Heyecanlanmamak korkmamak çok zor biliyorum ama elinizden geldiğince huzurlu olmaya çalışın, bunlar gerçekten tadı çıkarılması gereken günler. tatlı bir bekleyiş ve heyecan tabiiki olacak ama kötü şeyler düşünüp kendinizi strese sokmayın.
doğumla ilgili bir şeyler izlemeyin, okumayın. sadece bebeğinize kavuşacağınız anı düşünün ❤
son haftalar artık, ağrılarımızın olmaması saçma olur. bel, sırt, kasık ağrıları bunlar olacak, hele son bir kaç hafta çok olacak. doğum sancısı olur anlamam diye korkmayın, onu anlıyor insan. zaten ilk doğumlarda öyle dizilerdeki gibi sancım geldi doğuruyorum diye hastaneye gitmiyorsun :) genelde kontrolde belli oluyor zaten.
benim bu ikinci gebeliğimde doğum korkusu niyeyse hiç yok, tek düşüncem bebeğimi sağlıkla kucağıma alabilmek. çok acı çekecek olsam da gerçekten umrumda değil, hiç onları düşünmüyorum. kızımı düşünüyorum, bebeğimi düşünüyorum. kafam hep onlarla meşgul. ağrılarım oluyor benim de ama ağrılarımı dinleyecek fırsat olmuyor ki
ama şunu farkettim, ilkine göre daha hareketliyim mecburen evde çocuk olunca. sanki bu hareket bana daha çok yarıyor. henüz belki son haftalara gelmedim ama yatakta sağa sola dönerken zorlanmıyorum çok, kalkmak eğilmek oturmak şu an çok zorlamıyor aşırı yorulmadığım sürece. sanırım mecburen hareket etmek zorunda kalmak işe yarıyor
ilk hamilelik, ilk çocuk prenseslikmiş resmen kızlar kıymetini bilin, tadını çıkarın