- 18 Mayıs 2013
- 5.192
- 9.260
- 198
Canım şöyle söyleyim bi hamilelik daha geçirdim. İlk aylar hiç biley hissetmedim hatta umreye gittim 4 aylıkken kimse evli olduğuma bile inanmadı. Sonra kontrolde plasentanın yaşlandığını yani hamileliğin sonlarına doğru çocuğun muhtemelen beslenmeyeceğini öğrendim. Son 3 ayda kızımın kafası göğüs kafesime sıkıştı. Doktor bana günde 5/6 kez şiddetli tekme hissetmen lazım dedi ben hiç hissetmedim. Bir günde 4 kere nst ye bağlanıyordum sabah 10 da hastaneye gidip 16 da çıkıyodum yine de nst de hareket çıkmıyordu. Ayrıntılı ultrasona giriyordum. İnanılmaz acı vericiydi göğüs kafesim kırılıyor zannediyordum kafası orda durdukÇa. Son iki hafta kızım hiç beslenmedi karnında 38. Haftada mecburi seseryan oldum. Sezeryanla bile öyle zor çıktı ki içerden. Ama bak simdi kızım 3 yaşında. O kadar seyde hiç olumsuz düşünmedim. Dua ettim bol bol. Senin inancın yok biliyorum ben kendimden örnek veriyorum yanlış anlama. Ben o Zaman kızımı yaratıcıya emanet ederek çok rahatlamıştım. Doktor bana acıyarak bakıyordu resmen Nasıl katlamıyorsun bu Ağrı'ya diye. Diyorsdum içimde mucize taşıyorum :)
Hikayen güzel sonuclandigina ve kizini kucagina almana cok sevindim canim. Bu anlattiklain ile kendimi nankör hisettim, bulmusta bunuyor gibi.
Onca olay yasamisin bide, yinede benim gibi olmamissin. Tebrik ederim seni gercekten. Biraz cidden daha rahatlanmam gerek. Cok tesekkür ederim bunlari anlattiklarin icin.
Bide evet inancli degilim fakat hepimizin evladi birze mücize ve cok cok özel olduguna inaniyorum. Umarim kizininömrü uzun olur, bahti acik olur canim.