Kızlar selamlar,
26 kasım sabah 08.40ta ulaşı sezaryenle kucağıma aldım. Maalesef çok zor ve uzun bir doğum süreci geçirdim.
22 kasım akşamı saatte bir gelen sancılar ile 1 cm açıklığım başladı, sonra sancılarım sırayla yarım saate, 15 dk ya, 5 dk ya düştü. Rahim ağzım ters olduğu için açılmam normalden çok uzun sürüyordu. 25 kasım sabahı doktorum sabah erkenden muayeneye çağırdı ve hala 1 cm açılmam vardı. Çatı muayeneleri ve açıklık muayeneleri rahim ağzım ters olduğu için maalesef çok ağrılı ve ağlamalı geçti tüm süreç boyunca, 25 kasım saat akşam 5teyse artık sancılarım 1,5 dk da bire düştü ve çok ağrılı olmaya başladı. Sonunda pes edip epidural almama rağmen neden bilmiyorum tüm sancıları hissettim. Prenses doğum dedikleri epidural da işime yaramadı.
26 kasım sabahına kadar 1,5 dkda bir sancı ile 9 cme ulaştım. Çok acı çektiğim için 9 cmde hızlandırmak için suyumu patlattılar. Bu sefer de ulaşın kalp atışları aşırı düzensizleşti ve acil doğumhaneye götürüldüm, kalp atışları 40a kadar düştü, geri yükseltmeyi başardık. Herkes çok panik ve telaştı, doktorum günlerce çok sancılı şekilde normal doğum denediğim ve istediğim için direkt sezaryen diyemedi.
"10 cm de ulaşamadık, birkaç saati var ama bu düzensiz kalp atışlarıyla ulaşabilir miyiz emin değilim, daha da düşerse farklı sorunlar yaşayabilirsin bebekle ilgili" dedi. Bu arada çok ilginç bir şekilde normal doğum sancılarım kesildi. Biliyorsunuz bu sancılar olmadan ıkınarak zaten normal doğum yapmam mümkün değildi. Eşim de ben de çok tükenmiş durumdaydık. Hastanedeki herkes ulaş için seferber oldu. Doğumhanedeki herkesin suratı değişti. Yaşadığım şoktan dolayı soru soran herkese sadece başımla tepki verebildim. O sırada bebeğin kalp atışını düzenlemek için bana oksijen takviyesi yapılıyordu.
Bilenler bilir ulaşa tüp bebekle hamile kaldım ve o an tek düşünebildiğim ulaşı kaybedicem oldu. Karşımda duran eşim de benle aynı şoku yaşıyordu, gözleri ağlamaklıydı. Diyebildiğim tek şey "Hocam en ufak bir risk varsa beni sezaryene alabilirsiniz, önemli değil" oldu.
Ve dediğim anda doktorum "Acil sezaryene gidiyoruz" diye bağırarak yeni koşturmamızı başlattı. Anestezim bile ameliyathaneye koşarken yapılmaya başlandı.
Bu sefer de sezaryenim çok zor geçti, çünkü normalde rahimden alınması gereken bebeğim artık doğum kanalına tamamen girmişti. 2 doktor ile operasyon yapıldı. Biri vajinamdan eliyle bebeği rahme itmeye çalışırken, kendi doktorum açık olan rahimden bebeği doğum kanalından rahme geri çekmeye çalışıyordu. Tabiki tüm bunlar büyük bir zaman kısıtı altında yapıldığından telaş çok yüksekti. Doktorların vücuduma uyguladığı tüm gücü fazlasıyla yaşayıp, tüm vücut sarsılmalarını hissediyordum. İşlem bilindik sezaryenler gibi geçmiyordu. Doktorlar vucüduma ekstra kuvvet uyguluyordu, eşim de ben de farkediyorduk.
Ancak sonuç olarak çok şükür ki bebeğim sağlıkla doğduMaalesef ben de bazılarınız gibi hem normal doğum hem de sazeryan doğum yaptım ve bahsettiğim detaylardan dolayı her iki doğumum da diğer birçok kişiye göre çok çok zordu. Tek tesellim ulaşımın sağ salim aramızda olması Beni soranlara, merak edenlere ayrıca teşekkür ederim. Doğum yapanların bebeklerine sağlık sıhhat, yapmayanlara da benimkinden çok daha güzel doğumlar diliyorum
Çok geçmiş olsun canım Rabbim sağlıkla büyütmeyi nasip etsin inşallah zor bir doğum olmuş fazlasıyla. İnşallah bundan sonrası güzel ve kolay olurKızlar selamlar,
26 kasım sabah 08.40ta ulaşı sezaryenle kucağıma aldım. Maalesef çok zor ve uzun bir doğum süreci geçirdim.
22 kasım akşamı saatte bir gelen sancılar ile 1 cm açıklığım başladı, sonra sancılarım sırayla yarım saate, 15 dk ya, 5 dk ya düştü. Rahim ağzım ters olduğu için açılmam normalden çok uzun sürüyordu. 25 kasım sabahı doktorum sabah erkenden muayeneye çağırdı ve hala 1 cm açılmam vardı. Çatı muayeneleri ve açıklık muayeneleri rahim ağzım ters olduğu için maalesef çok ağrılı ve ağlamalı geçti tüm süreç boyunca, 25 kasım saat akşam 5teyse artık sancılarım 1,5 dk da bire düştü ve çok ağrılı olmaya başladı. Sonunda pes edip epidural almama rağmen neden bilmiyorum tüm sancıları hissettim. Prenses doğum dedikleri epidural da işime yaramadı.
26 kasım sabahına kadar 1,5 dkda bir sancı ile 9 cme ulaştım. Çok acı çektiğim için 9 cmde hızlandırmak için suyumu patlattılar. Bu sefer de ulaşın kalp atışları aşırı düzensizleşti ve acil doğumhaneye götürüldüm, kalp atışları 40a kadar düştü, geri yükseltmeyi başardık. Herkes çok panik ve telaştı, doktorum günlerce çok sancılı şekilde normal doğum denediğim ve istediğim için direkt sezaryen diyemedi.
"10 cm de ulaşamadık, birkaç saati var ama bu düzensiz kalp atışlarıyla ulaşabilir miyiz emin değilim, daha da düşerse farklı sorunlar yaşayabilirsin bebekle ilgili" dedi. Bu arada çok ilginç bir şekilde normal doğum sancılarım kesildi. Biliyorsunuz bu sancılar olmadan ıkınarak zaten normal doğum yapmam mümkün değildi. Eşim de ben de çok tükenmiş durumdaydık. Hastanedeki herkes ulaş için seferber oldu. Doğumhanedeki herkesin suratı değişti. Yaşadığım şoktan dolayı soru soran herkese sadece başımla tepki verebildim. O sırada bebeğin kalp atışını düzenlemek için bana oksijen takviyesi yapılıyordu.
Bilenler bilir ulaşa tüp bebekle hamile kaldım ve o an tek düşünebildiğim ulaşı kaybedicem oldu. Karşımda duran eşim de benle aynı şoku yaşıyordu, gözleri ağlamaklıydı. Diyebildiğim tek şey "Hocam en ufak bir risk varsa beni sezaryene alabilirsiniz, önemli değil" oldu.
Ve dediğim anda doktorum "Acil sezaryene gidiyoruz" diye bağırarak yeni koşturmamızı başlattı. Anestezim bile ameliyathaneye koşarken yapılmaya başlandı.
Bu sefer de sezaryenim çok zor geçti, çünkü normalde rahimden alınması gereken bebeğim artık doğum kanalına tamamen girmişti. 2 doktor ile operasyon yapıldı. Biri vajinamdan eliyle bebeği rahme itmeye çalışırken, kendi doktorum açık olan rahimden bebeği doğum kanalından rahme geri çekmeye çalışıyordu. Tabiki tüm bunlar büyük bir zaman kısıtı altında yapıldığından telaş çok yüksekti. Doktorların vücuduma uyguladığı tüm gücü fazlasıyla yaşayıp, tüm vücut sarsılmalarını hissediyordum. İşlem bilindik sezaryenler gibi geçmiyordu. Doktorlar vucüduma ekstra kuvvet uyguluyordu, eşim de ben de farkediyorduk.
Ancak sonuç olarak çok şükür ki bebeğim sağlıkla doğduMaalesef ben de bazılarınız gibi hem normal doğum hem de sazeryan doğum yaptım ve bahsettiğim detaylardan dolayı her iki doğumum da diğer birçok kişiye göre çok çok zordu. Tek tesellim ulaşımın sağ salim aramızda olması Beni soranlara, merak edenlere ayrıca teşekkür ederim. Doğum yapanların bebeklerine sağlık sıhhat, yapmayanlara da benimkinden çok daha güzel doğumlar diliyorum
Kızlar selamlar,
26 kasım sabah 08.40ta ulaşı sezaryenle kucağıma aldım. Maalesef çok zor ve uzun bir doğum süreci geçirdim.
22 kasım akşamı saatte bir gelen sancılar ile 1 cm açıklığım başladı, sonra sancılarım sırayla yarım saate, 15 dk ya, 5 dk ya düştü. Rahim ağzım ters olduğu için açılmam normalden çok uzun sürüyordu. 25 kasım sabahı doktorum sabah erkenden muayeneye çağırdı ve hala 1 cm açılmam vardı. Çatı muayeneleri ve açıklık muayeneleri rahim ağzım ters olduğu için maalesef çok ağrılı ve ağlamalı geçti tüm süreç boyunca, 25 kasım saat akşam 5teyse artık sancılarım 1,5 dk da bire düştü ve çok ağrılı olmaya başladı. Sonunda pes edip epidural almama rağmen neden bilmiyorum tüm sancıları hissettim. Prenses doğum dedikleri epidural da işime yaramadı.
26 kasım sabahına kadar 1,5 dkda bir sancı ile 9 cme ulaştım. Çok acı çektiğim için 9 cmde hızlandırmak için suyumu patlattılar. Bu sefer de ulaşın kalp atışları aşırı düzensizleşti ve acil doğumhaneye götürüldüm, kalp atışları 40a kadar düştü, geri yükseltmeyi başardık. Herkes çok panik ve telaştı, doktorum günlerce çok sancılı şekilde normal doğum denediğim ve istediğim için direkt sezaryen diyemedi.
"10 cm de ulaşamadık, birkaç saati var ama bu düzensiz kalp atışlarıyla ulaşabilir miyiz emin değilim, daha da düşerse farklı sorunlar yaşayabilirsin bebekle ilgili" dedi. Bu arada çok ilginç bir şekilde normal doğum sancılarım kesildi. Biliyorsunuz bu sancılar olmadan ıkınarak zaten normal doğum yapmam mümkün değildi. Eşim de ben de çok tükenmiş durumdaydık. Hastanedeki herkes ulaş için seferber oldu. Doğumhanedeki herkesin suratı değişti. Yaşadığım şoktan dolayı soru soran herkese sadece başımla tepki verebildim. O sırada bebeğin kalp atışını düzenlemek için bana oksijen takviyesi yapılıyordu.
Bilenler bilir ulaşa tüp bebekle hamile kaldım ve o an tek düşünebildiğim ulaşı kaybedicem oldu. Karşımda duran eşim de benle aynı şoku yaşıyordu, gözleri ağlamaklıydı. Diyebildiğim tek şey "Hocam en ufak bir risk varsa beni sezaryene alabilirsiniz, önemli değil" oldu.
Ve dediğim anda doktorum "Acil sezaryene gidiyoruz" diye bağırarak yeni koşturmamızı başlattı. Anestezim bile ameliyathaneye koşarken yapılmaya başlandı.
Bu sefer de sezaryenim çok zor geçti, çünkü normalde rahimden alınması gereken bebeğim artık doğum kanalına tamamen girmişti. 2 doktor ile operasyon yapıldı. Biri vajinamdan eliyle bebeği rahme itmeye çalışırken, kendi doktorum açık olan rahimden bebeği doğum kanalından rahme geri çekmeye çalışıyordu. Tabiki tüm bunlar büyük bir zaman kısıtı altında yapıldığından telaş çok yüksekti. Doktorların vücuduma uyguladığı tüm gücü fazlasıyla yaşayıp, tüm vücut sarsılmalarını hissediyordum. İşlem bilindik sezaryenler gibi geçmiyordu. Doktorlar vucüduma ekstra kuvvet uyguluyordu, eşim de ben de farkediyorduk.
Ancak sonuç olarak çok şükür ki bebeğim sağlıkla doğduMaalesef ben de bazılarınız gibi hem normal doğum hem de sazeryan doğum yaptım ve bahsettiğim detaylardan dolayı her iki doğumum da diğer birçok kişiye göre çok çok zordu. Tek tesellim ulaşımın sağ salim aramızda olması Beni soranlara, merak edenlere ayrıca teşekkür ederim. Doğum yapanların bebeklerine sağlık sıhhat, yapmayanlara da benimkinden çok daha güzel doğumlar diliyorum
Öylemi çok geçmiş olsun canım. Bizede genel durumu iyi dedi reflüden şüphelendi. Kan istedi kan almaya gittik acemi bir hemşire kanını apmaya çalıştı iğneyi elinin içinde evirip çevirdi çocuk morardı parmağımı öyle sıkı tuttu ki bittimBize covid dedibiz panikleyip hemen yatırdık emmesi falan azalır diye en azından serum takviyesi aldı bir gece sonra toparladı çok şükür
Ah bebeğim neler yaşamışsın ama çok şükür sağ salim kavuşmuşsun bebeğine. Sağlıklı upuzun ömrü olsun inşallahKızlar selamlar,
26 kasım sabah 08.40ta ulaşı sezaryenle kucağıma aldım. Maalesef çok zor ve uzun bir doğum süreci geçirdim.
22 kasım akşamı saatte bir gelen sancılar ile 1 cm açıklığım başladı, sonra sancılarım sırayla yarım saate, 15 dk ya, 5 dk ya düştü. Rahim ağzım ters olduğu için açılmam normalden çok uzun sürüyordu. 25 kasım sabahı doktorum sabah erkenden muayeneye çağırdı ve hala 1 cm açılmam vardı. Çatı muayeneleri ve açıklık muayeneleri rahim ağzım ters olduğu için maalesef çok ağrılı ve ağlamalı geçti tüm süreç boyunca, 25 kasım saat akşam 5teyse artık sancılarım 1,5 dk da bire düştü ve çok ağrılı olmaya başladı. Sonunda pes edip epidural almama rağmen neden bilmiyorum tüm sancıları hissettim. Prenses doğum dedikleri epidural da işime yaramadı.
26 kasım sabahına kadar 1,5 dkda bir sancı ile 9 cme ulaştım. Çok acı çektiğim için 9 cmde hızlandırmak için suyumu patlattılar. Bu sefer de ulaşın kalp atışları aşırı düzensizleşti ve acil doğumhaneye götürüldüm, kalp atışları 40a kadar düştü, geri yükseltmeyi başardık. Herkes çok panik ve telaştı, doktorum günlerce çok sancılı şekilde normal doğum denediğim ve istediğim için direkt sezaryen diyemedi.
"10 cm de ulaşamadık, birkaç saati var ama bu düzensiz kalp atışlarıyla ulaşabilir miyiz emin değilim, daha da düşerse farklı sorunlar yaşayabilirsin bebekle ilgili" dedi. Bu arada çok ilginç bir şekilde normal doğum sancılarım kesildi. Biliyorsunuz bu sancılar olmadan ıkınarak zaten normal doğum yapmam mümkün değildi. Eşim de ben de çok tükenmiş durumdaydık. Hastanedeki herkes ulaş için seferber oldu. Doğumhanedeki herkesin suratı değişti. Yaşadığım şoktan dolayı soru soran herkese sadece başımla tepki verebildim. O sırada bebeğin kalp atışını düzenlemek için bana oksijen takviyesi yapılıyordu.
Bilenler bilir ulaşa tüp bebekle hamile kaldım ve o an tek düşünebildiğim ulaşı kaybedicem oldu. Karşımda duran eşim de benle aynı şoku yaşıyordu, gözleri ağlamaklıydı. Diyebildiğim tek şey "Hocam en ufak bir risk varsa beni sezaryene alabilirsiniz, önemli değil" oldu.
Ve dediğim anda doktorum "Acil sezaryene gidiyoruz" diye bağırarak yeni koşturmamızı başlattı. Anestezim bile ameliyathaneye koşarken yapılmaya başlandı.
Bu sefer de sezaryenim çok zor geçti, çünkü normalde rahimden alınması gereken bebeğim artık doğum kanalına tamamen girmişti. 2 doktor ile operasyon yapıldı. Biri vajinamdan eliyle bebeği rahme itmeye çalışırken, kendi doktorum açık olan rahimden bebeği doğum kanalından rahme geri çekmeye çalışıyordu. Tabiki tüm bunlar büyük bir zaman kısıtı altında yapıldığından telaş çok yüksekti. Doktorların vücuduma uyguladığı tüm gücü fazlasıyla yaşayıp, tüm vücut sarsılmalarını hissediyordum. İşlem bilindik sezaryenler gibi geçmiyordu. Doktorlar vucüduma ekstra kuvvet uyguluyordu, eşim de ben de farkediyorduk.
Ancak sonuç olarak çok şükür ki bebeğim sağlıkla doğduMaalesef ben de bazılarınız gibi hem normal doğum hem de sazeryan doğum yaptım ve bahsettiğim detaylardan dolayı her iki doğumum da diğer birçok kişiye göre çok çok zordu. Tek tesellim ulaşımın sağ salim aramızda olması Beni soranlara, merak edenlere ayrıca teşekkür ederim. Doğum yapanların bebeklerine sağlık sıhhat, yapmayanlara da benimkinden çok daha güzel doğumlar diliyorum
Canım ne zorluklardan geçmişsinKızlar selamlar,
26 kasım sabah 08.40ta ulaşı sezaryenle kucağıma aldım. Maalesef çok zor ve uzun bir doğum süreci geçirdim.
22 kasım akşamı saatte bir gelen sancılar ile 1 cm açıklığım başladı, sonra sancılarım sırayla yarım saate, 15 dk ya, 5 dk ya düştü. Rahim ağzım ters olduğu için açılmam normalden çok uzun sürüyordu. 25 kasım sabahı doktorum sabah erkenden muayeneye çağırdı ve hala 1 cm açılmam vardı. Çatı muayeneleri ve açıklık muayeneleri rahim ağzım ters olduğu için maalesef çok ağrılı ve ağlamalı geçti tüm süreç boyunca, 25 kasım saat akşam 5teyse artık sancılarım 1,5 dk da bire düştü ve çok ağrılı olmaya başladı. Sonunda pes edip epidural almama rağmen neden bilmiyorum tüm sancıları hissettim. Prenses doğum dedikleri epidural da işime yaramadı.
26 kasım sabahına kadar 1,5 dkda bir sancı ile 9 cme ulaştım. Çok acı çektiğim için 9 cmde hızlandırmak için suyumu patlattılar. Bu sefer de ulaşın kalp atışları aşırı düzensizleşti ve acil doğumhaneye götürüldüm, kalp atışları 40a kadar düştü, geri yükseltmeyi başardık. Herkes çok panik ve telaştı, doktorum günlerce çok sancılı şekilde normal doğum denediğim ve istediğim için direkt sezaryen diyemedi.
"10 cm de ulaşamadık, birkaç saati var ama bu düzensiz kalp atışlarıyla ulaşabilir miyiz emin değilim, daha da düşerse farklı sorunlar yaşayabilirsin bebekle ilgili" dedi. Bu arada çok ilginç bir şekilde normal doğum sancılarım kesildi. Biliyorsunuz bu sancılar olmadan ıkınarak zaten normal doğum yapmam mümkün değildi. Eşim de ben de çok tükenmiş durumdaydık. Hastanedeki herkes ulaş için seferber oldu. Doğumhanedeki herkesin suratı değişti. Yaşadığım şoktan dolayı soru soran herkese sadece başımla tepki verebildim. O sırada bebeğin kalp atışını düzenlemek için bana oksijen takviyesi yapılıyordu.
Bilenler bilir ulaşa tüp bebekle hamile kaldım ve o an tek düşünebildiğim ulaşı kaybedicem oldu. Karşımda duran eşim de benle aynı şoku yaşıyordu, gözleri ağlamaklıydı. Diyebildiğim tek şey "Hocam en ufak bir risk varsa beni sezaryene alabilirsiniz, önemli değil" oldu.
Ve dediğim anda doktorum "Acil sezaryene gidiyoruz" diye bağırarak yeni koşturmamızı başlattı. Anestezim bile ameliyathaneye koşarken yapılmaya başlandı.
Bu sefer de sezaryenim çok zor geçti, çünkü normalde rahimden alınması gereken bebeğim artık doğum kanalına tamamen girmişti. 2 doktor ile operasyon yapıldı. Biri vajinamdan eliyle bebeği rahme itmeye çalışırken, kendi doktorum açık olan rahimden bebeği doğum kanalından rahme geri çekmeye çalışıyordu. Tabiki tüm bunlar büyük bir zaman kısıtı altında yapıldığından telaş çok yüksekti. Doktorların vücuduma uyguladığı tüm gücü fazlasıyla yaşayıp, tüm vücut sarsılmalarını hissediyordum. İşlem bilindik sezaryenler gibi geçmiyordu. Doktorlar vucüduma ekstra kuvvet uyguluyordu, eşim de ben de farkediyorduk.
Ancak sonuç olarak çok şükür ki bebeğim sağlıkla doğduMaalesef ben de bazılarınız gibi hem normal doğum hem de sazeryan doğum yaptım ve bahsettiğim detaylardan dolayı her iki doğumum da diğer birçok kişiye göre çok çok zordu. Tek tesellim ulaşımın sağ salim aramızda olması Beni soranlara, merak edenlere ayrıca teşekkür ederim. Doğum yapanların bebeklerine sağlık sıhhat, yapmayanlara da benimkinden çok daha güzel doğumlar diliyorum
Vajinadan gelmişse yeterli beslenemediği içinmiş.Eki Görüntüle 3168540 Kızlar bebeğin bezinde kan var aklım çıkıyor bilgisi olan var mı neden olur ki yaa
Ateşi var mı? İshal mi canım ?Eki Görüntüle 3168540 Kızlar bebeğin bezinde kan var aklım çıkıyor bilgisi olan var mı neden olur ki yaa
Ayy guzummmKızlar selamlar,
26 kasım sabah 08.40ta ulaşı sezaryenle kucağıma aldım. Maalesef çok zor ve uzun bir doğum süreci geçirdim.
22 kasım akşamı saatte bir gelen sancılar ile 1 cm açıklığım başladı, sonra sancılarım sırayla yarım saate, 15 dk ya, 5 dk ya düştü. Rahim ağzım ters olduğu için açılmam normalden çok uzun sürüyordu. 25 kasım sabahı doktorum sabah erkenden muayeneye çağırdı ve hala 1 cm açılmam vardı. Çatı muayeneleri ve açıklık muayeneleri rahim ağzım ters olduğu için maalesef çok ağrılı ve ağlamalı geçti tüm süreç boyunca, 25 kasım saat akşam 5teyse artık sancılarım 1,5 dk da bire düştü ve çok ağrılı olmaya başladı. Sonunda pes edip epidural almama rağmen neden bilmiyorum tüm sancıları hissettim. Prenses doğum dedikleri epidural da işime yaramadı.
26 kasım sabahına kadar 1,5 dkda bir sancı ile 9 cme ulaştım. Çok acı çektiğim için 9 cmde hızlandırmak için suyumu patlattılar. Bu sefer de ulaşın kalp atışları aşırı düzensizleşti ve acil doğumhaneye götürüldüm, kalp atışları 40a kadar düştü, geri yükseltmeyi başardık. Herkes çok panik ve telaştı, doktorum günlerce çok sancılı şekilde normal doğum denediğim ve istediğim için direkt sezaryen diyemedi.
"10 cm de ulaşamadık, birkaç saati var ama bu düzensiz kalp atışlarıyla ulaşabilir miyiz emin değilim, daha da düşerse farklı sorunlar yaşayabilirsin bebekle ilgili" dedi. Bu arada çok ilginç bir şekilde normal doğum sancılarım kesildi. Biliyorsunuz bu sancılar olmadan ıkınarak zaten normal doğum yapmam mümkün değildi. Eşim de ben de çok tükenmiş durumdaydık. Hastanedeki herkes ulaş için seferber oldu. Doğumhanedeki herkesin suratı değişti. Yaşadığım şoktan dolayı soru soran herkese sadece başımla tepki verebildim. O sırada bebeğin kalp atışını düzenlemek için bana oksijen takviyesi yapılıyordu.
Bilenler bilir ulaşa tüp bebekle hamile kaldım ve o an tek düşünebildiğim ulaşı kaybedicem oldu. Karşımda duran eşim de benle aynı şoku yaşıyordu, gözleri ağlamaklıydı. Diyebildiğim tek şey "Hocam en ufak bir risk varsa beni sezaryene alabilirsiniz, önemli değil" oldu.
Ve dediğim anda doktorum "Acil sezaryene gidiyoruz" diye bağırarak yeni koşturmamızı başlattı. Anestezim bile ameliyathaneye koşarken yapılmaya başlandı.
Bu sefer de sezaryenim çok zor geçti, çünkü normalde rahimden alınması gereken bebeğim artık doğum kanalına tamamen girmişti. 2 doktor ile operasyon yapıldı. Biri vajinamdan eliyle bebeği rahme itmeye çalışırken, kendi doktorum açık olan rahimden bebeği doğum kanalından rahme geri çekmeye çalışıyordu. Tabiki tüm bunlar büyük bir zaman kısıtı altında yapıldığından telaş çok yüksekti. Doktorların vücuduma uyguladığı tüm gücü fazlasıyla yaşayıp, tüm vücut sarsılmalarını hissediyordum. İşlem bilindik sezaryenler gibi geçmiyordu. Doktorlar vucüduma ekstra kuvvet uyguluyordu, eşim de ben de farkediyorduk.
Ancak sonuç olarak çok şükür ki bebeğim sağlıkla doğduMaalesef ben de bazılarınız gibi hem normal doğum hem de sazeryan doğum yaptım ve bahsettiğim detaylardan dolayı her iki doğumum da diğer birçok kişiye göre çok çok zordu. Tek tesellim ulaşımın sağ salim aramızda olması Beni soranlara, merak edenlere ayrıca teşekkür ederim. Doğum yapanların bebeklerine sağlık sıhhat, yapmayanlara da benimkinden çok daha güzel doğumlar diliyorum
Kaç günlük bebeğin canım? Bizde sarılık döneminde oldu bir kez. Bir de memende yara var mı? Ondan da olabilir.Eki Görüntüle 3168540 Kızlar bebeğin bezinde kan var aklım çıkıyor bilgisi olan var mı neden olur ki yaa
Offf ya mahvoluyoruz biz de ,kanında monosit yükselmişti ,crp falan düşüktü bizim de serum kaymış damardan kolu yavrumun kütük gibi şişmişti ne hemşireler ne biz fark etmişiz öyle görünce mahvoldum ben de çocuk serumu kendi kendine çıkarmasa çırpınıp asla anlamayacağızÖylemi çok geçmiş olsun canım. Bizede genel durumu iyi dedi reflüden şüphelendi. Kan istedi kan almaya gittik acemi bir hemşire kanını apmaya çalıştı iğneyi elinin içinde evirip çevirdi çocuk morardı parmağımı öyle sıkı tuttu ki bittimeşim sinirlendi çıkar iğneyi dedi bırakıp geldik
Çok geçmiş olsun canım. Sen elinden geleni yapmışsın fazlasıyla. Bazen planladigimiz gibi olmuyor bazı şeyler. Bebeğine sağlıkla kavusmussun önemli olan o. Allah sizlere bağışlasınKızlar selamlar,
26 kasım sabah 08.40ta ulaşı sezaryenle kucağıma aldım. Maalesef çok zor ve uzun bir doğum süreci geçirdim.
22 kasım akşamı saatte bir gelen sancılar ile 1 cm açıklığım başladı, sonra sancılarım sırayla yarım saate, 15 dk ya, 5 dk ya düştü. Rahim ağzım ters olduğu için açılmam normalden çok uzun sürüyordu. 25 kasım sabahı doktorum sabah erkenden muayeneye çağırdı ve hala 1 cm açılmam vardı. Çatı muayeneleri ve açıklık muayeneleri rahim ağzım ters olduğu için maalesef çok ağrılı ve ağlamalı geçti tüm süreç boyunca, 25 kasım saat akşam 5teyse artık sancılarım 1,5 dk da bire düştü ve çok ağrılı olmaya başladı. Sonunda pes edip epidural almama rağmen neden bilmiyorum tüm sancıları hissettim. Prenses doğum dedikleri epidural da işime yaramadı.
26 kasım sabahına kadar 1,5 dkda bir sancı ile 9 cme ulaştım. Çok acı çektiğim için 9 cmde hızlandırmak için suyumu patlattılar. Bu sefer de ulaşın kalp atışları aşırı düzensizleşti ve acil doğumhaneye götürüldüm, kalp atışları 40a kadar düştü, geri yükseltmeyi başardık. Herkes çok panik ve telaştı, doktorum günlerce çok sancılı şekilde normal doğum denediğim ve istediğim için direkt sezaryen diyemedi.
"10 cm de ulaşamadık, birkaç saati var ama bu düzensiz kalp atışlarıyla ulaşabilir miyiz emin değilim, daha da düşerse farklı sorunlar yaşayabilirsin bebekle ilgili" dedi. Bu arada çok ilginç bir şekilde normal doğum sancılarım kesildi. Biliyorsunuz bu sancılar olmadan ıkınarak zaten normal doğum yapmam mümkün değildi. Eşim de ben de çok tükenmiş durumdaydık. Hastanedeki herkes ulaş için seferber oldu. Doğumhanedeki herkesin suratı değişti. Yaşadığım şoktan dolayı soru soran herkese sadece başımla tepki verebildim. O sırada bebeğin kalp atışını düzenlemek için bana oksijen takviyesi yapılıyordu.
Bilenler bilir ulaşa tüp bebekle hamile kaldım ve o an tek düşünebildiğim ulaşı kaybedicem oldu. Karşımda duran eşim de benle aynı şoku yaşıyordu, gözleri ağlamaklıydı. Diyebildiğim tek şey "Hocam en ufak bir risk varsa beni sezaryene alabilirsiniz, önemli değil" oldu.
Ve dediğim anda doktorum "Acil sezaryene gidiyoruz" diye bağırarak yeni koşturmamızı başlattı. Anestezim bile ameliyathaneye koşarken yapılmaya başlandı.
Bu sefer de sezaryenim çok zor geçti, çünkü normalde rahimden alınması gereken bebeğim artık doğum kanalına tamamen girmişti. 2 doktor ile operasyon yapıldı. Biri vajinamdan eliyle bebeği rahme itmeye çalışırken, kendi doktorum açık olan rahimden bebeği doğum kanalından rahme geri çekmeye çalışıyordu. Tabiki tüm bunlar büyük bir zaman kısıtı altında yapıldığından telaş çok yüksekti. Doktorların vücuduma uyguladığı tüm gücü fazlasıyla yaşayıp, tüm vücut sarsılmalarını hissediyordum. İşlem bilindik sezaryenler gibi geçmiyordu. Doktorlar vucüduma ekstra kuvvet uyguluyordu, eşim de ben de farkediyorduk.
Ancak sonuç olarak çok şükür ki bebeğim sağlıkla doğduMaalesef ben de bazılarınız gibi hem normal doğum hem de sazeryan doğum yaptım ve bahsettiğim detaylardan dolayı her iki doğumum da diğer birçok kişiye göre çok çok zordu. Tek tesellim ulaşımın sağ salim aramızda olması Beni soranlara, merak edenlere ayrıca teşekkür ederim. Doğum yapanların bebeklerine sağlık sıhhat, yapmayanlara da benimkinden çok daha güzel doğumlar diliyorum
canim 22-23 derece ise tog 1 i secebilirsin ama 22 nin altinda ise tog 2-2.5 olabilir.Merhaba anneler bu uyku tulumu hakkında pek bi bilgim yok almak istiyorum yardimci olabilir misiniz ? Mesela evimiz 22-23 derece olduğunu varsayarsak;
Nasıl bir uyku tulumu almalıyım?
Diyelim emzirmeye kalktım direk öylece alıp çıkarmadan emzirenilir miyim?
Terletme yapmaz mı ? Bir de onu giydirince içine ne giydiricem? Çorap şapka eldiven zıbın ayriyeten zıbın falan ? 23 derece odada ben normal şartlarda uzun kollu zıbın tulum şapka eldiven çorap giydirip orta kalınlıktaki battaniye ile kundak yapıp yatırıyorum üzerine de battaniye örtüyorum. Şimdi uyku tulumu alırsam buna gerek yok mu üzerine bisey örtmeyecek miyim?
ah kuzum resmen ayni seyleri yasamisiz. benim sezeryanda da iki doktor resmen sarsinti gecirtmisti bana kanaldan bebegi cikaricaklar diye.Kızlar selamlar,
26 kasım sabah 08.40ta ulaşı sezaryenle kucağıma aldım. Maalesef çok zor ve uzun bir doğum süreci geçirdim.
22 kasım akşamı saatte bir gelen sancılar ile 1 cm açıklığım başladı, sonra sancılarım sırayla yarım saate, 15 dk ya, 5 dk ya düştü. Rahim ağzım ters olduğu için açılmam normalden çok uzun sürüyordu. 25 kasım sabahı doktorum sabah erkenden muayeneye çağırdı ve hala 1 cm açılmam vardı. Çatı muayeneleri ve açıklık muayeneleri rahim ağzım ters olduğu için maalesef çok ağrılı ve ağlamalı geçti tüm süreç boyunca, 25 kasım saat akşam 5teyse artık sancılarım 1,5 dk da bire düştü ve çok ağrılı olmaya başladı. Sonunda pes edip epidural almama rağmen neden bilmiyorum tüm sancıları hissettim. Prenses doğum dedikleri epidural da işime yaramadı.
26 kasım sabahına kadar 1,5 dkda bir sancı ile 9 cme ulaştım. Çok acı çektiğim için 9 cmde hızlandırmak için suyumu patlattılar. Bu sefer de ulaşın kalp atışları aşırı düzensizleşti ve acil doğumhaneye götürüldüm, kalp atışları 40a kadar düştü, geri yükseltmeyi başardık. Herkes çok panik ve telaştı, doktorum günlerce çok sancılı şekilde normal doğum denediğim ve istediğim için direkt sezaryen diyemedi.
"10 cm de ulaşamadık, birkaç saati var ama bu düzensiz kalp atışlarıyla ulaşabilir miyiz emin değilim, daha da düşerse farklı sorunlar yaşayabilirsin bebekle ilgili" dedi. Bu arada çok ilginç bir şekilde normal doğum sancılarım kesildi. Biliyorsunuz bu sancılar olmadan ıkınarak zaten normal doğum yapmam mümkün değildi. Eşim de ben de çok tükenmiş durumdaydık. Hastanedeki herkes ulaş için seferber oldu. Doğumhanedeki herkesin suratı değişti. Yaşadığım şoktan dolayı soru soran herkese sadece başımla tepki verebildim. O sırada bebeğin kalp atışını düzenlemek için bana oksijen takviyesi yapılıyordu.
Bilenler bilir ulaşa tüp bebekle hamile kaldım ve o an tek düşünebildiğim ulaşı kaybedicem oldu. Karşımda duran eşim de benle aynı şoku yaşıyordu, gözleri ağlamaklıydı. Diyebildiğim tek şey "Hocam en ufak bir risk varsa beni sezaryene alabilirsiniz, önemli değil" oldu.
Ve dediğim anda doktorum "Acil sezaryene gidiyoruz" diye bağırarak yeni koşturmamızı başlattı. Anestezim bile ameliyathaneye koşarken yapılmaya başlandı.
Bu sefer de sezaryenim çok zor geçti, çünkü normalde rahimden alınması gereken bebeğim artık doğum kanalına tamamen girmişti. 2 doktor ile operasyon yapıldı. Biri vajinamdan eliyle bebeği rahme itmeye çalışırken, kendi doktorum açık olan rahimden bebeği doğum kanalından rahme geri çekmeye çalışıyordu. Tabiki tüm bunlar büyük bir zaman kısıtı altında yapıldığından telaş çok yüksekti. Doktorların vücuduma uyguladığı tüm gücü fazlasıyla yaşayıp, tüm vücut sarsılmalarını hissediyordum. İşlem bilindik sezaryenler gibi geçmiyordu. Doktorlar vucüduma ekstra kuvvet uyguluyordu, eşim de ben de farkediyorduk.
Ancak sonuç olarak çok şükür ki bebeğim sağlıkla doğduMaalesef ben de bazılarınız gibi hem normal doğum hem de sazeryan doğum yaptım ve bahsettiğim detaylardan dolayı her iki doğumum da diğer birçok kişiye göre çok çok zordu. Tek tesellim ulaşımın sağ salim aramızda olması Beni soranlara, merak edenlere ayrıca teşekkür ederim. Doğum yapanların bebeklerine sağlık sıhhat, yapmayanlara da benimkinden çok daha güzel doğumlar diliyorum
eger cisinden gelmisse , yeterli beslenemiyordur, bobreklerinde sknti vardir. bir dr a gotur bence ne llur ne olmazEki Görüntüle 3168540 Kızlar bebeğin bezinde kan var aklım çıkıyor bilgisi olan var mı neden olur ki yaa
Bwnimki de kilo almis sukur. Canim eger sutunu artirma istiosan bitkisel sut artirici takviyeler gidalwr kullan bir de bebek az emse bile sen bos zamanlarda sağ goğsunu ki kqnallar acilsin. Ben boyle basardimBugün kontrole gittik kilo almış. 15 günde kilo alımı pek görmeyiz dedi hemşire kötü bişeymi bu dedim yok iyi dedi. Mama ile dedtekliyorum deyince niye öyle bişey yapıyorsun nerden biliyorsun aç kaldığını diyor. Ağlıyor durmuyor uyuyamıyor dedim. Sürekli emzir az geliyor diye bişey yoktur dedi.
Mama vererek ben kötülük mü ediyorum şimdi çocuk rahatlamıyor emiyor süt gelmiyor bi yerden sonra
Ay ne buyuk bwdire atlatmissiniz ve cokkk gecmis olsun neyse ki yavrun kucaginda. Benim sezeryan sonram felaketti ama en azindan dogum surecim kolaydi. Seninkini okuyunca kebdimden utandim dert yanmalarimdan. Umarim simdi iyisindirKızlar selamlar,
26 kasım sabah 08.40ta ulaşı sezaryenle kucağıma aldım. Maalesef çok zor ve uzun bir doğum süreci geçirdim.
22 kasım akşamı saatte bir gelen sancılar ile 1 cm açıklığım başladı, sonra sancılarım sırayla yarım saate, 15 dk ya, 5 dk ya düştü. Rahim ağzım ters olduğu için açılmam normalden çok uzun sürüyordu. 25 kasım sabahı doktorum sabah erkenden muayeneye çağırdı ve hala 1 cm açılmam vardı. Çatı muayeneleri ve açıklık muayeneleri rahim ağzım ters olduğu için maalesef çok ağrılı ve ağlamalı geçti tüm süreç boyunca, 25 kasım saat akşam 5teyse artık sancılarım 1,5 dk da bire düştü ve çok ağrılı olmaya başladı. Sonunda pes edip epidural almama rağmen neden bilmiyorum tüm sancıları hissettim. Prenses doğum dedikleri epidural da işime yaramadı.
26 kasım sabahına kadar 1,5 dkda bir sancı ile 9 cme ulaştım. Çok acı çektiğim için 9 cmde hızlandırmak için suyumu patlattılar. Bu sefer de ulaşın kalp atışları aşırı düzensizleşti ve acil doğumhaneye götürüldüm, kalp atışları 40a kadar düştü, geri yükseltmeyi başardık. Herkes çok panik ve telaştı, doktorum günlerce çok sancılı şekilde normal doğum denediğim ve istediğim için direkt sezaryen diyemedi.
"10 cm de ulaşamadık, birkaç saati var ama bu düzensiz kalp atışlarıyla ulaşabilir miyiz emin değilim, daha da düşerse farklı sorunlar yaşayabilirsin bebekle ilgili" dedi. Bu arada çok ilginç bir şekilde normal doğum sancılarım kesildi. Biliyorsunuz bu sancılar olmadan ıkınarak zaten normal doğum yapmam mümkün değildi. Eşim de ben de çok tükenmiş durumdaydık. Hastanedeki herkes ulaş için seferber oldu. Doğumhanedeki herkesin suratı değişti. Yaşadığım şoktan dolayı soru soran herkese sadece başımla tepki verebildim. O sırada bebeğin kalp atışını düzenlemek için bana oksijen takviyesi yapılıyordu.
Bilenler bilir ulaşa tüp bebekle hamile kaldım ve o an tek düşünebildiğim ulaşı kaybedicem oldu. Karşımda duran eşim de benle aynı şoku yaşıyordu, gözleri ağlamaklıydı. Diyebildiğim tek şey "Hocam en ufak bir risk varsa beni sezaryene alabilirsiniz, önemli değil" oldu.
Ve dediğim anda doktorum "Acil sezaryene gidiyoruz" diye bağırarak yeni koşturmamızı başlattı. Anestezim bile ameliyathaneye koşarken yapılmaya başlandı.
Bu sefer de sezaryenim çok zor geçti, çünkü normalde rahimden alınması gereken bebeğim artık doğum kanalına tamamen girmişti. 2 doktor ile operasyon yapıldı. Biri vajinamdan eliyle bebeği rahme itmeye çalışırken, kendi doktorum açık olan rahimden bebeği doğum kanalından rahme geri çekmeye çalışıyordu. Tabiki tüm bunlar büyük bir zaman kısıtı altında yapıldığından telaş çok yüksekti. Doktorların vücuduma uyguladığı tüm gücü fazlasıyla yaşayıp, tüm vücut sarsılmalarını hissediyordum. İşlem bilindik sezaryenler gibi geçmiyordu. Doktorlar vucüduma ekstra kuvvet uyguluyordu, eşim de ben de farkediyorduk.
Ancak sonuç olarak çok şükür ki bebeğim sağlıkla doğduMaalesef ben de bazılarınız gibi hem normal doğum hem de sazeryan doğum yaptım ve bahsettiğim detaylardan dolayı her iki doğumum da diğer birçok kişiye göre çok çok zordu. Tek tesellim ulaşımın sağ salim aramızda olması Beni soranlara, merak edenlere ayrıca teşekkür ederim. Doğum yapanların bebeklerine sağlık sıhhat, yapmayanlara da benimkinden çok daha güzel doğumlar diliyorum
Dpktora gotursen iyi olur. Korkma panik yapma bu tarz seyler yasanwbiliyo diye duydum ama idrar enfeksiyonu gibi durumlarda yasaniyormus o yuzden bi an once doktor gorsun ki sıkntı cok yasamasin kuzucukEki Görüntüle 3168540 Kızlar bebeğin bezinde kan var aklım çıkıyor bilgisi olan var mı neden olur ki yaa
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?