Gözün aydınKızlar biz çıktık biraz sancım var toparlaninca detayları yazacam inşallah
Çok güzel yönettin bu süreci gerçekten tebrik ederimm. Gözün aydın olsun bebişinle güzel günleriniz olsunArkadaşlar ben Cumartesi sabahı oğluma kavuştumSizi habersiz bıraktım, lütfen kusuruma bakmayın. Kendimi rüya gibi bir şeyin içinde buldum. Ne yaşadığımı şu an inanın bütünüyle idrak edemiyorum
En son Cuma kontrole gitmiştim. Zaten 4 cm olan açıklığımın artmakta olduğunu söyledi doktor. Ama ben normal hayatıma devam ediyordum, ağrıyı anlamıyordum pek, bu kısmı biliyorsunuz. Neyse Pazartesiye bir randevu daha verdi, hafta içi de doğar artık dedi doktor. Cuma akşamı eve geldim, sizlerle haberleştik, yine her şey çok normaldi. Gece 12:30 gibi yattım, 02:30'da ağrıyla uyandım. Sıradan bir regl ağrısı gibiydi ama bele fazla vuruyordu, oradan anladım bu sefer farklı bir faza girdiğimizi. Sabah 05:00'e kadar yanıbaşımda uyuyan eşim de dahil olmak üzere evdekileri uyandırmadan kendi kendime bekledim. Tuvalete gidip geldikçe akıntıların içinde lekelenmeden farklı olarak taze kanlar olduğunu fark ettim. Ondan sonra herkesi uyandırdım. Ağrılar sıklaşmaya başladı ama aralığını çok da hesaplayamadım açıkçası. Eşim tam doktoru aramıştı ki çok yoğun bir idrara çıkma isteği bastırdı. Tuvalete zor yetiştim, o an suyumun ilk kısmı geldi. Tamamen kanlı suydu, miktarı epey fazlaydı. Doktor hemen hastaneye geçin dedi. Apar topar çıktık. Yolda radyo dinleyerek gidebilecek kadar enerjim yerindeydi. Hastanenin kapısında suyumun ikinci kısmı geldi. İyi ki Depend külot giyerek gitmişim, tuvalete kadar o tuttu suyu. Tuvaletten sandalye ile kadın doğum servisine çıkarıldığımda saat 06:30 civarıydı. Suyun üçüncü kısmı da odaya girdiğimde geldi. İlk ölçüm yapıldı, açıklık 6 cm çıktı. Ağrıların iyice sıklaşıp açıklığın 8 cm'i bulması 07:30 gibi oldu. Kan tahlilleri anca yetişti ve 07:45 gibi nihayet epidural anestezi yapıldı ve kısalan ağrı sürelerinde pilates topuyla son açılmaları zorladık. Yarım saat içerisinde doğumhaneye götürüldüm.
Kendinizin en saf haliyle, en özünüzle, yaradanla baş başa kaldığınız bir anmış. Yaşamadan bilemezdim. O kalabalığı, nasıl göründüğünüzü, kimin ne söylediğini asla önemsemiyorsunuz. Tek derdiniz çocuğunuza en sakin ve kolay yoldan yaşam şansı vermek. İçimden hadi anneciğim bana yardım et, her şeyi beraber hallettiğimiz gibi gel bunu da beraber başaralım ve kavuşalım dediğimi ve zihnimin bambaşka bir boyuta geçtiğini hatırlıyorum. Doğumhanede destek veren sesler, eller, dokunuşlar, bakışlar hepsi kalbinizde yer ediyor, unutulmuyor ama inanın kendinizden başka dayanabileceğiniz kimse yok aslında. Bu da kadın olarak o muazzam gücünüzü fark etmenizi sağlıyor. İşte bu inançla kısacık bir sürede, toplamda üç ıkınma ile 09:00'a çok az kala Evren'imi kucağıma aldımTek dikişim oldu. O bitince kendi elbiselerimi giydirip, sandalyeye oturtup, çocuğumla birlikte odamıza götürdüler.
Sürecin her ayrıntısında hissettiklerime dair anlatacak o kadar çok şeyim var ki kitap yazsam kendimi ifade edecek alan bulamayabilirim. Öyle yoğun, öyle gürül gürül bir enerji ki yaşadığınız, hayatta bunun üstüne çıkabilecek çok fazla haz olduğunu düşünmüyorumKardeşime ablacığım bana şu an çimento getirsen, hiç bilmememe rağmen hiç telaş etmeden sana sıfırdan ev yaparım, o kadar gözüm kara artık dediğimi hatırlıyorum
Sizlerden helallik istiyorum. Aylardır yoldaş oldunuz. Detayları da anlatırım, hissiyatı da anlatırım, teknik bilgi de veririm artık. Ama şimdi Evren'e baka baka biraz uyumak istiyorum. Koşturmacamız o kadar çok ki şu yazıyı bile 3 seferde tamamlayabildim. Kalbim, duam sizlerle
Benim bebişin 4 .günde düştüGöbek bağı düşen oldu mu? Kaçıncı günde düştü? Bizim yarın 10 günlük olacağız hala düşmedi ya. Banyo için onu bekliyoruz hiç düşesi de yok gibi altı kuru ama deliğin old yer canlı duruyor sanki
Ne kadar güzel bir anlatım ne güzel bir deneyim. Çok mutlu oldumArkadaşlar ben Cumartesi sabahı oğluma kavuştumSizi habersiz bıraktım, lütfen kusuruma bakmayın. Kendimi rüya gibi bir şeyin içinde buldum. Ne yaşadığımı şu an inanın bütünüyle idrak edemiyorum
En son Cuma kontrole gitmiştim. Zaten 4 cm olan açıklığımın artmakta olduğunu söyledi doktor. Ama ben normal hayatıma devam ediyordum, ağrıyı anlamıyordum pek, bu kısmı biliyorsunuz. Neyse Pazartesiye bir randevu daha verdi, hafta içi de doğar artık dedi doktor. Cuma akşamı eve geldim, sizlerle haberleştik, yine her şey çok normaldi. Gece 12:30 gibi yattım, 02:30'da ağrıyla uyandım. Sıradan bir regl ağrısı gibiydi ama bele fazla vuruyordu, oradan anladım bu sefer farklı bir faza girdiğimizi. Sabah 05:00'e kadar yanıbaşımda uyuyan eşim de dahil olmak üzere evdekileri uyandırmadan kendi kendime bekledim. Tuvalete gidip geldikçe akıntıların içinde lekelenmeden farklı olarak taze kanlar olduğunu fark ettim. Ondan sonra herkesi uyandırdım. Ağrılar sıklaşmaya başladı ama aralığını çok da hesaplayamadım açıkçası. Eşim tam doktoru aramıştı ki çok yoğun bir idrara çıkma isteği bastırdı. Tuvalete zor yetiştim, o an suyumun ilk kısmı geldi. Tamamen kanlı suydu, miktarı epey fazlaydı. Doktor hemen hastaneye geçin dedi. Apar topar çıktık. Yolda radyo dinleyerek gidebilecek kadar enerjim yerindeydi. Hastanenin kapısında suyumun ikinci kısmı geldi. İyi ki Depend külot giyerek gitmişim, tuvalete kadar o tuttu suyu. Tuvaletten sandalye ile kadın doğum servisine çıkarıldığımda saat 06:30 civarıydı. Suyun üçüncü kısmı da odaya girdiğimde geldi. İlk ölçüm yapıldı, açıklık 6 cm çıktı. Ağrıların iyice sıklaşıp açıklığın 8 cm'i bulması 07:30 gibi oldu. Kan tahlilleri anca yetişti ve 07:45 gibi nihayet epidural anestezi yapıldı ve kısalan ağrı sürelerinde pilates topuyla son açılmaları zorladık. Yarım saat içerisinde doğumhaneye götürüldüm.
Kendinizin en saf haliyle, en özünüzle, yaradanla baş başa kaldığınız bir anmış. Yaşamadan bilemezdim. O kalabalığı, nasıl göründüğünüzü, kimin ne söylediğini asla önemsemiyorsunuz. Tek derdiniz çocuğunuza en sakin ve kolay yoldan yaşam şansı vermek. İçimden hadi anneciğim bana yardım et, her şeyi beraber hallettiğimiz gibi gel bunu da beraber başaralım ve kavuşalım dediğimi ve zihnimin bambaşka bir boyuta geçtiğini hatırlıyorum. Doğumhanede destek veren sesler, eller, dokunuşlar, bakışlar hepsi kalbinizde yer ediyor, unutulmuyor ama inanın kendinizden başka dayanabileceğiniz kimse yok aslında. Bu da kadın olarak o muazzam gücünüzü fark etmenizi sağlıyor. İşte bu inançla kısacık bir sürede, toplamda üç ıkınma ile 09:00'a çok az kala Evren'imi kucağıma aldımTek dikişim oldu. O bitince kendi elbiselerimi giydirip, sandalyeye oturtup, çocuğumla birlikte odamıza götürdüler.
Sürecin her ayrıntısında hissettiklerime dair anlatacak o kadar çok şeyim var ki kitap yazsam kendimi ifade edecek alan bulamayabilirim. Öyle yoğun, öyle gürül gürül bir enerji ki yaşadığınız, hayatta bunun üstüne çıkabilecek çok fazla haz olduğunu düşünmüyorumKardeşime ablacığım bana şu an çimento getirsen, hiç bilmememe rağmen hiç telaş etmeden sana sıfırdan ev yaparım, o kadar gözüm kara artık dediğimi hatırlıyorum
Sizlerden helallik istiyorum. Aylardır yoldaş oldunuz. Detayları da anlatırım, hissiyatı da anlatırım, teknik bilgi de veririm artık. Ama şimdi Evren'e baka baka biraz uyumak istiyorum. Koşturmacamız o kadar çok ki şu yazıyı bile 3 seferde tamamlayabildim. Kalbim, duam sizlerle
Ben mardinliyim o bölgede çevre şehirlerde komple çeşme suyu içiliyor :)Anaaa neresi kız obi ben çocukken Bursa'da çeşmeden içerdik şimdi o da kalmadı. Valla bu ihtimal hiç aklıma gelmemişti, keşke öyle bir yerde yaşasam
Aaa başını okuyunca direkt anladım emme sorununun o olduğunuu. Bi tanıdık yaptırmıştı bebeğini dediğin gibi 5 dk lık bir şey ve eve geldikten sonra bi sıkıntı olmamış diye görmüştüm hem bebek ne kadar küçükse o kadar kolay oluyor iyileşme. Güzel olur her şey inşallahKızlar yine benbebeğimde dil bağı varmış. Daha önce yaşayan duyan var mı? Doktor 1 aylık olunca tekrar bakacağız dedi. İnternetten araştırdıpım kadarıyla emmede sıkıntı yaşıyorlarmış öulr olunca.
Bende bebeğim emmeyi beceremiyor diyip duruyordum. Kıyamam sıkıntısı varmış çok üzüldümsanırım 4-5 dk lık bi cerrahi operasyonla kesilmesi gerekiyormuş. Yaşayan duyan varsa süreci anlatabilir mi?
İnşallah ya bi moralim bozuldu. Doktorumuz takip edecez dedi de . Eğer hemen yapmazsa 2. Bir doktora daha gösterelim diyoeuz. Yapmak için geç kalmak istemiyorum çünkğ okuduğuma göre erken yapılması daha iyiymişAaa başını okuyunca direkt anladım emme sorununun o olduğunuu. Bi tanıdık yaptırmıştı bebeğini dediğin gibi 5 dk lık bir şey ve eve geldikten sonra bi sıkıntı olmamış diye görmüştüm hem bebek ne kadar küçükse o kadar kolay oluyor iyileşme. Güzel olur her şey inşallah
Bozma moralini erkenden yapılırsa zaten belki de emmeye bile başlar sende rahatlarsınn. 1 aydan önce de yapan vardır belki öyle olsa daha güzel olur daha hızlı olur süreçİnşallah ya bi moralim bozuldu. Doktorumuz takip edecez dedi de . Eğer hemen yapmazsa 2. Bir doktora daha gösterelim diyoeuz. Yapmak için geç kalmak istemiyorum çünkğ okuduğuma göre erken yapılması daha iyiymiş
Mayıs grubunda görmüştüm ben de birinin operasyon olmuş sonra düzelmişti ama daha erkendi operasyon bir ay beklememişlerdi. Bi inceleyebilirsiniz sorabilirsiniz ordaki anneye korkulcak bişey değil diye biliyorumKızlar yine benbebeğimde dil bağı varmış. Daha önce yaşayan duyan var mı? Doktor 1 aylık olunca tekrar bakacağız dedi. İnternetten araştırdıpım kadarıyla emmede sıkıntı yaşıyorlarmış öulr olunca.
Bende bebeğim emmeyi beceremiyor diyip duruyordum. Kıyamam sıkıntısı varmış çok üzüldümsanırım 4-5 dk lık bi cerrahi operasyonla kesilmesi gerekiyormuş. Yaşayan duyan varsa süreci anlatabilir mi?
Gözünüz aydın, hoşgelmiş Evren bebekArkadaşlar ben Cumartesi sabahı oğluma kavuştumSizi habersiz bıraktım, lütfen kusuruma bakmayın. Kendimi rüya gibi bir şeyin içinde buldum. Ne yaşadığımı şu an inanın bütünüyle idrak edemiyorum
En son Cuma kontrole gitmiştim. Zaten 4 cm olan açıklığımın artmakta olduğunu söyledi doktor. Ama ben normal hayatıma devam ediyordum, ağrıyı anlamıyordum pek, bu kısmı biliyorsunuz. Neyse Pazartesiye bir randevu daha verdi, hafta içi de doğar artık dedi doktor. Cuma akşamı eve geldim, sizlerle haberleştik, yine her şey çok normaldi. Gece 12:30 gibi yattım, 02:30'da ağrıyla uyandım. Sıradan bir regl ağrısı gibiydi ama bele fazla vuruyordu, oradan anladım bu sefer farklı bir faza girdiğimizi. Sabah 05:00'e kadar yanıbaşımda uyuyan eşim de dahil olmak üzere evdekileri uyandırmadan kendi kendime bekledim. Tuvalete gidip geldikçe akıntıların içinde lekelenmeden farklı olarak taze kanlar olduğunu fark ettim. Ondan sonra herkesi uyandırdım. Ağrılar sıklaşmaya başladı ama aralığını çok da hesaplayamadım açıkçası. Eşim tam doktoru aramıştı ki çok yoğun bir idrara çıkma isteği bastırdı. Tuvalete zor yetiştim, o an suyumun ilk kısmı geldi. Tamamen kanlı suydu, miktarı epey fazlaydı. Doktor hemen hastaneye geçin dedi. Apar topar çıktık. Yolda radyo dinleyerek gidebilecek kadar enerjim yerindeydi. Hastanenin kapısında suyumun ikinci kısmı geldi. İyi ki Depend külot giyerek gitmişim, tuvalete kadar o tuttu suyu. Tuvaletten sandalye ile kadın doğum servisine çıkarıldığımda saat 06:30 civarıydı. Suyun üçüncü kısmı da odaya girdiğimde geldi. İlk ölçüm yapıldı, açıklık 6 cm çıktı. Ağrıların iyice sıklaşıp açıklığın 8 cm'i bulması 07:30 gibi oldu. Kan tahlilleri anca yetişti ve 07:45 gibi nihayet epidural anestezi yapıldı ve kısalan ağrı sürelerinde pilates topuyla son açılmaları zorladık. Yarım saat içerisinde doğumhaneye götürüldüm.
Kendinizin en saf haliyle, en özünüzle, yaradanla baş başa kaldığınız bir anmış. Yaşamadan bilemezdim. O kalabalığı, nasıl göründüğünüzü, kimin ne söylediğini asla önemsemiyorsunuz. Tek derdiniz çocuğunuza en sakin ve kolay yoldan yaşam şansı vermek. İçimden hadi anneciğim bana yardım et, her şeyi beraber hallettiğimiz gibi gel bunu da beraber başaralım ve kavuşalım dediğimi ve zihnimin bambaşka bir boyuta geçtiğini hatırlıyorum. Doğumhanede destek veren sesler, eller, dokunuşlar, bakışlar hepsi kalbinizde yer ediyor, unutulmuyor ama inanın kendinizden başka dayanabileceğiniz kimse yok aslında. Bu da kadın olarak o muazzam gücünüzü fark etmenizi sağlıyor. İşte bu inançla kısacık bir sürede, toplamda üç ıkınma ile 09:00'a çok az kala Evren'imi kucağıma aldımTek dikişim oldu. O bitince kendi elbiselerimi giydirip, sandalyeye oturtup, çocuğumla birlikte odamıza götürdüler.
Sürecin her ayrıntısında hissettiklerime dair anlatacak o kadar çok şeyim var ki kitap yazsam kendimi ifade edecek alan bulamayabilirim. Öyle yoğun, öyle gürül gürül bir enerji ki yaşadığınız, hayatta bunun üstüne çıkabilecek çok fazla haz olduğunu düşünmüyorumKardeşime ablacığım bana şu an çimento getirsen, hiç bilmememe rağmen hiç telaş etmeden sana sıfırdan ev yaparım, o kadar gözüm kara artık dediğimi hatırlıyorum
Sizlerden helallik istiyorum. Aylardır yoldaş oldunuz. Detayları da anlatırım, hissiyatı da anlatırım, teknik bilgi de veririm artık. Ama şimdi Evren'e baka baka biraz uyumak istiyorum. Koşturmacamız o kadar çok ki şu yazıyı bile 3 seferde tamamlayabildim. Kalbim, duam sizlerle
Emme zorluğu dil bağı olan bebeklerde çok oluyor gerçekten. Kolay bir operasyon diye biliyorum. Hemen müdahale edilmez miymiş acaba?Kızlar yine benbebeğimde dil bağı varmış. Daha önce yaşayan duyan var mı? Doktor 1 aylık olunca tekrar bakacağız dedi. İnternetten araştırdıpım kadarıyla emmede sıkıntı yaşıyorlarmış öulr olunca.
Bende bebeğim emmeyi beceremiyor diyip duruyordum. Kıyamam sıkıntısı varmış çok üzüldümsanırım 4-5 dk lık bi cerrahi operasyonla kesilmesi gerekiyormuş. Yaşayan duyan varsa süreci anlatabilir mi?
Hoşgeldin EvrenArkadaşlar ben Cumartesi sabahı oğluma kavuştumSizi habersiz bıraktım, lütfen kusuruma bakmayın. Kendimi rüya gibi bir şeyin içinde buldum. Ne yaşadığımı şu an inanın bütünüyle idrak edemiyorum
En son Cuma kontrole gitmiştim. Zaten 4 cm olan açıklığımın artmakta olduğunu söyledi doktor. Ama ben normal hayatıma devam ediyordum, ağrıyı anlamıyordum pek, bu kısmı biliyorsunuz. Neyse Pazartesiye bir randevu daha verdi, hafta içi de doğar artık dedi doktor. Cuma akşamı eve geldim, sizlerle haberleştik, yine her şey çok normaldi. Gece 12:30 gibi yattım, 02:30'da ağrıyla uyandım. Sıradan bir regl ağrısı gibiydi ama bele fazla vuruyordu, oradan anladım bu sefer farklı bir faza girdiğimizi. Sabah 05:00'e kadar yanıbaşımda uyuyan eşim de dahil olmak üzere evdekileri uyandırmadan kendi kendime bekledim. Tuvalete gidip geldikçe akıntıların içinde lekelenmeden farklı olarak taze kanlar olduğunu fark ettim. Ondan sonra herkesi uyandırdım. Ağrılar sıklaşmaya başladı ama aralığını çok da hesaplayamadım açıkçası. Eşim tam doktoru aramıştı ki çok yoğun bir idrara çıkma isteği bastırdı. Tuvalete zor yetiştim, o an suyumun ilk kısmı geldi. Tamamen kanlı suydu, miktarı epey fazlaydı. Doktor hemen hastaneye geçin dedi. Apar topar çıktık. Yolda radyo dinleyerek gidebilecek kadar enerjim yerindeydi. Hastanenin kapısında suyumun ikinci kısmı geldi. İyi ki Depend külot giyerek gitmişim, tuvalete kadar o tuttu suyu. Tuvaletten sandalye ile kadın doğum servisine çıkarıldığımda saat 06:30 civarıydı. Suyun üçüncü kısmı da odaya girdiğimde geldi. İlk ölçüm yapıldı, açıklık 6 cm çıktı. Ağrıların iyice sıklaşıp açıklığın 8 cm'i bulması 07:30 gibi oldu. Kan tahlilleri anca yetişti ve 07:45 gibi nihayet epidural anestezi yapıldı ve kısalan ağrı sürelerinde pilates topuyla son açılmaları zorladık. Yarım saat içerisinde doğumhaneye götürüldüm.
Kendinizin en saf haliyle, en özünüzle, yaradanla baş başa kaldığınız bir anmış. Yaşamadan bilemezdim. O kalabalığı, nasıl göründüğünüzü, kimin ne söylediğini asla önemsemiyorsunuz. Tek derdiniz çocuğunuza en sakin ve kolay yoldan yaşam şansı vermek. İçimden hadi anneciğim bana yardım et, her şeyi beraber hallettiğimiz gibi gel bunu da beraber başaralım ve kavuşalım dediğimi ve zihnimin bambaşka bir boyuta geçtiğini hatırlıyorum. Doğumhanede destek veren sesler, eller, dokunuşlar, bakışlar hepsi kalbinizde yer ediyor, unutulmuyor ama inanın kendinizden başka dayanabileceğiniz kimse yok aslında. Bu da kadın olarak o muazzam gücünüzü fark etmenizi sağlıyor. İşte bu inançla kısacık bir sürede, toplamda üç ıkınma ile 09:00'a çok az kala Evren'imi kucağıma aldımTek dikişim oldu. O bitince kendi elbiselerimi giydirip, sandalyeye oturtup, çocuğumla birlikte odamıza götürdüler.
Sürecin her ayrıntısında hissettiklerime dair anlatacak o kadar çok şeyim var ki kitap yazsam kendimi ifade edecek alan bulamayabilirim. Öyle yoğun, öyle gürül gürül bir enerji ki yaşadığınız, hayatta bunun üstüne çıkabilecek çok fazla haz olduğunu düşünmüyorumKardeşime ablacığım bana şu an çimento getirsen, hiç bilmememe rağmen hiç telaş etmeden sana sıfırdan ev yaparım, o kadar gözüm kara artık dediğimi hatırlıyorum
Sizlerden helallik istiyorum. Aylardır yoldaş oldunuz. Detayları da anlatırım, hissiyatı da anlatırım, teknik bilgi de veririm artık. Ama şimdi Evren'e baka baka biraz uyumak istiyorum. Koşturmacamız o kadar çok ki şu yazıyı bile 3 seferde tamamlayabildim. Kalbim, duam sizlerle
Maşallah, inşallah bundan sonraki süreci de böyle güzel atlatırsın. Darısı başımıza. Sana bebişinle iyi vakit gecirmeler o zamanArkadaşlar ben Cumartesi sabahı oğluma kavuştumSizi habersiz bıraktım, lütfen kusuruma bakmayın. Kendimi rüya gibi bir şeyin içinde buldum. Ne yaşadığımı şu an inanın bütünüyle idrak edemiyorum
En son Cuma kontrole gitmiştim. Zaten 4 cm olan açıklığımın artmakta olduğunu söyledi doktor. Ama ben normal hayatıma devam ediyordum, ağrıyı anlamıyordum pek, bu kısmı biliyorsunuz. Neyse Pazartesiye bir randevu daha verdi, hafta içi de doğar artık dedi doktor. Cuma akşamı eve geldim, sizlerle haberleştik, yine her şey çok normaldi. Gece 12:30 gibi yattım, 02:30'da ağrıyla uyandım. Sıradan bir regl ağrısı gibiydi ama bele fazla vuruyordu, oradan anladım bu sefer farklı bir faza girdiğimizi. Sabah 05:00'e kadar yanıbaşımda uyuyan eşim de dahil olmak üzere evdekileri uyandırmadan kendi kendime bekledim. Tuvalete gidip geldikçe akıntıların içinde lekelenmeden farklı olarak taze kanlar olduğunu fark ettim. Ondan sonra herkesi uyandırdım. Ağrılar sıklaşmaya başladı ama aralığını çok da hesaplayamadım açıkçası. Eşim tam doktoru aramıştı ki çok yoğun bir idrara çıkma isteği bastırdı. Tuvalete zor yetiştim, o an suyumun ilk kısmı geldi. Tamamen kanlı suydu, miktarı epey fazlaydı. Doktor hemen hastaneye geçin dedi. Apar topar çıktık. Yolda radyo dinleyerek gidebilecek kadar enerjim yerindeydi. Hastanenin kapısında suyumun ikinci kısmı geldi. İyi ki Depend külot giyerek gitmişim, tuvalete kadar o tuttu suyu. Tuvaletten sandalye ile kadın doğum servisine çıkarıldığımda saat 06:30 civarıydı. Suyun üçüncü kısmı da odaya girdiğimde geldi. İlk ölçüm yapıldı, açıklık 6 cm çıktı. Ağrıların iyice sıklaşıp açıklığın 8 cm'i bulması 07:30 gibi oldu. Kan tahlilleri anca yetişti ve 07:45 gibi nihayet epidural anestezi yapıldı ve kısalan ağrı sürelerinde pilates topuyla son açılmaları zorladık. Yarım saat içerisinde doğumhaneye götürüldüm.
Kendinizin en saf haliyle, en özünüzle, yaradanla baş başa kaldığınız bir anmış. Yaşamadan bilemezdim. O kalabalığı, nasıl göründüğünüzü, kimin ne söylediğini asla önemsemiyorsunuz. Tek derdiniz çocuğunuza en sakin ve kolay yoldan yaşam şansı vermek. İçimden hadi anneciğim bana yardım et, her şeyi beraber hallettiğimiz gibi gel bunu da beraber başaralım ve kavuşalım dediğimi ve zihnimin bambaşka bir boyuta geçtiğini hatırlıyorum. Doğumhanede destek veren sesler, eller, dokunuşlar, bakışlar hepsi kalbinizde yer ediyor, unutulmuyor ama inanın kendinizden başka dayanabileceğiniz kimse yok aslında. Bu da kadın olarak o muazzam gücünüzü fark etmenizi sağlıyor. İşte bu inançla kısacık bir sürede, toplamda üç ıkınma ile 09:00'a çok az kala Evren'imi kucağıma aldımTek dikişim oldu. O bitince kendi elbiselerimi giydirip, sandalyeye oturtup, çocuğumla birlikte odamıza götürdüler.
Sürecin her ayrıntısında hissettiklerime dair anlatacak o kadar çok şeyim var ki kitap yazsam kendimi ifade edecek alan bulamayabilirim. Öyle yoğun, öyle gürül gürül bir enerji ki yaşadığınız, hayatta bunun üstüne çıkabilecek çok fazla haz olduğunu düşünmüyorumKardeşime ablacığım bana şu an çimento getirsen, hiç bilmememe rağmen hiç telaş etmeden sana sıfırdan ev yaparım, o kadar gözüm kara artık dediğimi hatırlıyorum
Sizlerden helallik istiyorum. Aylardır yoldaş oldunuz. Detayları da anlatırım, hissiyatı da anlatırım, teknik bilgi de veririm artık. Ama şimdi Evren'e baka baka biraz uyumak istiyorum. Koşturmacamız o kadar çok ki şu yazıyı bile 3 seferde tamamlayabildim. Kalbim, duam sizlerle
Maşallah sağlıcakla büyütün bebeğinizi. Hayırlı olsun.Arkadaşlar ben Cumartesi sabahı oğluma kavuştumSizi habersiz bıraktım, lütfen kusuruma bakmayın. Kendimi rüya gibi bir şeyin içinde buldum. Ne yaşadığımı şu an inanın bütünüyle idrak edemiyorum
En son Cuma kontrole gitmiştim. Zaten 4 cm olan açıklığımın artmakta olduğunu söyledi doktor. Ama ben normal hayatıma devam ediyordum, ağrıyı anlamıyordum pek, bu kısmı biliyorsunuz. Neyse Pazartesiye bir randevu daha verdi, hafta içi de doğar artık dedi doktor. Cuma akşamı eve geldim, sizlerle haberleştik, yine her şey çok normaldi. Gece 12:30 gibi yattım, 02:30'da ağrıyla uyandım. Sıradan bir regl ağrısı gibiydi ama bele fazla vuruyordu, oradan anladım bu sefer farklı bir faza girdiğimizi. Sabah 05:00'e kadar yanıbaşımda uyuyan eşim de dahil olmak üzere evdekileri uyandırmadan kendi kendime bekledim. Tuvalete gidip geldikçe akıntıların içinde lekelenmeden farklı olarak taze kanlar olduğunu fark ettim. Ondan sonra herkesi uyandırdım. Ağrılar sıklaşmaya başladı ama aralığını çok da hesaplayamadım açıkçası. Eşim tam doktoru aramıştı ki çok yoğun bir idrara çıkma isteği bastırdı. Tuvalete zor yetiştim, o an suyumun ilk kısmı geldi. Tamamen kanlı suydu, miktarı epey fazlaydı. Doktor hemen hastaneye geçin dedi. Apar topar çıktık. Yolda radyo dinleyerek gidebilecek kadar enerjim yerindeydi. Hastanenin kapısında suyumun ikinci kısmı geldi. İyi ki Depend külot giyerek gitmişim, tuvalete kadar o tuttu suyu. Tuvaletten sandalye ile kadın doğum servisine çıkarıldığımda saat 06:30 civarıydı. Suyun üçüncü kısmı da odaya girdiğimde geldi. İlk ölçüm yapıldı, açıklık 6 cm çıktı. Ağrıların iyice sıklaşıp açıklığın 8 cm'i bulması 07:30 gibi oldu. Kan tahlilleri anca yetişti ve 07:45 gibi nihayet epidural anestezi yapıldı ve kısalan ağrı sürelerinde pilates topuyla son açılmaları zorladık. Yarım saat içerisinde doğumhaneye götürüldüm.
Kendinizin en saf haliyle, en özünüzle, yaradanla baş başa kaldığınız bir anmış. Yaşamadan bilemezdim. O kalabalığı, nasıl göründüğünüzü, kimin ne söylediğini asla önemsemiyorsunuz. Tek derdiniz çocuğunuza en sakin ve kolay yoldan yaşam şansı vermek. İçimden hadi anneciğim bana yardım et, her şeyi beraber hallettiğimiz gibi gel bunu da beraber başaralım ve kavuşalım dediğimi ve zihnimin bambaşka bir boyuta geçtiğini hatırlıyorum. Doğumhanede destek veren sesler, eller, dokunuşlar, bakışlar hepsi kalbinizde yer ediyor, unutulmuyor ama inanın kendinizden başka dayanabileceğiniz kimse yok aslında. Bu da kadın olarak o muazzam gücünüzü fark etmenizi sağlıyor. İşte bu inançla kısacık bir sürede, toplamda üç ıkınma ile 09:00'a çok az kala Evren'imi kucağıma aldımTek dikişim oldu. O bitince kendi elbiselerimi giydirip, sandalyeye oturtup, çocuğumla birlikte odamıza götürdüler.
Sürecin her ayrıntısında hissettiklerime dair anlatacak o kadar çok şeyim var ki kitap yazsam kendimi ifade edecek alan bulamayabilirim. Öyle yoğun, öyle gürül gürül bir enerji ki yaşadığınız, hayatta bunun üstüne çıkabilecek çok fazla haz olduğunu düşünmüyorumKardeşime ablacığım bana şu an çimento getirsen, hiç bilmememe rağmen hiç telaş etmeden sana sıfırdan ev yaparım, o kadar gözüm kara artık dediğimi hatırlıyorum
Sizlerden helallik istiyorum. Aylardır yoldaş oldunuz. Detayları da anlatırım, hissiyatı da anlatırım, teknik bilgi de veririm artık. Ama şimdi Evren'e baka baka biraz uyumak istiyorum. Koşturmacamız o kadar çok ki şu yazıyı bile 3 seferde tamamlayabildim. Kalbim, duam sizlerle
Maşallah sağlıcakla büyütün bebeğinizi. Hayırlı olsun.Kızlar biz çıktık biraz sancım var toparlaninca detayları yazacam inşallah
Arkadaşlar ben Cumartesi sabahı oğluma kavuştumSizi habersiz bıraktım, lütfen kusuruma bakmayın. Kendimi rüya gibi bir şeyin içinde buldum. Ne yaşadığımı şu an inanın bütünüyle idrak edemiyorum
En son Cuma kontrole gitmiştim. Zaten 4 cm olan açıklığımın artmakta olduğunu söyledi doktor. Ama ben normal hayatıma devam ediyordum, ağrıyı anlamıyordum pek, bu kısmı biliyorsunuz. Neyse Pazartesiye bir randevu daha verdi, hafta içi de doğar artık dedi doktor. Cuma akşamı eve geldim, sizlerle haberleştik, yine her şey çok normaldi. Gece 12:30 gibi yattım, 02:30'da ağrıyla uyandım. Sıradan bir regl ağrısı gibiydi ama bele fazla vuruyordu, oradan anladım bu sefer farklı bir faza girdiğimizi. Sabah 05:00'e kadar yanıbaşımda uyuyan eşim de dahil olmak üzere evdekileri uyandırmadan kendi kendime bekledim. Tuvalete gidip geldikçe akıntıların içinde lekelenmeden farklı olarak taze kanlar olduğunu fark ettim. Ondan sonra herkesi uyandırdım. Ağrılar sıklaşmaya başladı ama aralığını çok da hesaplayamadım açıkçası. Eşim tam doktoru aramıştı ki çok yoğun bir idrara çıkma isteği bastırdı. Tuvalete zor yetiştim, o an suyumun ilk kısmı geldi. Tamamen kanlı suydu, miktarı epey fazlaydı. Doktor hemen hastaneye geçin dedi. Apar topar çıktık. Yolda radyo dinleyerek gidebilecek kadar enerjim yerindeydi. Hastanenin kapısında suyumun ikinci kısmı geldi. İyi ki Depend külot giyerek gitmişim, tuvalete kadar o tuttu suyu. Tuvaletten sandalye ile kadın doğum servisine çıkarıldığımda saat 06:30 civarıydı. Suyun üçüncü kısmı da odaya girdiğimde geldi. İlk ölçüm yapıldı, açıklık 6 cm çıktı. Ağrıların iyice sıklaşıp açıklığın 8 cm'i bulması 07:30 gibi oldu. Kan tahlilleri anca yetişti ve 07:45 gibi nihayet epidural anestezi yapıldı ve kısalan ağrı sürelerinde pilates topuyla son açılmaları zorladık. Yarım saat içerisinde doğumhaneye götürüldüm.
Kendinizin en saf haliyle, en özünüzle, yaradanla baş başa kaldığınız bir anmış. Yaşamadan bilemezdim. O kalabalığı, nasıl göründüğünüzü, kimin ne söylediğini asla önemsemiyorsunuz. Tek derdiniz çocuğunuza en sakin ve kolay yoldan yaşam şansı vermek. İçimden hadi anneciğim bana yardım et, her şeyi beraber hallettiğimiz gibi gel bunu da beraber başaralım ve kavuşalım dediğimi ve zihnimin bambaşka bir boyuta geçtiğini hatırlıyorum. Doğumhanede destek veren sesler, eller, dokunuşlar, bakışlar hepsi kalbinizde yer ediyor, unutulmuyor ama inanın kendinizden başka dayanabileceğiniz kimse yok aslında. Bu da kadın olarak o muazzam gücünüzü fark etmenizi sağlıyor. İşte bu inançla kısacık bir sürede, toplamda üç ıkınma ile 09:00'a çok az kala Evren'imi kucağıma aldımTek dikişim oldu. O bitince kendi elbiselerimi giydirip, sandalyeye oturtup, çocuğumla birlikte odamıza götürdüler.
Sürecin her ayrıntısında hissettiklerime dair anlatacak o kadar çok şeyim var ki kitap yazsam kendimi ifade edecek alan bulamayabilirim. Öyle yoğun, öyle gürül gürül bir enerji ki yaşadığınız, hayatta bunun üstüne çıkabilecek çok fazla haz olduğunu düşünmüyorumKardeşime ablacığım bana şu an çimento getirsen, hiç bilmememe rağmen hiç telaş etmeden sana sıfırdan ev yaparım, o kadar gözüm kara artık dediğimi hatırlıyorum
Sizlerden helallik istiyorum. Aylardır yoldaş oldunuz. Detayları da anlatırım, hissiyatı da anlatırım, teknik bilgi de veririm artık. Ama şimdi Evren'e baka baka biraz uyumak istiyorum. Koşturmacamız o kadar çok ki şu yazıyı bile 3 seferde tamamlayabildim. Kalbim, duam sizlerle
Sağolun bir oraya yazayım .Mayıs grubunda görmüştüm ben de birinin operasyon olmuş sonra düzelmişti ama daha erkendi operasyon bir ay beklememişlerdi. Bi inceleyebilirsiniz sorabilirsiniz ordaki anneye korkulcak bişey değil diye biliyorum
Doktorumuz bize o kadar basit bi şey gibi anlattı ki emmemesinib sebebinin bu olduğu aklımkza dahi gelmedi. Bugün yine bebek emmek içinEmme zorluğu dil bağı olan bebeklerde çok oluyor gerçekten. Kolay bir operasyon diye biliyorum. Hemen müdahale edilmez miymiş acaba?
Gözünüz aydın Allah analı babalı büyütsün inşallahKızlar biz çıktık biraz sancım var toparlaninca detayları yazacam inşallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?