Kızlar merak edip etiket yapmışsınız sağ olun alıntılayamadım.
Annem gidince lohusa depresyonuna girdim resmen gecikmeli.
Hiçbir işe yetişemiyorum, sabah 8de kahvaltı hazırlamaya başlıyorum 10da anca hazır oluyor, benim oğlan gündüz uyumak nedir asla bilmiyor, şu an kucağımda koala gibi uyuyor yatağına koyduğum an uyanıyor, akşam eşim gelinceye kadar tek yapabildiğim kızımın kahvaltısını hazırlamak o da 2 saatte.
Kızıma zaten oğlan doğduğundan beri doğru düzgün zaman ayıramıyorum onun da sıkıntısı basıyor yavrum eskiden oyun da oyun diye tepemden inmezdi şu an biliyor onunla ilgilenemeyeceğimi ya odasında kendi başına oynuyor bütün gün napsın benden ümidi kesti çok üzgünüm hatta 4 yaşında ve kendi kendine okumayı öğrenmiş onu bile daha yeni fark ettim ne biçim anneyim

üstelik kıskandığını belli etmiyor içine atıyor tuhaf tuhaf takıntıları başladı, eskiden de vardı bazı takıntıları ama kardeşi doğduğundan beri abarttı. Psikologa götürmemiz lazım ama nasıl olacak küçük bebekle.
Eşime ayrı kızgınım. Normalde hergün işe gitmiyor, evde olduğu günler var ama 40 yaşına girecek neredeyse ve üniversite okuyor bu 3.lisansı üstelik açıktan da değil baya okula gidiyor ara tatil bitince. hayır yani o iş olmadığı boş günler evde olsa bana faydası olurdu.
Korona belirtilerim geçince test vermedim artık kızlar.
Oğlanın kalça çıkığı tiroid bezi sorunları falan her şey üst üste gelmiş gibi hissediyorum bakamadım bayadır buralara herkesler iyidir umarım.
Uzun oldu dolmuşum baya