İşte onu hiç denemek istemiyorum. Suni sancı beni çok ürkütüyor. Etrafımda 3-4 kişi öyle doğum yaptı. Annem de abimi suni sancıyla doğurmuş. Hepsi de çok kötü anlattılar o anları. Ben bunları tabi çok önceden duydum ama aklıma da kazındı. Belki benim öyle olmaz ama yine de suni sancıya cesaretim yok maalesef
Bekleyemeyiz demiyor ama daha fazla beklemeye de gerek yok diyor. Ben bebeğin hareketleri yavaşladığı için strese girmeye başladım. 2 gün önce uzun süre hareket etmedi. Ne yapsam fayda etmedi. Hurma,kek,çikolata evde harekete geçirecek ne varsa yedim. Baktım hareket etmiyor oturdum ağlamaya başladım. Kendimi suçlamaya başladım sonra bir anda kıpırdadı. Bu tip şeyler de insanı geriyor. Yoksa beklenmez değil beklenir ama ben bir daha öyle bir an yaşamak istemiyorum