şarkılarla mesaj veriyor. Ufaklığım kucagimdayken (Barış manço) "alla beni pulla beni al koynuna yar" şarkısının nakaratini söylüyor :) "beni de kucağına al" msji veriyor yavrum. O da bebek sonuçta sadece 2 yaşında. Alıyorum hemen kucağıma diğer omzuma. Bir birini opuyorum bir diğerini... Sonra bırakıyorum onu yere "hadi annem mutfaga kaç ben seni kovalayim" diyorum. Gönlü oluyor.
Büyük kızım kendisi uyuyor. Ortancam benim hazırladığım sütü ben yanında ona kitap okurken yatağında keyifle yudumlayarak uykuya hazırlanıyor. Kitap ile süt aynı anda bitiyor. Sonra kitabı o alıyor eline. Anladıklarını bana özetliyor. Ortalama 1.5 saat süren bu süreç sonunda bir saga bir sola dönerek kendisi uyuyor. Benden başkası ile (babasi da dahil) uyumayi reddediyor. Ufakligim da kucagimda suyun üstünde dalgalanir edasıyla kucagimda gezerken uyuyor. Bu da 1-2 saati buluyor. İki bebegimin uyku saatlerini dönüşümlü ayarlamaya çalışıyorum. Mümkün olduğunca birebir vakit geçirip bireysel ihtiyaçlarına uygun oyunlar kurmaya çalışıyorum.
Mutfakta iş yaparken onları da yaptığım ise katiyorum. Bazen mercimeği suzgece koymasını istiyorum benim için, bazen ıspanak yikamasini, bazen de corbayi karıştırmasını...
Geçenlerde parmak boya aldım, koydum önlerine... İki abla boyadilar istedikleri gibi. Sonra baktım üst baş boya içinde, koydum önlerine ılık su dolu legeni, çıkardım boyalı giysilerini, sabun da verdim "haydi yıkayın bakalım kıyafetlerinizi" dedim. İnanılmaz mutlu oldular. 1 saat boyunca çok eğlendiler. Elleri temizlendi. Kiyafetlerdeki boyanın kabasi temizlendi. Ben de onların eglencesini keyifle izleyip, boyasi akıtılan kıyafetlerini yikanmayi bekleyenlerle birlikte makineye atıp yikadim.
Eğlencelerimiz böyle şeyler bizim.
Ben de keyif alıyorum onlarla ilgilenirken.
Heyecan dolular.
Öğrenme heyecanı...
Topluma iyi bir insan yetiştiriyor olmanin sorumluluğunu hissediyorum omuzlarimda.
Bu ağır yükün altından kalkmanın tek çıkar yolu, onlar için yaptiklarimdan keyif almaya çalışmak ile buldum.
Şu aralar full-time anneyim:) İşimi severek yapmaya çalışıyorumkabul ediyorum kolay değil 3minik patronun üçünü de her an mutlu etmek. Ama elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Amacım her biri kendisini diğerlerinden daha az sevildiğini hissetmesin. Onlar benim en büyük eserim, bu hayattaki en değerli servetim olacaklar.
Allahım tüm yavrularimizin güzel mutlu günlerini göstersin. Acılarını göstermesin.
Kıskanması çok doğal. Sabiha paktuna keskin "çocuk annesini ayikladigi fasulyeden bile kıskanır" diyor. Ama çocuklarımızı kardeşini kıskanıyor olmakla (en azından yanlarinda) etiketleyip aşagilamamayi da tavsiye veriyor. Benim büyük çocuklarımın yanında kıskanıyor konuşmalarının yapılmasına müsade etmiyorum. Lafı değiştiriyorum. Şimdilik bir düzen tutturduk.
Bana verdikleri mesajlara odaklı, duygusal ve bedensel ihtiyaclarini gidermeye çalışıyorum. Yaptığım başka da birşey yok.
Haaa sartellerimin attigi olmuyor değilbin pişman önlerinde diz çöküp beni affetmelerini istiyorum. Çünkü öğrendim ki bir insanın kisiligi en çok zarar gördüğü insanla bir arada yaşamak zorunda kalırsa bozulurmuş.
0-3 yaş arası güzel hisler, sonrası güzel hatiralar edinmeleri tek hedefim.
Organık ürünlerde makarna lütfen diye bi yer var arkadaslarım bebeklerıne hep oradan gıda alıyorlar cok memnunlar. Belkı size de fikir verebilirInternetten alicam ben,organik tam pirinc unu diye yazin farkli markalarin ürünleri çıkar karşiniza,ben makarnavitma diye bi marka var ordan alcam
Bayildim kendinizi anlatma seklinize su gibi, bir cirpida da okudum yazdiklarinizi...Selam canım.
Ben üçüne de tek başıma bakıyorum. Bu bebeğim 27 günlükken annemin omzu kırıldı 20 gün ona da ben baktım. 5 hatta 10 gün evden dışarı cikmadigim oluyor.
Büyük kızım 1e başladı bu sene sabah 7de onu kaldır hazırla okula gonder, sonra ortancanin altını degistir, küçüğün altını değiştir, ortancaya kahvaltı hazırla onu yedir, bebegi emzir, onları eglendir, dönüşümlü olarak bir birini bir diğerini uyut, sofra topla, yemek hazirla.... ...derken büyük kızım okuldan gelince odevleriyle ilgilen...
Sonra 3unu bir arada eglendir...
Böyle böyle geçiyor günlerim.
Yazarken yoruldum ama yaparken artık yoruldugumu düşünecek an dahi bulamıyorum :)
Zorlanıyorum kuşkusuz. Ama hiç pişman olmadim tek tek kucağıma alıp opup kokluyorum... ...her birinin kulağına "iyi ki dogurmusum sizi annem... ...iyi ki benim yavrum olmuşsunuz" diyerek severken buluyorum onları.
Birini severken diğer ikisine bakıyorum göz ucuyla, onlar da bana bakıyorsa mutlaka onlarla da kucaklaşmak için yanima cagiriyorum ısrarla. Gelmezlerse uzaktan öpücük atıyor "canım yavrum benim" derken sevgiyle bakıyorum.
Bizimkiler kız çocuğu olduğundan mıdır bilmem duygularını söyleyerek yol gösteriyorlar bana. Mesela büyük kızım "ben okuldayken siz evde çok egleniyorsunuz, benimle çok az ilgileniyorsun" diyor bazen. Gün içinde yaptıklarımızı anlatıyorum. Sonra diyorum ona "haklısın annem ben de seninle daha çok oynamak istiyorum. Yakalamacilik oynamaya ne dersin? Hadi siz kaçın ben sizi kovalayim." alıyorum eylül bebegimi kucağıma 6.5 ve 2 yasindakiler kaçıyor biz kovaliyoruz :)
Ya da açıyorum bir müzik oynuyoruz hep beraber :) sakarya kocaeli ucayak horon favorimiz
Ortancam da bana beraber dinlediğimiz şarkılarla mesaj veriyor. Ufaklığım kucagimdayken (Barış manço) "alla beni pulla beni al koynuna yar" şarkısının nakaratini söylüyor :) "beni de kucağına al" msji veriyor yavrum. O da bebek sonuçta sadece 2 yaşında. Alıyorum hemen kucağıma diğer omzuma. Bir birini opuyorum bir diğerini... Sonra bırakıyorum onu yere "hadi annem mutfaga kaç ben seni kovalayim" diyorum. Gönlü oluyor.
Büyük kızım kendisi uyuyor. Ortancam benim hazırladığım sütü ben yanında ona kitap okurken yatağında keyifle yudumlayarak uykuya hazırlanıyor. Kitap ile süt aynı anda bitiyor. Sonra kitabı o alıyor eline. Anladıklarını bana özetliyor. Ortalama 1.5 saat süren bu süreç sonunda bir saga bir sola dönerek kendisi uyuyor. Benden başkası ile (babasi da dahil) uyumayi reddediyor. Ufakligim da kucagimda suyun üstünde dalgalanir edasıyla kucagimda gezerken uyuyor. Bu da 1-2 saati buluyor. İki bebegimin uyku saatlerini dönüşümlü ayarlamaya çalışıyorum. Mümkün olduğunca birebir vakit geçirip bireysel ihtiyaçlarına uygun oyunlar kurmaya çalışıyorum.
Mutfakta iş yaparken onları da yaptığım ise katiyorum. Bazen mercimeği suzgece koymasını istiyorum benim için, bazen ıspanak yikamasini, bazen de corbayi karıştırmasını...
Geçenlerde parmak boya aldım, koydum önlerine... İki abla boyadilar istedikleri gibi. Sonra baktım üst baş boya içinde, koydum önlerine ılık su dolu legeni, çıkardım boyalı giysilerini, sabun da verdim "haydi yıkayın bakalım kıyafetlerinizi" dedim. İnanılmaz mutlu oldular. 1 saat boyunca çok eğlendiler. Elleri temizlendi. Kiyafetlerdeki boyanın kabasi temizlendi. Ben de onların eglencesini keyifle izleyip, boyasi akıtılan kıyafetlerini yikanmayi bekleyenlerle birlikte makineye atıp yikadim.
Eğlencelerimiz böyle şeyler bizim.
Ben de keyif alıyorum onlarla ilgilenirken.
Heyecan dolular.
Öğrenme heyecanı...
Topluma iyi bir insan yetiştiriyor olmanin sorumluluğunu hissediyorum omuzlarimda.
Bu ağır yükün altından kalkmanın tek çıkar yolu, onlar için yaptiklarimdan keyif almaya çalışmak ile buldum.
Şu aralar full-time anneyim:) İşimi severek yapmaya çalışıyorumkabul ediyorum kolay değil 3minik patronun üçünü de her an mutlu etmek. Ama elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Amacım her biri kendisini diğerlerinden daha az sevildiğini hissetmesin. Onlar benim en büyük eserim, bu hayattaki en değerli servetim olacaklar.
Allahım tüm yavrularimizin güzel mutlu günlerini göstersin. Acılarını göstermesin.
Kıskanması çok doğal. Sabiha paktuna keskin "çocuk annesini ayikladigi fasulyeden bile kıskanır" diyor. Ama çocuklarımızı kardeşini kıskanıyor olmakla (en azından yanlarinda) etiketleyip aşagilamamayi da tavsiye veriyor. Benim büyük çocuklarımın yanında kıskanıyor konuşmalarının yapılmasına müsade etmiyorum. Lafı değiştiriyorum. Şimdilik bir düzen tutturduk.
Bana verdikleri mesajlara odaklı, duygusal ve bedensel ihtiyaclarini gidermeye çalışıyorum. Yaptığım başka da birşey yok.
Haaa sartellerimin attigi olmuyor değilbin pişman önlerinde diz çöküp beni affetmelerini istiyorum. Çünkü öğrendim ki bir insanın kisiligi en çok zarar gördüğü insanla bir arada yaşamak zorunda kalırsa bozulurmuş.
0-3 yaş arası güzel hisler, sonrası güzel hatiralar edinmeleri tek hedefim.
Ah bayıldım sana, yazdıklarına, yaptıklarına.. cok tatliş bi annesin sen gercekten cok zor olduguna eminim ama üstesinden gelebildiğine de eminim canım allah sağlık versın herdaimSelam canım.
Ben üçüne de tek başıma bakıyorum. Bu bebeğim 27 günlükken annemin omzu kırıldı 20 gün ona da ben baktım. 5 hatta 10 gün evden dışarı cikmadigim oluyor.
Büyük kızım 1e başladı bu sene sabah 7de onu kaldır hazırla okula gonder, sonra ortancanin altını degistir, küçüğün altını değiştir, ortancaya kahvaltı hazırla onu yedir, bebegi emzir, onları eglendir, dönüşümlü olarak bir birini bir diğerini uyut, sofra topla, yemek hazirla.... ...derken büyük kızım okuldan gelince odevleriyle ilgilen...
Sonra 3unu bir arada eglendir...
Böyle böyle geçiyor günlerim.
Yazarken yoruldum ama yaparken artık yoruldugumu düşünecek an dahi bulamıyorum :)
Zorlanıyorum kuşkusuz. Ama hiç pişman olmadim tek tek kucağıma alıp opup kokluyorum... ...her birinin kulağına "iyi ki dogurmusum sizi annem... ...iyi ki benim yavrum olmuşsunuz" diyerek severken buluyorum onları.
Birini severken diğer ikisine bakıyorum göz ucuyla, onlar da bana bakıyorsa mutlaka onlarla da kucaklaşmak için yanima cagiriyorum ısrarla. Gelmezlerse uzaktan öpücük atıyor "canım yavrum benim" derken sevgiyle bakıyorum.
Bizimkiler kız çocuğu olduğundan mıdır bilmem duygularını söyleyerek yol gösteriyorlar bana. Mesela büyük kızım "ben okuldayken siz evde çok egleniyorsunuz, benimle çok az ilgileniyorsun" diyor bazen. Gün içinde yaptıklarımızı anlatıyorum. Sonra diyorum ona "haklısın annem ben de seninle daha çok oynamak istiyorum. Yakalamacilik oynamaya ne dersin? Hadi siz kaçın ben sizi kovalayim." alıyorum eylül bebegimi kucağıma 6.5 ve 2 yasindakiler kaçıyor biz kovaliyoruz :)
Ya da açıyorum bir müzik oynuyoruz hep beraber :) sakarya kocaeli ucayak horon favorimiz
Ortancam da bana beraber dinlediğimiz şarkılarla mesaj veriyor. Ufaklığım kucagimdayken (Barış manço) "alla beni pulla beni al koynuna yar" şarkısının nakaratini söylüyor :) "beni de kucağına al" msji veriyor yavrum. O da bebek sonuçta sadece 2 yaşında. Alıyorum hemen kucağıma diğer omzuma. Bir birini opuyorum bir diğerini... Sonra bırakıyorum onu yere "hadi annem mutfaga kaç ben seni kovalayim" diyorum. Gönlü oluyor.
Büyük kızım kendisi uyuyor. Ortancam benim hazırladığım sütü ben yanında ona kitap okurken yatağında keyifle yudumlayarak uykuya hazırlanıyor. Kitap ile süt aynı anda bitiyor. Sonra kitabı o alıyor eline. Anladıklarını bana özetliyor. Ortalama 1.5 saat süren bu süreç sonunda bir saga bir sola dönerek kendisi uyuyor. Benden başkası ile (babasi da dahil) uyumayi reddediyor. Ufakligim da kucagimda suyun üstünde dalgalanir edasıyla kucagimda gezerken uyuyor. Bu da 1-2 saati buluyor. İki bebegimin uyku saatlerini dönüşümlü ayarlamaya çalışıyorum. Mümkün olduğunca birebir vakit geçirip bireysel ihtiyaçlarına uygun oyunlar kurmaya çalışıyorum.
Mutfakta iş yaparken onları da yaptığım ise katiyorum. Bazen mercimeği suzgece koymasını istiyorum benim için, bazen ıspanak yikamasini, bazen de corbayi karıştırmasını...
Geçenlerde parmak boya aldım, koydum önlerine... İki abla boyadilar istedikleri gibi. Sonra baktım üst baş boya içinde, koydum önlerine ılık su dolu legeni, çıkardım boyalı giysilerini, sabun da verdim "haydi yıkayın bakalım kıyafetlerinizi" dedim. İnanılmaz mutlu oldular. 1 saat boyunca çok eğlendiler. Elleri temizlendi. Kiyafetlerdeki boyanın kabasi temizlendi. Ben de onların eglencesini keyifle izleyip, boyasi akıtılan kıyafetlerini yikanmayi bekleyenlerle birlikte makineye atıp yikadim.
Eğlencelerimiz böyle şeyler bizim.
Ben de keyif alıyorum onlarla ilgilenirken.
Heyecan dolular.
Öğrenme heyecanı...
Topluma iyi bir insan yetiştiriyor olmanin sorumluluğunu hissediyorum omuzlarimda.
Bu ağır yükün altından kalkmanın tek çıkar yolu, onlar için yaptiklarimdan keyif almaya çalışmak ile buldum.
Şu aralar full-time anneyim:) İşimi severek yapmaya çalışıyorumkabul ediyorum kolay değil 3minik patronun üçünü de her an mutlu etmek. Ama elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Amacım her biri kendisini diğerlerinden daha az sevildiğini hissetmesin. Onlar benim en büyük eserim, bu hayattaki en değerli servetim olacaklar.
Allahım tüm yavrularimizin güzel mutlu günlerini göstersin. Acılarını göstermesin.
Kıskanması çok doğal. Sabiha paktuna keskin "çocuk annesini ayikladigi fasulyeden bile kıskanır" diyor. Ama çocuklarımızı kardeşini kıskanıyor olmakla (en azından yanlarinda) etiketleyip aşagilamamayi da tavsiye veriyor. Benim büyük çocuklarımın yanında kıskanıyor konuşmalarının yapılmasına müsade etmiyorum. Lafı değiştiriyorum. Şimdilik bir düzen tutturduk.
Bana verdikleri mesajlara odaklı, duygusal ve bedensel ihtiyaclarini gidermeye çalışıyorum. Yaptığım başka da birşey yok.
Haaa sartellerimin attigi olmuyor değilbin pişman önlerinde diz çöküp beni affetmelerini istiyorum. Çünkü öğrendim ki bir insanın kisiligi en çok zarar gördüğü insanla bir arada yaşamak zorunda kalırsa bozulurmuş.
0-3 yaş arası güzel hisler, sonrası güzel hatiralar edinmeleri tek hedefim.
Öncelıkle tebrikler :) kanda bakılan gebelık testi için referans aralıklarını internette asagıda sekılde buldum ve buna göre yaklasık 6haftalık gebelık gözüküyor. Bundan sonra kese de gözüktüğüne göre kalp atısını duymak için heyecanlanmanın zamanıdır :) hakkınızda hayırlısı olsunKızlar persembe günü 5haftalik kesem göZüktü ve kan tahlilini verdim sonuç 5haftaliga göre normalmi pazartesi göstercem ama telefondan baktık sonucum yüksek bazi yerlerde okuyorum cokgul olabilirmiş Eki Görüntüle 2109579
Canım çok geçmiş olsun bir sadaka falan verin. Allah beterinden saklasın hepimizi.
Allah hayırlısıyla tamamına erdirsin canım benimde gebeligimin başında yüksek beta hcg çıkıyordu dr ikiz olabilir demişti ama değilmiş. Herşeyin hayırlısı...Kızlar persembe günü 5haftalik kesem göZüktü ve kan tahlilini verdim sonuç 5haftaliga göre normalmi pazartesi göstercem ama telefondan baktık sonucum yüksek bazi yerlerde okuyorum cokgul olabilirmiş Eki Görüntüle 2109579
Saygıyla eğiliyorum önünüzde. Takdir tebrik hepsini sonuna kadar hakediyorsunuz. Bizde 3kız 2erkek kardeşiz. Kızlar gerçekten daha çok ilgiye ihtiyaç duyuyor. Ben hep kardeşlerime göre daha az sevildiğini düşünerek büyüdüm bu yüzden de hep anneme kızdım. İlgi görmek için çok başarılı olmaya gayret ettim ama hep bir yanım kırıldı. Çocukluğum bir büyük ablamı ve kardeşimi kıskanmakla geçti. Ben öyle olmayacağım dedim şimdi tüm enerjimi oğluma veriyorum. İdolümsünüzSelam canım.
Ben üçüne de tek başıma bakıyorum. Bu bebeğim 27 günlükken annemin omzu kırıldı 20 gün ona da ben baktım. 5 hatta 10 gün evden dışarı cikmadigim oluyor.
Büyük kızım 1e başladı bu sene sabah 7de onu kaldır hazırla okula gonder, sonra ortancanin altını degistir, küçüğün altını değiştir, ortancaya kahvaltı hazırla onu yedir, bebegi emzir, onları eglendir, dönüşümlü olarak bir birini bir diğerini uyut, sofra topla, yemek hazirla.... ...derken büyük kızım okuldan gelince odevleriyle ilgilen...
Sonra 3unu bir arada eglendir...
Böyle böyle geçiyor günlerim.
Yazarken yoruldum ama yaparken artık yoruldugumu düşünecek an dahi bulamıyorum :)
Zorlanıyorum kuşkusuz. Ama hiç pişman olmadim tek tek kucağıma alıp opup kokluyorum... ...her birinin kulağına "iyi ki dogurmusum sizi annem... ...iyi ki benim yavrum olmuşsunuz" diyerek severken buluyorum onları.
Birini severken diğer ikisine bakıyorum göz ucuyla, onlar da bana bakıyorsa mutlaka onlarla da kucaklaşmak için yanima cagiriyorum ısrarla. Gelmezlerse uzaktan öpücük atıyor "canım yavrum benim" derken sevgiyle bakıyorum.
Bizimkiler kız çocuğu olduğundan mıdır bilmem duygularını söyleyerek yol gösteriyorlar bana. Mesela büyük kızım "ben okuldayken siz evde çok egleniyorsunuz, benimle çok az ilgileniyorsun" diyor bazen. Gün içinde yaptıklarımızı anlatıyorum. Sonra diyorum ona "haklısın annem ben de seninle daha çok oynamak istiyorum. Yakalamacilik oynamaya ne dersin? Hadi siz kaçın ben sizi kovalayim." alıyorum eylül bebegimi kucağıma 6.5 ve 2 yasindakiler kaçıyor biz kovaliyoruz :)
Ya da açıyorum bir müzik oynuyoruz hep beraber :) sakarya kocaeli ucayak horon favorimiz
Ortancam da bana beraber dinlediğimiz şarkılarla mesaj veriyor. Ufaklığım kucagimdayken (Barış manço) "alla beni pulla beni al koynuna yar" şarkısının nakaratini söylüyor :) "beni de kucağına al" msji veriyor yavrum. O da bebek sonuçta sadece 2 yaşında. Alıyorum hemen kucağıma diğer omzuma. Bir birini opuyorum bir diğerini... Sonra bırakıyorum onu yere "hadi annem mutfaga kaç ben seni kovalayim" diyorum. Gönlü oluyor.
Büyük kızım kendisi uyuyor. Ortancam benim hazırladığım sütü ben yanında ona kitap okurken yatağında keyifle yudumlayarak uykuya hazırlanıyor. Kitap ile süt aynı anda bitiyor. Sonra kitabı o alıyor eline. Anladıklarını bana özetliyor. Ortalama 1.5 saat süren bu süreç sonunda bir saga bir sola dönerek kendisi uyuyor. Benden başkası ile (babasi da dahil) uyumayi reddediyor. Ufakligim da kucagimda suyun üstünde dalgalanir edasıyla kucagimda gezerken uyuyor. Bu da 1-2 saati buluyor. İki bebegimin uyku saatlerini dönüşümlü ayarlamaya çalışıyorum. Mümkün olduğunca birebir vakit geçirip bireysel ihtiyaçlarına uygun oyunlar kurmaya çalışıyorum.
Mutfakta iş yaparken onları da yaptığım ise katiyorum. Bazen mercimeği suzgece koymasını istiyorum benim için, bazen ıspanak yikamasini, bazen de corbayi karıştırmasını...
Geçenlerde parmak boya aldım, koydum önlerine... İki abla boyadilar istedikleri gibi. Sonra baktım üst baş boya içinde, koydum önlerine ılık su dolu legeni, çıkardım boyalı giysilerini, sabun da verdim "haydi yıkayın bakalım kıyafetlerinizi" dedim. İnanılmaz mutlu oldular. 1 saat boyunca çok eğlendiler. Elleri temizlendi. Kiyafetlerdeki boyanın kabasi temizlendi. Ben de onların eglencesini keyifle izleyip, boyasi akıtılan kıyafetlerini yikanmayi bekleyenlerle birlikte makineye atıp yikadim.
Eğlencelerimiz böyle şeyler bizim.
Ben de keyif alıyorum onlarla ilgilenirken.
Heyecan dolular.
Öğrenme heyecanı...
Topluma iyi bir insan yetiştiriyor olmanin sorumluluğunu hissediyorum omuzlarimda.
Bu ağır yükün altından kalkmanın tek çıkar yolu, onlar için yaptiklarimdan keyif almaya çalışmak ile buldum.
Şu aralar full-time anneyim:) İşimi severek yapmaya çalışıyorumkabul ediyorum kolay değil 3minik patronun üçünü de her an mutlu etmek. Ama elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Amacım her biri kendisini diğerlerinden daha az sevildiğini hissetmesin. Onlar benim en büyük eserim, bu hayattaki en değerli servetim olacaklar.
Allahım tüm yavrularimizin güzel mutlu günlerini göstersin. Acılarını göstermesin.
Kıskanması çok doğal. Sabiha paktuna keskin "çocuk annesini ayikladigi fasulyeden bile kıskanır" diyor. Ama çocuklarımızı kardeşini kıskanıyor olmakla (en azından yanlarinda) etiketleyip aşagilamamayi da tavsiye veriyor. Benim büyük çocuklarımın yanında kıskanıyor konuşmalarının yapılmasına müsade etmiyorum. Lafı değiştiriyorum. Şimdilik bir düzen tutturduk.
Bana verdikleri mesajlara odaklı, duygusal ve bedensel ihtiyaclarini gidermeye çalışıyorum. Yaptığım başka da birşey yok.
Haaa sartellerimin attigi olmuyor değilbin pişman önlerinde diz çöküp beni affetmelerini istiyorum. Çünkü öğrendim ki bir insanın kisiligi en çok zarar gördüğü insanla bir arada yaşamak zorunda kalırsa bozulurmuş.
0-3 yaş arası güzel hisler, sonrası güzel hatiralar edinmeleri tek hedefim.
Çok güzel özetlemişsiniz ayrıca tebrik ediyorum 3 cocuga yetişmek çoook zor olmalı bizde 4 yaş ve 4 aylık bebek çok zorluyor gerçekten ama sevgi vermeye gelince bende kendimi ikiye bölmüş durumdayım 1 dakka içinde ikisini kaç kere öptüğüm sayılamaz bile küçük uykusuz olduğu için uyudugu anda bende iş yapmam gerektiğinden Büyükle mutfakta bulaşık yıkıyoruz yemek yapıyoruz bizde kızlar gerçekten çok daha ilgi istiyor ve hassas oluyorlar okadar dikkat etsekte arada kıskanclıgı belli eden cümleler kuruyor Allahtan çok akıllı kızım zarar verici hiç bişey yapmıyor ama bazen ufaklık saatlerce uyumayınca ablayı ihmal edince oturup ağlıyorum haksızlık mı oldu kardeş ona diye her dakka söz veriyorum yaz olsun telafisini yapıcam kuzucum diye annelik gerçekten en zor meslek...Selam canım.
Ben üçüne de tek başıma bakıyorum. Bu bebeğim 27 günlükken annemin omzu kırıldı 20 gün ona da ben baktım. 5 hatta 10 gün evden dışarı cikmadigim oluyor.
Büyük kızım 1e başladı bu sene sabah 7de onu kaldır hazırla okula gonder, sonra ortancanin altını degistir, küçüğün altını değiştir, ortancaya kahvaltı hazırla onu yedir, bebegi emzir, onları eglendir, dönüşümlü olarak bir birini bir diğerini uyut, sofra topla, yemek hazirla.... ...derken büyük kızım okuldan gelince odevleriyle ilgilen...
Sonra 3unu bir arada eglendir...
Böyle böyle geçiyor günlerim.
Yazarken yoruldum ama yaparken artık yoruldugumu düşünecek an dahi bulamıyorum :)
Zorlanıyorum kuşkusuz. Ama hiç pişman olmadim tek tek kucağıma alıp opup kokluyorum... ...her birinin kulağına "iyi ki dogurmusum sizi annem... ...iyi ki benim yavrum olmuşsunuz" diyerek severken buluyorum onları.
Birini severken diğer ikisine bakıyorum göz ucuyla, onlar da bana bakıyorsa mutlaka onlarla da kucaklaşmak için yanima cagiriyorum ısrarla. Gelmezlerse uzaktan öpücük atıyor "canım yavrum benim" derken sevgiyle bakıyorum.
Bizimkiler kız çocuğu olduğundan mıdır bilmem duygularını söyleyerek yol gösteriyorlar bana. Mesela büyük kızım "ben okuldayken siz evde çok egleniyorsunuz, benimle çok az ilgileniyorsun" diyor bazen. Gün içinde yaptıklarımızı anlatıyorum. Sonra diyorum ona "haklısın annem ben de seninle daha çok oynamak istiyorum. Yakalamacilik oynamaya ne dersin? Hadi siz kaçın ben sizi kovalayim." alıyorum eylül bebegimi kucağıma 6.5 ve 2 yasindakiler kaçıyor biz kovaliyoruz :)
Ya da açıyorum bir müzik oynuyoruz hep beraber :) sakarya kocaeli ucayak horon favorimiz
Ortancam da bana beraber dinlediğimiz şarkılarla mesaj veriyor. Ufaklığım kucagimdayken (Barış manço) "alla beni pulla beni al koynuna yar" şarkısının nakaratini söylüyor :) "beni de kucağına al" msji veriyor yavrum. O da bebek sonuçta sadece 2 yaşında. Alıyorum hemen kucağıma diğer omzuma. Bir birini opuyorum bir diğerini... Sonra bırakıyorum onu yere "hadi annem mutfaga kaç ben seni kovalayim" diyorum. Gönlü oluyor.
Büyük kızım kendisi uyuyor. Ortancam benim hazırladığım sütü ben yanında ona kitap okurken yatağında keyifle yudumlayarak uykuya hazırlanıyor. Kitap ile süt aynı anda bitiyor. Sonra kitabı o alıyor eline. Anladıklarını bana özetliyor. Ortalama 1.5 saat süren bu süreç sonunda bir saga bir sola dönerek kendisi uyuyor. Benden başkası ile (babasi da dahil) uyumayi reddediyor. Ufakligim da kucagimda suyun üstünde dalgalanir edasıyla kucagimda gezerken uyuyor. Bu da 1-2 saati buluyor. İki bebegimin uyku saatlerini dönüşümlü ayarlamaya çalışıyorum. Mümkün olduğunca birebir vakit geçirip bireysel ihtiyaçlarına uygun oyunlar kurmaya çalışıyorum.
Mutfakta iş yaparken onları da yaptığım ise katiyorum. Bazen mercimeği suzgece koymasını istiyorum benim için, bazen ıspanak yikamasini, bazen de corbayi karıştırmasını...
Geçenlerde parmak boya aldım, koydum önlerine... İki abla boyadilar istedikleri gibi. Sonra baktım üst baş boya içinde, koydum önlerine ılık su dolu legeni, çıkardım boyalı giysilerini, sabun da verdim "haydi yıkayın bakalım kıyafetlerinizi" dedim. İnanılmaz mutlu oldular. 1 saat boyunca çok eğlendiler. Elleri temizlendi. Kiyafetlerdeki boyanın kabasi temizlendi. Ben de onların eglencesini keyifle izleyip, boyasi akıtılan kıyafetlerini yikanmayi bekleyenlerle birlikte makineye atıp yikadim.
Eğlencelerimiz böyle şeyler bizim.
Ben de keyif alıyorum onlarla ilgilenirken.
Heyecan dolular.
Öğrenme heyecanı...
Topluma iyi bir insan yetiştiriyor olmanin sorumluluğunu hissediyorum omuzlarimda.
Bu ağır yükün altından kalkmanın tek çıkar yolu, onlar için yaptiklarimdan keyif almaya çalışmak ile buldum.
Şu aralar full-time anneyim:) İşimi severek yapmaya çalışıyorumkabul ediyorum kolay değil 3minik patronun üçünü de her an mutlu etmek. Ama elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Amacım her biri kendisini diğerlerinden daha az sevildiğini hissetmesin. Onlar benim en büyük eserim, bu hayattaki en değerli servetim olacaklar.
Allahım tüm yavrularimizin güzel mutlu günlerini göstersin. Acılarını göstermesin.
Kıskanması çok doğal. Sabiha paktuna keskin "çocuk annesini ayikladigi fasulyeden bile kıskanır" diyor. Ama çocuklarımızı kardeşini kıskanıyor olmakla (en azından yanlarinda) etiketleyip aşagilamamayi da tavsiye veriyor. Benim büyük çocuklarımın yanında kıskanıyor konuşmalarının yapılmasına müsade etmiyorum. Lafı değiştiriyorum. Şimdilik bir düzen tutturduk.
Bana verdikleri mesajlara odaklı, duygusal ve bedensel ihtiyaclarini gidermeye çalışıyorum. Yaptığım başka da birşey yok.
Haaa sartellerimin attigi olmuyor değilbin pişman önlerinde diz çöküp beni affetmelerini istiyorum. Çünkü öğrendim ki bir insanın kisiligi en çok zarar gördüğü insanla bir arada yaşamak zorunda kalırsa bozulurmuş.
0-3 yaş arası güzel hisler, sonrası güzel hatiralar edinmeleri tek hedefim.
Harikasin..5/6 yas daha genc olsam seni okuduktan sonra 2.cocugu da isterdim hemen kesinSelam canım.
Ben üçüne de tek başıma bakıyorum. Bu bebeğim 27 günlükken annemin omzu kırıldı 20 gün ona da ben baktım. 5 hatta 10 gün evden dışarı cikmadigim oluyor.
Büyük kızım 1e başladı bu sene sabah 7de onu kaldır hazırla okula gonder, sonra ortancanin altını degistir, küçüğün altını değiştir, ortancaya kahvaltı hazırla onu yedir, bebegi emzir, onları eglendir, dönüşümlü olarak bir birini bir diğerini uyut, sofra topla, yemek hazirla.... ...derken büyük kızım okuldan gelince odevleriyle ilgilen...
Sonra 3unu bir arada eglendir...
Böyle böyle geçiyor günlerim.
Yazarken yoruldum ama yaparken artık yoruldugumu düşünecek an dahi bulamıyorum :)
Zorlanıyorum kuşkusuz. Ama hiç pişman olmadim tek tek kucağıma alıp opup kokluyorum... ...her birinin kulağına "iyi ki dogurmusum sizi annem... ...iyi ki benim yavrum olmuşsunuz" diyerek severken buluyorum onları.
Birini severken diğer ikisine bakıyorum göz ucuyla, onlar da bana bakıyorsa mutlaka onlarla da kucaklaşmak için yanima cagiriyorum ısrarla. Gelmezlerse uzaktan öpücük atıyor "canım yavrum benim" derken sevgiyle bakıyorum.
Bizimkiler kız çocuğu olduğundan mıdır bilmem duygularını söyleyerek yol gösteriyorlar bana. Mesela büyük kızım "ben okuldayken siz evde çok egleniyorsunuz, benimle çok az ilgileniyorsun" diyor bazen. Gün içinde yaptıklarımızı anlatıyorum. Sonra diyorum ona "haklısın annem ben de seninle daha çok oynamak istiyorum. Yakalamacilik oynamaya ne dersin? Hadi siz kaçın ben sizi kovalayim." alıyorum eylül bebegimi kucağıma 6.5 ve 2 yasindakiler kaçıyor biz kovaliyoruz :)
Ya da açıyorum bir müzik oynuyoruz hep beraber :) sakarya kocaeli ucayak horon favorimiz
Ortancam da bana beraber dinlediğimiz şarkılarla mesaj veriyor. Ufaklığım kucagimdayken (Barış manço) "alla beni pulla beni al koynuna yar" şarkısının nakaratini söylüyor :) "beni de kucağına al" msji veriyor yavrum. O da bebek sonuçta sadece 2 yaşında. Alıyorum hemen kucağıma diğer omzuma. Bir birini opuyorum bir diğerini... Sonra bırakıyorum onu yere "hadi annem mutfaga kaç ben seni kovalayim" diyorum. Gönlü oluyor.
Büyük kızım kendisi uyuyor. Ortancam benim hazırladığım sütü ben yanında ona kitap okurken yatağında keyifle yudumlayarak uykuya hazırlanıyor. Kitap ile süt aynı anda bitiyor. Sonra kitabı o alıyor eline. Anladıklarını bana özetliyor. Ortalama 1.5 saat süren bu süreç sonunda bir saga bir sola dönerek kendisi uyuyor. Benden başkası ile (babasi da dahil) uyumayi reddediyor. Ufakligim da kucagimda suyun üstünde dalgalanir edasıyla kucagimda gezerken uyuyor. Bu da 1-2 saati buluyor. İki bebegimin uyku saatlerini dönüşümlü ayarlamaya çalışıyorum. Mümkün olduğunca birebir vakit geçirip bireysel ihtiyaçlarına uygun oyunlar kurmaya çalışıyorum.
Mutfakta iş yaparken onları da yaptığım ise katiyorum. Bazen mercimeği suzgece koymasını istiyorum benim için, bazen ıspanak yikamasini, bazen de corbayi karıştırmasını...
Geçenlerde parmak boya aldım, koydum önlerine... İki abla boyadilar istedikleri gibi. Sonra baktım üst baş boya içinde, koydum önlerine ılık su dolu legeni, çıkardım boyalı giysilerini, sabun da verdim "haydi yıkayın bakalım kıyafetlerinizi" dedim. İnanılmaz mutlu oldular. 1 saat boyunca çok eğlendiler. Elleri temizlendi. Kiyafetlerdeki boyanın kabasi temizlendi. Ben de onların eglencesini keyifle izleyip, boyasi akıtılan kıyafetlerini yikanmayi bekleyenlerle birlikte makineye atıp yikadim.
Eğlencelerimiz böyle şeyler bizim.
Ben de keyif alıyorum onlarla ilgilenirken.
Heyecan dolular.
Öğrenme heyecanı...
Topluma iyi bir insan yetiştiriyor olmanin sorumluluğunu hissediyorum omuzlarimda.
Bu ağır yükün altından kalkmanın tek çıkar yolu, onlar için yaptiklarimdan keyif almaya çalışmak ile buldum.
Şu aralar full-time anneyim:) İşimi severek yapmaya çalışıyorumkabul ediyorum kolay değil 3minik patronun üçünü de her an mutlu etmek. Ama elimden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorum. Amacım her biri kendisini diğerlerinden daha az sevildiğini hissetmesin. Onlar benim en büyük eserim, bu hayattaki en değerli servetim olacaklar.
Allahım tüm yavrularimizin güzel mutlu günlerini göstersin. Acılarını göstermesin.
Kıskanması çok doğal. Sabiha paktuna keskin "çocuk annesini ayikladigi fasulyeden bile kıskanır" diyor. Ama çocuklarımızı kardeşini kıskanıyor olmakla (en azından yanlarinda) etiketleyip aşagilamamayi da tavsiye veriyor. Benim büyük çocuklarımın yanında kıskanıyor konuşmalarının yapılmasına müsade etmiyorum. Lafı değiştiriyorum. Şimdilik bir düzen tutturduk.
Bana verdikleri mesajlara odaklı, duygusal ve bedensel ihtiyaclarini gidermeye çalışıyorum. Yaptığım başka da birşey yok.
Haaa sartellerimin attigi olmuyor değilbin pişman önlerinde diz çöküp beni affetmelerini istiyorum. Çünkü öğrendim ki bir insanın kisiligi en çok zarar gördüğü insanla bir arada yaşamak zorunda kalırsa bozulurmuş.
0-3 yaş arası güzel hisler, sonrası güzel hatiralar edinmeleri tek hedefim.
Canım artık rutin kontrole değil de bir sıkıntısı olursa götürmeyi düşünüyorum . Sizin ne zaman .Gunesulas canım sizin bu ayki doktor randevunuz ne zaman :)
Biz 13 ünde götüreceğiz canım bende bu Aydan sonra öyle yapmaya başlayacağım. Çünkü 6 Aydan itibaren göz komtyolleri falan da başlayacak o yüzden kendi doktoruna bir sıkıntı olursa götürmeyi düşünüyorumCanım artık rutin kontrole değil de bir sıkıntısı olursa götürmeyi düşünüyorum . Sizin ne zaman .
Biz de elma armut püresi yoğurt ve sebze çorbalarına başladık canım biz 13 ünde 5i bitirmiş olacağız yumurta için 6 ayı bitirmesini bekleyin dedi doktorumuz o yüzden onu vermedik daha :)Slm kizlar uzun zamndr yokum hala memleketteyz tabi burada girmeye firsat bulamiyorm bizim sali gunu 6 aylk asimz var bu asi hakkinda bi bilgisi olan var mi he bu arada ben ek gidaya basladm yumurta sarisini cok kaynatms olarak veriyorm haslanms sebzeler corba yogurt veriyorm sizler neler yapiynz kan bebegi merak ediyorm nasil oldu acaba
Sağol canım sağlıklı olsun da farketmez hayilisi ileAllah hayırlısıyla tamamına erdirsin canım benimde gebeligimin başında yüksek beta hcg çıkıyordu dr ikiz olabilir demişti ama değilmiş. Herşeyin hayırlısı...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?