Bu arada eş eleştirilerini okudum ve katılamadım ay misafirim vardı diye ama bir iki şey eklemek isterim. Öncelikle yalancı profiterol hiç yememiş ve yapmamıştım çok mantıklıymış ve pratikmiş aklınıza sağlık kızlarcım

Ben 4.ay dolduğu gün işe dönenlerdenim maalesef. Buna mecburdum çünkü İstanbul’da tek maaş biraz zorluyor ha geçinilmez mi geçinilir ama benim eşim parayı çok takar. İster ki haftada en az 1-2 gün dışardan yiyelim gezelim tozalım istediği hediyeyi alabilsin ps oyunlarını alırken 2 kere düşünmesin. Böyle olmadığı zamanlarda depresyona giriyor ve onun depresyonundansa çalışırım daha iyi dedim başladım

Çok iyi geldi yalan yok farklı yüzler görmek farklı olaylar yaşamak sıcak çay içerken tedirgin olmamak toplu taşımaya binmek bile özlenir mi özlemişim. Ama gelin görün ki çok zor kızlar ev iş çocuk eş bu denge... Benimki asla uyku sevmeyen bir çocuk ve kızamıyorum napalım bebek yani heyecanı var. Ama eşime çok bozulduğum zamanlar oluyor. 2 kedimiz var ne kumunu ne mamasını takip ediyor ne kum kabını temizliyor. Sen Aybars’ı ver sen yap diyor bir şey olduğunda. Tamam bebeğe bakması güzel ama her şeyi takip etmekten inanılmaz yoruldum. Çocuğun doktor kontrolleri eşimin guatr kontrolleri kedilerin aşıları ihtiyaçları derken kafamda sürekli bir şeyler var. Misafir geldiği gün su söylemişim mesela söylediğimi unutmuşum kapıya sucu gelmiş eşim bizim değil demiş bana soruyor söyledin mi yok diyorum sonra arkadaşım dedi söyledin ya yanımda diye

Ayy anlatsam dağ olur çok da uzun oldu okuyacaklardan özür dilerim