Yanlış yapıp onun daha önce görüştüğü psikolojik danışmanla görüşmüştüm evlenmeden önce. Uzun bir ara vermiştik. Mecbur kaldık yine. Faydası oldu bir süre ama adamı sevmiyorum. Adam çünkü. Doğurmayan anlamıyor. O da eşiyle bizim dönemde sorun yaşamış, 2 sene sürmüş.
Çift terapisini bir kere denedik 2 sene önce. Çok kötü sonuçlandı. Sorunu konuşamayan adam konuşarak çözemiyor gerçekten.
Anlamasını sağlayabilirsiniz. Onun kişiliğine göre karar verin. Nasıl anlatabilecekseniz. Sizin mutsuzluğunuz çocuğu etkiliyor. Gücünüz yetmiyor bu kadarına. Planlayın ne zamanını almanız daha uygun olur. Ama bunun değişkenliğini de vurgulayın. Çünkü gerçekten çocuk büyüdükçe değişiyor. Çocuğun babacı olmasını sağladım ben.
Kız çocuğu olarak varla yok arası babalarla büyüdük. Öyle olmasın dedim. Adam kucağına çok az aldığı halde baba diye deliriyordu. Alıştılar. 2 gün önce kızım koşup ona sarıldıkça, daha bi anlar oldukça yaptıklarını, sanki tamamen aile olmuşuz gibi hissediyorum dedi.
Gelmiyor lanet heriflere babalık. Böyle geç geliyor. Çok emek verdim ama. İnşallah sizinki de anlar sizin durumunuzu, olması gerekeni. Ben geçen ay hala yardım ediyorum, isteklerin hala bitmiyor diyen adama laf anlatmaya çalışıyordum.
Çocuğuyla vakit geçirmesini sağladım. Bunun gerekliliğini anlattım.
Çocuk aşkla geldikçe aralarındaki ilişki değişti. Zorla baba yapıyoruz adamları evet ama gerçekten çok okudum, izledim. Babalık herkese hemen gelmiyor.
ama böyle kendi kendine anlamsız çok sesler çıkarıyor ujjh vıjj uşu gibi bişeyler mırıldanıyor
