Merhaba Nisan anneleri, ben de Nisan annesiyim. Hamileliğimin en başından beri sizi takip ettim. Sayenizde birçok şey öğrendim.
Nerden başlasam bilmiyorum. Benim kızım 44 günlük şu zamana kadar yanımda annem vardı. Sağ olsun her işime koşturdu. Tek yaptığım şey bebeğimi emzirmekti. 40 gün boyunca yanımda uyudu, yemeğimi, evin temizliğini yaptı. Suyumu bile ayağıma getirdi. Ama sanırım çok iyi olmadı benim için.
Başka şehirlerde yaşıyoruz. Burda eşim ve birkaç arkadaşım dışında kimsem yok. Annemin gitmesi gerekti ve ben Sudan çıkmış balığa döndüm. Hep ağladım hem onu hem kendimi üzdüm. Şimdi bebekle yalnız kaldım ve çok çaresiz hissediyorum. Sanki tüm sorumluluklarımdan kaçmak istiyorum. Sizinle dertleşmek istedim...