Hormonların etkisinden kurtulamıyorum :). Gündüz eşimle tartışdık sonra mesaj atmış bana gıcık napıyosun diye (normalde de ben ona çok gıcıksın derim, o bana der ama hiç takılmazdım) gözlerim doldu işyerinde beni sevmiyor diyorum :) eve geldik misafirim var yemeğe bir de. Yemeği hazırlarken gelip gidip öpüyor beni, misafirler içerde tabi :) birden ağlamaya başladım bişey yok yani ortada, noldu falan dedi sen geç içeriye falan dedim zorla durdurdum kendimi. Akşam misafirleri evine bırakacak arabayla çıktılar, bende üstümü değiştim çamaşır makinesini çalıştırdım odaya geçerken, geldi eşim Aşkım bişey sorucam sana dedi sor dedim sen niye böyle yürüyorsun dedi, nasıl dedim böyle hamileler yürür ya böyle değişik yani dedi :). Beni bir ağlama daha tuttu sen beni beğenmiyorsun diye. Valla yok bitanem hoşuma geldi ondan söyledim dedi geldi öptü beni ama, durduramıyorum kendimi bişey mi oldu falan dedi anlat diyor anlatamıyorum ağlamaktan düşün. Bayağı bekledi anlat neolduysa diyor ben anlatamıyorum bişey yok çünkü sadece ilgilen benle diyemedim. Eşimde bana küstü sen bana anlatma zaten falan diye gece birbirimizi arkamızı dönüp uyuduk. Sabaha kadar inledim noldu bir yerin mi ağrıyor dedi yok dedim. Sabah öptü beni barıştık. Hormonlar sizi sopayla döverim Valla kendinize hakim olun