Kızlar
Biraz sinirlerim bozuk. Eşimle uzun yıllardır kavgasını ettiği bir konu var ve dün annesiyle konuşurken duydum. Ama benim haberim yok benden gizli yapmış yine.
Eşim sık sık ailesine para gönderiyor. BAna göndermiyorum diyor ama ben kaç kez oldu telefon konuşmasında duydum para gönderdiğini. Dün akşam yine annesine dedi, erkek kardeşime para yolladım sana da versin diye dedi. Benim niye haberim yok? Her boku anlatıyorum evde olup biten. Bana söylese ben hayır mı dicem. Hee bu ara paraya ihtiyacı olan da biziz aslında bebek geliyor. Her şeyin indirimlisini cartını curtunu bulcam diye göbeğim çatlıyor.
Kenarda biraz birikmişimiz var eşim sürekli ona güveniyo, borcumuz da yok şükür. Ne var durumumuz iyi diyip duruyo. Allah'a şükür iyiyiz, borcumuz yok ama yarının ne olacağı da belli değil. Mesela ikimizde çalışıyoruz. eğer ben çalışmasam s.çtık. Geçinmemiz imkansız. Ki çalışmadığım 1 sene oldu, o senede yine annesine para verip durdu bprç içerisindeyken bile. Adam bu huyundan vazgeçmiyor.
Annesi her gün arar, her gün. Ve her gün ağlanıyo, yakınıyo. o kadar çok duygu sömürüsü yapıyor ki anlatamam. Kaç kez yanımda montunun fermuarını kapatmadı eşimin önüne geçti küçük çocuk gibi ona kapattırdı. Sürekli ilgi bekliyo. Her hafta gitmemizi istiyo yanlarına. bunaldım gerçekten.
Eşimle birgün boşanacak olursa ailesi yüzünden olacak. Eminim buna. Tahammül sınırlarım zorlanıyor.
Hayır durumları kötü de değil. Eşimin babaıs tüm gün kahvede. Sabah bir çıkar gece 12 de eve gelirmiş. Oraya para harcıyo. Eşimin annesi ve babası günde en az 2 paket sigara içerler.
Eşimin bir erkek kardeşi var evlerden ırak. Aşırı sorunlu. Ama annesinin kuzucuğu. Adam 36-37 yaşında kazık kadar adam. Senelerdir çalışmıyor. Ancak ayrı evde oturuyor ve ev kirasını, faturalarını, ev alışverişi ve cebindeki harçlığı annesi veriyor her ay.
Eşim de bunları söyleyip durumları sıkışık diyip duruyo. Benim kardeşim sorunlu, destek olmazsak kendine bir şey yapar bunu göze alamam diyip duruyo bana.
Gerçekten artık ne yapacağımı bilmiyorum. Dün akşamdan beri konuşmamak, eşime söylenmemek için kendimi o kadar zor tutuyorum ki anlatamam. 10 senedir birlikteyiz ve eşimle tanıştığımdan beri bu böyle, değişmedi.
B.k gibi hissediyorum kendimi.
Öte yandan eşim ekstra bir iki iş yaptı ve eline ufak meblağlarda para geçti onları direkt bana verdi. Al at kenarı napıyosan yap bana söylemene gerek yok dedi. Böyle diyince de vicdanım rahatsız oluyor. Allahım bana yol göster diyorum dünden beri.
Bu akşam kendimi tutamayıp cinnet geçirip ağzıma geleni ya söylicem, ya da o telefon konuşmasını hiç duymamış gibi yapıcam.