Buranın konusu değil belki ama içimi dökmek istedim.
Kimsem yokmuş demek istemiyorum çünkü çok şükür nankörlük etmiş olurum. Eşim ve ailesi çok destek oluyor taşınırken.
Tabi insan kendi ailesinden birilerini istiyor yanında ailem uzakta oturduğu için gelemiyor bi ablam var yaşadığım yerde 2 çocuğu var büyük kızı okula gidiyor birde küçük 3 yaşında oğlu var. Kendi işi olduğunda enişteme bırakır çocukları işini görür çarşıda vs.
Benim taşınacağımı biliyor hamileyim çok dert ettiğimi biliyor bir kere bile arayıp bişeye ihtiyacın varmı geleyim mi bi işin ucundan tutarım demedi. Sadece çocukla benim sana daha çok zararım olur dedi bi sefer.
Benim amacım gelip yardım etmesi değil hiçbirşey yapmasın ama teklif etsin en azından birşey lazım mı dediğinde evet diyicem diye ödü kopuyor.
Kaç hafta kıpırdamadan yattım bir tas çorbaya muhtaç olduğum günler oldu kapımı çalmadı.
İnsanlar niye böyle bencil, benimde onların zor günlerinde takmayıp kendi işimemi bakmam gerekiyor. Kardeşten ötesi varmı? İnanın üzülmüyorum bile ama sadece sorguluyorum