Bu yazdığını bana da ebe söyledi bugün. Karnına fazla dokunup uyarma dedi. Genel olarak hepimizde sancı gelirde biz anlamazsak korkusu varmış galiba. Benim ilk doğumumdan hatırladığım (18 yıl önce ), doğum başlayınca yaşanılan sancıyı ayırt etmemek, anlamamak imkansız. O zaten kasılmanın farklı bir boyutu. Ben daha çok erken müdahale gerektiren bir kasılmanın önemini anlamamaktan korkuyorum. Üst üstü rahatsızlanınca insan hem kendini çok fazla dinlemeye başlıyor hem de yeter artık rahat ol diye kendine kızmaya. Akşam karnım taş gibi demiştim. Duş almak ve yatıp biraz masajla dinlenmek iyi geldi. Zaten uzanırken yavaş yavaş karındaki gevşemeyi hissetmeye başlayınca rahatladım. İyi ki varsınız
Akşam hepiniz sıkıntımı paylaşıp beni rahatlatmaya çalıştınız
Ben artık normal değilim ama
Bu hormonlar bana kafayı yedirtti.