kızlar , ben 1 aydır tüm dünyadan kopmuş gibiyim , günümün büyük kısmı emzirmeye çalışmakla , sütümü artırmak için habire pompa yapmakla, alt değiştirme gaz çıkarmayla,geri kalan zamanda karnımı doyurup düzgün beslenmeye çalışmakla geçiyor. Zaman buldukça da küçük küçük ev işleri yapmaya çalışıyorum ama asla hepsi aynı anda bitmiyor , bebekle kaldığımız oda zaten dağınık oluyor çoğunlukla, elime telefonu alınca da bebeğin bi sorunu varsa onu araştırmakla, gelişim haftaları ile ilgili bilgi toplamakla ve sütümü nasıl artırırım diye araştırmakla geçiyor.
Asıl size soracağım, ben artık doğru düzgün arkadaşlarıma çevreme dönüş yapamıyorum, birini arayacağım diyelim aklımda o kadar şey oluyor ki, o yine arada kaynıyor. Mesaj atabilirsem ne mutlu. Gündüz fırsat bulunca uyuyabilirsem çok çok şanslı hissediyorum.
İşe başlayınca yetişebilecek miyim, ya da çevremdeki insanlardan uzaklaşıyor muyum ister istemez , bunlar normal mi, bi tek ben mi yaşıyorum merak ediyorum