Benim çocuklarımın bebeklikleri hep buna aşırı kafamı takmamla geçti. Sefil ziyan oldum diyebilirim. Şimdi de arada geliyor içime ama sonra geçiştiriyorum, düşünmemeye çalışıyorum. İlk bebeğime hamileyken doktor karnımda ultrasona bakarken daha, siz maacır mısınız diye sormuştu. Ben de şaşırdım evet Rumeli göçmeniyim nerden anladınız dedim, bebeğin kafa yapısı göçmenlere benziyor dedi. hoppalaaaa tabi ben bunu taktım kafaya. Doğduğunda aslında çok güzel yuvarlak bir kafası vardı. Ama büyüdükçe arkası basılmaya başladı. Doktora kafası basık mı diye ben sormayayım bir sıkıntı varsa o söyler diyordum, doktor da hep ölçümlerini yapıyordu klasik kontrolleri yapıyordu ama hiç kafası şöyle basık düz filan demiyordu. Ben de takmamaya düşünmemeye çalışıyordum. Kız olduğu için saçları uzadıkça farkedilmez oldu sonra unuttum gitti. Sonra ortanca çocuğum oldu. Erkek. O da çok güzel bir kafayla doğdu ama sırt üstü yattıkça basılmaya başladı, Bu sefer iyice kafama takmıştım doktora her götürdüğümde kafa şeklini soruyordum, evet hafif bir basıklık oluşuyor gibi yüzüstü yatırın düzelir demişti. Yok ama ne kadar yüzüstü yatırsam da asla düzelmiyordu. Psikolojik olarak iyi değildim artık, rüyalarıma giriyordu. Sokağa bile çıkmak istemiyordum çünkü sokakta gördüğüm bütün insanların kafasının şekline dikkat etmekten fenalık geçiriyordum. Bir an evvel saçları uzasın diye dua ediyordum. Herkes bebeğimin kafa yapısını düz olarak görüyor ama ben üzülmeyeyim diye bana söylemiyorlar diye düşünüyordum. Anneme diyordum yok normal diyordu ama inanmıyordum. Nihayet o da büyüdüğünde normalleşmeye başladı, ya da benim gözüm alıştım, ya da zaten benim bebeklerimin genetik olarak kafa şekli ilk doktorumun dediği gibi göçmenlikten ötürü böyleymiş belki de ve şu an hiçbir anormal bir basıklık durumu yok ondan eminim. Hani duymuşsunuzdur tarihte de 18. Yy filan insanları kafa yapılarına göre ırklara ayırırlarmış ya. Hatta mezarlardan çıkarıp ölçüm yapmışlar üstün ırk tespiti yapmışlar filan. Bu tarz bir inanış ezelden beri var demek ki. Tabii ki üstün ırk inanışı filan diye bir şeye inanmıyorum orası ayrı. Ama genetik olarak insanların bir kafa yapısı olduğu gerçek. Neyse velhasıl 3. Bebekte şimdi bu konuya biraz daha rahat bakıyorum diyebilirim. Arada bir aklıma geliyor, yüz üstü yatırıyorum gündüz ama genel itibariyle genetik olduğuna inanıyorum. Siz de sürekli sırt üstü yatırmayın. Döndürün arada, gündüz yüz üstü yatırın filan ama velevki buna hiç dikkat etmemiş olsanız bile büyüdükçe kafa şekilleri de düzene giriyor diye düşünüyorum. Tabi yine bir doktorunuzla da istişare yapın. Bazen düzlük değil de şekil yamuklukları olabiliyor. Onlara başka uygulamalar var sanırım.
Not: benim için travmatik sayılabilecek bir konu olduğu için uzun yazdım. İçimi dökmüş gibi oldum biraz. Kusura bakmayınz
mama da veririm daha önce de gerekti veridm sorun yok ama doktor mamaya gerek yok da dedi aynı zamanda. Ama bu adamın derdi ne anlamış değilim. Kavga etmemek için tamam dedim sadece. Bu böyle değildi ya yemin ederim değildi. Tek şansım diyordum şu an bıçak olsa saplayıvericem o kadardayım
galiba bu sorumluluk bazen fazla geliyor ve bazen birbirimize sarıyoruz. Cocuk öncesi biz eşimle nadir tartışırdık.
hepimizin bebesi az besleniyor. doktor neden böyle söylemiş anlamadım. Her ay 1 kilo alamaz ki bebekler 
bu bebek sadece senin değil ki gerekli özeni gösteremedim diye kendiside sorumluluk hissetmeli. Ama nerdeee? Seni çok iyi anlıyorum canım lütfen kendini üzme sütün etkilenmesin 
ilk doğduğu haftalar bizde hipp vermiştik. Ben yarın bir doktora sorarım o zaman
yani hepsi bi cins her dediklerine takilcak olsak kafayi yerdik ilk tecrubeniz duzen de oturur cocugunuzu da tanirsiniz hersey sut liman olur gene dalgalanir gene duzelir hep boyle olmus herkes icin aynisi gecerli 
hep stabil gitse keske yani olmuyo tabi cocuklar etkilenmesin dioruz ama oyle bir dunya da yok maalesef hayat boyle instagramdaki gibi degil kimse de gercekten oyle mutlu degil 
2 gün bırak o baksın madem kolay mıymış. Ben kendim bile bazen acaba bebeğimle yeterince ilgilenemedim mi diye üzülüyorum . Tüm gün uyudu uyandı hiçvie şey yapamadık diye üzülüyorum . Ama biz de insanız biz de yoruluyoruz elimizden gelenin fazlasını yapıyoruz hepimiz eminim ki. Bir bebeği annesinden daha fazla kimse düşünemez . İki yudum az içince bile üzülüyoruz , onlar mı bizden çok düşünecek
o zamanlarda herkes evlenince bir gör diyince bana anlamsız geliyprdu
gözüme batıyor bazen 
yazın fena ama 3 ay evden çıkılmıyor tek aktivite avm kışın güzel 
ilk ateşi çıktığında da perişan oldum ama yaşaya yaşaya alıştım. Bizde hasta olunca suclu değil de doktora götürme gereksz baskısıyla, antibiyotik verelim darlaması oluyr 
