Dün 3saatlik uykuyla duruyodum bugun sabah 8de eşime dedm biraz bak uyym çok uykusuzum diye öyle ki gözüm kapalı değiştim çocuğun altını. Biraz bakmış sonra Bebiş uyumuş zaten 11de ağlamasına uyandım. Yatmak istemiyo hani gündüz kucakta durmak yada ilgilenilmek istiyo 24saat uyuyacak hali yokya. Biraz oyala kahvaltıyı hazrlayım dedm mutfağa geldim. İçerden sürekli bebeğin ağlama sesi geliyo. Biliyorum kucağına almadı bebek beşiğinde ağlıyo kalkmak istiyo. Bende o sırada arkadas aradı mutfakta tlfnda konusuyodum alo demeye kalmadı eşim içerden bağırıyo ben burda bebek bakıyorum sen tlfnda konusuyosun diye. Kahvaltıyı hazırlycam dedin napıyosn diyo(!) Gittim aldım çocuğu kanguruyu taktım kahvaltıyı öyle hazrladım. Kahvaltıdan sonra gözüme bakmış özür diliyo. Senin bebek bakma anlayışın o beşiğinde yatsın bende yatakta yatym sessiz sakin duralım bu mu bebek bakmak kendini bebek bakıyo mu sanıyosun dedim. E ben her işimi bebek kucağımdayken yapıyosam sana ihtiyacım yok dedim. Sen gece sabaha kadar fosur fosur uyurken ben bebek bakıyodum şurda 2 saat bak dedim çocuk mızıldanınca çekemedin ben kucağımdayken çığlık çığlığa ağladığı günler geceler evde yoktun hep tek başımaydım çocuk mızıldanınca beni çağırıp vermesini biliyosun çekemiyosun ne hallerler uyuttuğum günler yanında tlfnda konusmaların işe giderken sesli hazırlanman nolacak sen gdince be 5saat çocuk uyutmaya çalışıyorum aç uykusuz bi şekilde dedim. Gelmiş sarılıyo. İttim . dokunma bana dedm. Memlekete gideyim çekemiyosan dedm. Vallahi çok uzak olmasa ve oralar soğuk olmasa giderdim. Gözüm kesmiyo hiç bebeği riske atamam..