- 22 Haziran 2016
- 12.671
- 57.649
- 598
Arkadaşlar her birinizin mesajını okudum çok teşekkür ederim desteğiniz için.bütün gün üzüntüden migrenim tuttu ne yapabilirim neler yapabilirim nasıl düzeltebilirim diye düşünmekten beynim allar bullak oldu çok üzgünüm hemde çok.ama dedim ki kendine gel ayşegül,kızın için güçlü olmak zorundasın.bi yerden başlamak zorundasın.
mesajlarınızı okuduktan sonra yanlış yazdığımı farkettim kusura bakmayın,kafam nasıl uçtuysa.otizm başlangıcı değil,dün gittiğimiz doktor otizmin bütün belirtilerini net şekilde gösteriyor derken,bugün gittiğimiz doktor ise %90 otizmli dedi
aslında birşeylerin ters gittiğini bebeğim 12 aylıkken anlamıştım fakat eşimin sürekli birşey yok kızımızda ortalığı ayağa kaldırma her çocuğun yapacağı şeyler diye diye beni psikolojik olarak bastırmasından dolayı üzerine düşmemiştim.o dönemde hamileliğimin başlangıç dönemime denk gelince ya dönemseldir düzelir diye düşünmüştüm.
şöyle ki,nolduysa 12 aylıkken ortaya çıkmaya başladı bu.doktorlarla konuştuktan sonra parçalar yeni oturmaya başladı kafamda.çocuk birden yerde yatarken bacaklarını kasmaya ve ellerini bilekleriyle çevirmeye başladı gülerek.Allah Allah bu çocuk hiç böyle yapmazdı dedim içimden.tv de gördüğü birşeyw sevindi herhalde dedim ama o günden sonra bunu sürekli yapmaya başladı.hatırlıyor musunuz bilmiyorum beslenmeyi 12 aylıkken birden reddetmişti seçiçi olmaya başlamıştı demiştim.verdiğim her yemeği yiyen,eline bir bisküvi bir kek verdiğimde ağzına atan çocuğum birden bunları yapmaz olmuştu.ondan sonra yemek istememeye başladı zaten.yemekte seçicilik de otizm belirtisiymiş bugün doktordan öğrendim aynı şekilde
en son artık bi kaç gün önce çocuk psikiyatristine götüreceğim çocuğu diye kavga ettik.eşime göre çocuk çok normal ama çevreme bakıyorum 2 yaşındaki çocukların hiçbiri benim çocuğum gibi değil.en son olay şuydu,çocuğumda yine göz kontağı Melisa diyince yüzümüze bakmama olayı devam ediyor.çocuk dış dünyaya kendini tamamen kapamış vaziyette.kardeşi de gelince iyice böyle oldu.herneyse,çocuk bir sağa bir sola sürekli sallanıyor,normal ayak üstünde değil de,elleri ve ayakları üstüne basarak tıpkı bi kedi köpek gibi yürüyor arada
bir öZel eğitim öğretmeniyle görüştüm bugün.tekirdağ da.eşim arkadaşının ablası.bana neler yapmam gerektiğini bu süreçte çok sabırlı olmam gerektiğini,tv yi yerinden kaldırmamı asla telefonla oynamamamız gerektiğini Ve önceliğimizin göz kontağı olduğunu söyledi.tv yi söktüm telefon artık kızım uyanıkken asla yok.gurbetteyim anam yok babam yok tek başıma savaşacağım yavrum için canımı dişime takacağım Allahım yardım etsin bana nolur yavrum düzelsin
kurum raporu şimdilik almamamız gerektiğini söyledi.önce 1 ay deneyecekmişiz.eğer ilerleme varsa rapora gerek yokmuş,çünkü devletin verdiği eğitim haftada sadece 2 saatmiş,çocuk için asla yeterli değilmiş öğretmen öyle söyledi.çok çok ilgiyle atlatacağımızı söyledi.çok ağladım çok yandım.inşallah o günleri görürüm.nolur düzelir diyin
mesajlarınızı okuduktan sonra yanlış yazdığımı farkettim kusura bakmayın,kafam nasıl uçtuysa.otizm başlangıcı değil,dün gittiğimiz doktor otizmin bütün belirtilerini net şekilde gösteriyor derken,bugün gittiğimiz doktor ise %90 otizmli dedi
aslında birşeylerin ters gittiğini bebeğim 12 aylıkken anlamıştım fakat eşimin sürekli birşey yok kızımızda ortalığı ayağa kaldırma her çocuğun yapacağı şeyler diye diye beni psikolojik olarak bastırmasından dolayı üzerine düşmemiştim.o dönemde hamileliğimin başlangıç dönemime denk gelince ya dönemseldir düzelir diye düşünmüştüm.
şöyle ki,nolduysa 12 aylıkken ortaya çıkmaya başladı bu.doktorlarla konuştuktan sonra parçalar yeni oturmaya başladı kafamda.çocuk birden yerde yatarken bacaklarını kasmaya ve ellerini bilekleriyle çevirmeye başladı gülerek.Allah Allah bu çocuk hiç böyle yapmazdı dedim içimden.tv de gördüğü birşeyw sevindi herhalde dedim ama o günden sonra bunu sürekli yapmaya başladı.hatırlıyor musunuz bilmiyorum beslenmeyi 12 aylıkken birden reddetmişti seçiçi olmaya başlamıştı demiştim.verdiğim her yemeği yiyen,eline bir bisküvi bir kek verdiğimde ağzına atan çocuğum birden bunları yapmaz olmuştu.ondan sonra yemek istememeye başladı zaten.yemekte seçicilik de otizm belirtisiymiş bugün doktordan öğrendim aynı şekilde
en son artık bi kaç gün önce çocuk psikiyatristine götüreceğim çocuğu diye kavga ettik.eşime göre çocuk çok normal ama çevreme bakıyorum 2 yaşındaki çocukların hiçbiri benim çocuğum gibi değil.en son olay şuydu,çocuğumda yine göz kontağı Melisa diyince yüzümüze bakmama olayı devam ediyor.çocuk dış dünyaya kendini tamamen kapamış vaziyette.kardeşi de gelince iyice böyle oldu.herneyse,çocuk bir sağa bir sola sürekli sallanıyor,normal ayak üstünde değil de,elleri ve ayakları üstüne basarak tıpkı bi kedi köpek gibi yürüyor arada
bir öZel eğitim öğretmeniyle görüştüm bugün.tekirdağ da.eşim arkadaşının ablası.bana neler yapmam gerektiğini bu süreçte çok sabırlı olmam gerektiğini,tv yi yerinden kaldırmamı asla telefonla oynamamamız gerektiğini Ve önceliğimizin göz kontağı olduğunu söyledi.tv yi söktüm telefon artık kızım uyanıkken asla yok.gurbetteyim anam yok babam yok tek başıma savaşacağım yavrum için canımı dişime takacağım Allahım yardım etsin bana nolur yavrum düzelsin
kurum raporu şimdilik almamamız gerektiğini söyledi.önce 1 ay deneyecekmişiz.eğer ilerleme varsa rapora gerek yokmuş,çünkü devletin verdiği eğitim haftada sadece 2 saatmiş,çocuk için asla yeterli değilmiş öğretmen öyle söyledi.çok çok ilgiyle atlatacağımızı söyledi.çok ağladım çok yandım.inşallah o günleri görürüm.nolur düzelir diyin