Günaydınlar, ceset gibiyim bugün yataktan zor kalktım. Haftasonu evi ve apartmanı ilaçlattık. İnsana zararsız bir ilaç olmasına rağmen ne olur ne olmaz evde durmayalım yazlığa gidelim dedik, o da eziyet oldu. Haftasonu bronzlaşacağım diye çok güneşte kaldım, salak gibi oldum. Dün akşam da 18.30 gibi yola çıktık, tam 12de eve girdik. 1,5 saatlik yolu tam 5,5 saatte geldik. Yolda eşim de ben de çıldıracaktık. Saçma sapan anormal ötesi bir trafik vardı, herkes izmire gelmiş. Zaten bi de sıcak, klima da fayda etmiyor, eşim sinir küpü oldu trafikte birisiyle kavga edecek diye ödüm koptu. Tamam sakin olalım diye yatıştırmaktan dilim damağım kurudu. Sıkıntıdan bebek de kasıldı durdu. Yahu ambulanslar bile gidemedi otobanda, kontagı kapatıp oturdu millet. Bi ara dedim ki şimdi burda otobanda doğursam ne olur, daha da stres oldum. Çok şükür evimize gelebildik ya... Gelir gelmez uyudum. Bebek de ayaklarını belime dayamış tekmeliyor sabah 7den beri, uyu uyan, tekrar uyu uyan derken öğlenin 12sinde kalktım.
Şimdi bir ton iş var, valiz boşalt, çamaşır yıka, balkon yıka, yemek yap... Dolapta patates soğan kalmamış, neyle yemek yapayım. Market 20 adım ötede, yorgunluktan inip almak cok büyük külfet geliyor şu an. Hava da sıcak. Sert bi kahve içip duş alıp klimanın altında uzanmak istiyorum.