Canım seni çok iyi anlıyorum. Acın daha yeni taze. Ama hep böyle kalmayacak, evet hicbir zaman unutmayacaksın, Ama hafifleyecek. Zaman öyle birseyki bazen aklina dahi gelmediği günler gelecek. Bazende unuttuğun için kızacaksın kendine, vijdan yapacaksın. Hayat işte yaşadığımız sürece, bir yerlere bir şekilde sürükleneceğiz, veya şekil alacağız. Ağlamaktan birsey olmaz seni rahatlatıyorsa ağla, yok dahada dipsiz kuyuya sürüklüyor sa, artık bir dur de. Senin elinden hiçbir şey gelmez. Kendini yıpratma,suan annenin sana ihtiyacı yok. Ama çocuklarının sana ihtiyacı var. Ve mecbursun o cocuklarin her türlü sorumluluğunu almaya. Ama bu sadece bakimlarini yapmak karinlarini doyurmak değil. Gulen gözlerle neşeli sesinle ilgi bekliyorlar. Bunu onlardan esirgeme, ve sende insansın mutlu olmak hakkın. Annenle ilişkini tam anlamiyla bilmiyorum. Mesela ben annemin hep güldüğü, hep güçlü olduğu zamanları hatirlatirim kendime.öyle mutlu ederim kendimi. Bazı insanlar kaybettikleri hakkinda, cok fazla konustugunda rahatlar. Kimisi icine atar hatirlamamaya calisir, kimisi surekli geçmisi düşünür kurarda kurar. Seni konusmak rahatlatiyorsa, her zaman buradayim. Lütfen iyi ol kendin için iyi ol.