Kızlar dertleşmeye geldim

Eşimin dizi, benim operasyon, risk derken biz gidemeyince kayınvalidem geldi bu sabah başka şehirden. Eşim de evde raporluyken önce o gelsin dedik. İşe başlayınca kendi annemle yer değişecekler. Malum kendi annemle evde yalnızken daha rahat olacağım bu süreçte.
Neyse yarın ne yemek yapayım size diye konu açtı. Şimdi canınız çekmesin bulgurlu bir yemek önerdi. Çok da severim güzel yapar. Gaz da benim için çok sıkıntı şuan. Geçen gün eşim mercimek çorbası yaptı düşünemedim bir kase içtim, bir gün boyunca kıvrandım. Ikınamıyorum malum.
Eşim de söyledi benim için bulgurun sıkıntı olacağını. Ben de dedim sebze yesem daha iyi olur bayadır yemedim. Buzlukta da annem sağolsun taze fasulyesinden barbunyasına bezelyesine koydu hep yazın geldiğinde.
Neyse kaynanam ne dese beğenirsiniz?
‘Ben yapayım, o da az yer canım…’
Nasıl içime oturdu bu laf anlatamam. Hamile olan ben. Riskli olan ben. Dikkat etmesi gereken ben. Bana yardıma gelen kendisi

Anam anam güzel anam dedim içimden ağlaya ağlaya

Eşim üsteleyince tamam tamam öyle yapalım o zaman dedi. Ben de tamam ben az yerim yapın siz dedim. Öyle kaldı kapandı konu. Kimse üstüne birşey söylemedi.
Gittim tuvalete ağladım biraz rahatladım geldim size yazıyorum…