Yaa sen onu diyosun, geçen hafta sonu annemlerin evindeydik. 2. katta oturuyolar, balkonlarinda oturma gurubu var. Oyku balkona cikti ben de salondan (hemen karsisindan) onu izliyorum, sadece bi an minderlerin arkasinda kaldi ve goremedim; hadi görüntü alanıma girdi girecek derken sadece 3 sn gecti. Hemen yerimden kalktim, bi bakarım ki aninda koltugun uzerine cikmis korkuluga tutunmus disari bakiyor. Bakmamış olsam belki koltugun kenarina basip korkuluktan asagiya atacak kendisini Allah korusun. Annem de hemen benim yanimda oturuyor (balkonu gorebilecek bir pozisyonda) ama hic haberi yok olanlardan. Nasil olsa annem bakar ben tuvalete gideyim geleyim desem kim bilir ne olacak? Kimseye güvenip de emanet edemiyorum sırf bu yüzden biliyo musun? Ayy iki dakka telefona bakıyodum. Ayy nasil cikti oraya anlamadim...bla bla... yani bunu telafi edebilecek bir bahane cümlesi olamaz kimsenin. O yüzden en azından akılları erene kadar kimseye emanet etmeyelim yavrularımızı