- 29 Nisan 2015
- 26.566
- 91.273
-
- Konu Sahibi captain price
- #181
Hanımlar lütfen tartışmayın. Benim takıldığım konu bu değil. Kimin hangi mezhepten olduğunu bile yazmadım. Önemsiyor olsam yazardım.
Dediğin bu değil kardeşim senin cenaze namazına bile bu o şekilde mezhep ayrımı değil demişsin, yani cici kardeş sunni hanefi , üvey allah belasını veresice kardeş alevi der gibi kıyımcı kafa cunta kafası bu mefret ettim hepinizden be öf be akrabalarım gibi birinize hakkımı ve alevilerin hakkını helal etmiyorum öyle nefret ettim yuh be
Sizin bu meseleden çok caniniz yanmis belliki.. ben burada Alevi ve sunni evlenemez demedim. Sadece aileleri sorun eder dedim, yorumlarıma bakın.
Alevi ve Sünniler in dostça yaşadığı bir sehirdeyim ama evliliklerde genelde sorun olduğuna şahit oluyoruz.
Örneğin iş arkadaşım Alevi bir anne ve Sünni bı babanın çocuğu, ama boşanmışlar, arkadasim hep derki " annem babam hala birbirini çok sever, ama aileler yüzünden boşandılar.. bu arkadaşım bile bu evliliklere doğru bakmaz, ben ve kardeşlerime olan oldu der...
Ben sadece dışardan gözlemciyim.
Ayrıca oldukça geniş görüşlüyümdür..
Oradan tanımadan bilmeden kırıcı yorumlar yapmayin lütfen.
Yakışık almıyor.
Canım yorumlarima bakarsan tartışan ben değilim..Hanımlar lütfen tartışmayın. Benim takıldığım konu bu değil. Kimin hangi mezhepten olduğunu bile yazmadım. Önemsiyor olsam yazardım.
Düşündüğüm gibi düşünmediğinizi anladım kırdıysam da kusura bakmayın ikna oldum, kültürel farkı daha çok yorımlamak istemişsiniz can yanma konusunda bu konudaji en büyük arada bırakılan sonra yalnız bırakılan hem de hunharca ve tanımadan etmeden bunu yapan bir milletten çıktım tiksintim büyük yozgat gibibir yerden çıkma diyelim kendim için , neyse yorumlarım kafamda sizi algıladığım tarza idi madrm öyle biri deilsiniz size değmesin yorumlarım yeşekkür ederim sevgiyle kucakladımSizin bu meseleden çok caniniz yanmis belliki.. ben burada Alevi ve sunni evlenemez demedim. Sadece aileleri sorun eder dedim, yorumlarıma bakın.
Alevi ve Sünniler in dostça yaşadığı bir sehirdeyim ama evliliklerde genelde sorun olduğuna şahit oluyoruz.
Örneğin iş arkadaşım Alevi bir anne ve Sünni bı babanın çocuğu, ama boşanmışlar, arkadasim hep derki " annem babam hala birbirini çok sever, ama aileler yüzünden boşandılar.. bu arkadaşım bile bu evliliklere doğru bakmaz, ben ve kardeşlerime olan oldu der...
Ben sadece dışardan gözlemciyim.
Ayrıca oldukça geniş görüşlüyümdür..
Oradan tanımadan bilmeden kırıcı yorumlar yapmayin lütfen.
Yakışık almıyor.
konu başlığı saçma oldu ama ;
evlenince annem gerçekten evime gelmez mi?
önceki konumda bahsetmiştim. annem damat adayını istemiyor diye. babam sorun etmiyordu. zar zor ikna ettik, geldiler tanıştılar. annem yine olmaz dedi. babamı da kendi tarafına çekti. büyük kavgalar ettik, araya dayılar vs girdi ama geri adım atmadım. rest çektim. annemin tüm dramatik söylemlerine kulak tıkadım. bayram günü bayramlaşmadım vs baktılar bende yumuşama yok tamam dediler yine. bu hafta içi erkek arkadaşım tek gelecek bizim eve.
istememe sebepleri mezhep farkı. karşı tarafın ailesi bu farkı sorun etmiyor. ben de etmiyorum. kim hangi mezhepten vs bundan bahsetmeyeceğim çünkü benim için önemsiz, hem de burada tartışma çıksın istemiyorum. ama şunu belirteyim, iki taraf da ailesine uzak birbirine yakın olduğu için sorun olacak bi din ya da kültür farkı yok arada. olay aslında tamamen benim ailemin dar görüşlü olması ile alakalı.
yine de bu kavgalar arasında annem bana şunları söyledi;
ben insanlara böyle böyle diyemem, itibarım düşer.
evine gelemem. ablan da gelemez belki, akrabalar arasında sorun olur.
ben ölene kadar üzülürüm, kahrolurum.
bu laflara rağmen rest çektiğim için vicdansız gibi duruyor olabilirim ama el üstünde tutulduğum, kavgasız dövüşsüz, sevdiğim sevildiğim bi ilişkiyi -ki ailem sorana kadar mezhep farkı olduğunu bile bilmiyordum- bitiremezdim. sonrasında annem teyzeme, ben o lafları vazgeçsin diye dedim demiş. öyle işte.
yine de tüm bunlara rağmen içimde bi korku var. erkek arkadaşım olayları biliyor. ama hep ben geleyim ikna edeyim dedi. ben olsam uğraşmazdım ama o hep ılımlı yaklaştı, asla bu konuda bi laf söylemedi. ama çok yakın ve sevgi dolu bi aile olmamamıza rağmen gerçekten evime gelmezler mi koparlar mı korkusu var.
tüm çevrem diyor ki olmaz merak etme. kızlar kaçarak evleniyor da sonradan barışıyolar vs vs.
3 ayda evlenilir mi?
şimdi. biz hep ekim gibi evlenelim dedik. eylülde kuzenimin düğünü var, o geçsin diye. ama işte bu kavga dövüş sebebiyle 2 ay kaybettik ve ekime 3 ay kaldı.
öyle büyük nişan, kına vs istemiyoruz. düğün de istemiyoruz ama annem diretecek muhtemelen ve lanet olsun, tamam düğün yapalım dersek de özenmeyip kuru pastalı kolalı basit bişey yaparız.
salon+yatak odası+mutfak düşünüyoruz sadece. ekstra oturma odası vs istemiyoruz. salonda da büfedir, 10 sehpadır vs istemiyoruz. az eşya düşünüyoruz hep.
acele etme sebebimiz hem aşktan, hem de askerlik. 2021 ocak ayına kadar tecil hakkı var. ama ben 27 yaşındayım. bu işler planlı olmaz ama 30 gibi bi çocuk olsa fena olmaz. doğal olarak evlenelim, bi süre durumu toplayalım, askere gitsin gelsin ki çocuk yapabilelim. o yüzden beklemek istemiyoruz. bedelli çıkarsa ne ala ama o 25 yaşında. umudumuz az.
ne diyorsunuz, yetişir mi?
Örnekteki bir diğer çift de ben ve eşim oluyoruz :)Şimdi benim bir arkadaşımın ailesi alevi, diğerinin ailesi sünni idi. Açık açık yazayım ben, sizinki nasıl bir farklılık bilmiyorum.
Sünni olan kız tarafı alevi oğlana kızı vermek istemediler. Oğlan ve kız türlü zorluklarla birbirlerini ikna ettiler ve evlendiler. Evlendikten sonra kızın ailesi oğlanı da daha iyi tanıyınca sevdiler ve sorun çıkmadı. Hala da damatlarını seviyorlar bir sıkıntı yok.
Sizin için moral düzeltici bir örnek olsun diye yazdım :)
Örnekteki bir diğer çift de ben ve eşim oluyoruz :)
Olumlu tarafları şunlar, kafa yapınız uyuyorsa ve karşılıklı sevgi saygı, ANLAYIŞ varsa evlilik güzel ilerliyor.
Olumsuz tarafları, dünürler ve ailenin diğer üyeleri birbiriyle mecbur kalmadıkça görüşmüyorlar. Çünkü onlar birbirlerini sevmek zorunda değiller. Sevme ihtimalleri varsa bile bunun içinde bulunmak istemiyorlar. Sadece onların sana olan tavırları ailen için önemli oluyor.
"Ben uzak kalıyorum ama bir elim de kızımın üstünde." Hissini veriyorlar.
İsteme, nişan, kına, düğün artık herneyse siz son derece mutlu oluyorsunuz. Ama aileler arasında mutlaka soğuk bir rüzgar esiyor. O hep reklamlarda gördüğümüz tatlı dünür muhabbetleri, toplu yemekleri yaşanamıyor yani. Çok da gerekli değil aslında.. Normal şartlarda da herkes birbirinden uzak yaşıyor artık.
Belki siz de farklı olur, ama benim için bu şekilde gelişti her şey.
Bu inanılan mezhebe olan bağlılıkla da çok ilgili. Ben mesela ilahiyat okuyan kapalı bir kızdım. Babam çok dindar ve ibadetlerine bağlı bir insandı. Annem de öyle. Tabi ki bu dünya görüşüyle ve zihniyetle alakalı bir durum olsada durum bu şekilde olunca bizim zorlanma derecemiz 10 a katlandı. Onlar eşimin ibadetlerini yapıp yapmaması konusunda da aşırı hassastı. Neleri aşmaya çalıştım bir bilseniz.. Eşime senet gibi kağıt imzalattı babam. Çocuğuna vereceği ismin dinimize uygun bir isim olması gerektiğini içeren maddeye kadar hemde.. Çok sorunlar yaşadık. Ailesi her şeye üzüldü, ezik hissettiler, eşime yüklendiler. Eşim sırf benim için babamın her türlü yaklaşımına katlandı. Babamın "ilerde çocuğunuz olunca babası alevi olduğu için oda alevi sayılacak" böyle korkuları da oldu.
Suan eşimle bir sorunları yok. Eşimi severler. Ama eşimle din konuşmazlar. Eşimle siyaset konuşmazlar. Eşime bu konuda saygı duymak zorunda olduklarını anladılar artık. Çünkü babam hala insanların içinde eşimin ailesini ya da kendisini küçümser tavırlar sergiliyordu. Eşim de yumuşak yüzlü bir insandır, sorun çıkmasın diye alttan alırdı hep. Ama bu sefer ben eşimi korurdum. Bu da babamla aramızın açılmasına sebep oldu.
Tabi şimdi aştık bunları.. Uzun oldu biraz. Ama bilmek isteyeceğini düşündüm.
Bu arada ben eşimle dini konularda ayrıntılara inersek çok fikir ayrılığına düşerim. Hatta bazen o kadar farklı düşünüyoruz ki sırf bu yüzden tartışabiliyoruz. Çünkü tamamiyle emin olduğum çok hassas konularda onun eleştirel tavrı çok sivri olabiliyor. Bunu iyi göğüsleyemiyorum bazen. Ama oralara girmezsek sorun olmuyor.
Ailesi yılbaşı partisi verdiği zaman gitmeyişim mesela benim tercihim. Özel bir durumum. Ama ayrımcılık yapan ve kötü gözüken gelin olarak düşünülüyorum o durumda eşimin ailesi tarafından.
Eşim, abisi gireceği zaman başımı kapatmak için acele etmemi anlamıyor mesela. Olsun, o senin baban yaşında diyor. Yani tabi ki öyle.. Ama böyle ufak tefek durumlarda aramızdaki kültür farkı kendini belli ediyor.
Eşimin annesi benim çok istememe rağmen oğluma "Ömer" ismini koymamı istemedi. Çünkü onlarda konulmazmış.. Hz Ömeri neden sevmediklerini sorduğumda nedenini de bilmiyorlar. Ama öyle gördükleri için buna inanıyorlar. Bende üzerine gitmek istemediğim için oğluma başka bir isim koydum. Bu gibi şeyler de yaşanabiliyor..
Tabi dediğim gibi bunların "sorun" olması hassasiyetle ilgili. Neye ne kadar düşkün olduğumuzla ilgili. Ama eşinizle saygınız sevginiz varsa yürüyor bu evlilik..
Çok teşekkür ederimm mutlu oldum şimdi :) inşallah evliyseniz siz de çok mutlusunuzdur ya da inşallah çok mutlu olursunuz ♡Eşinizi çok olgun, iyi kalpli buldum. Sizi de onu korumanız yönünden çok takdir ettim. Bence birbirinize çok uygunsunuz mutluluklar dilerim
Bir ayda bile yetişir. Annen de gelir. O gelmese ne olacak hem. Sen ona gidersin. Sorun olmaz yani. Rahat ol.konu başlığı saçma oldu ama ;
evlenince annem gerçekten evime gelmez mi?
önceki konumda bahsetmiştim. annem damat adayını istemiyor diye. babam sorun etmiyordu. zar zor ikna ettik, geldiler tanıştılar. annem yine olmaz dedi. babamı da kendi tarafına çekti. büyük kavgalar ettik, araya dayılar vs girdi ama geri adım atmadım. rest çektim. annemin tüm dramatik söylemlerine kulak tıkadım. bayram günü bayramlaşmadım vs baktılar bende yumuşama yok tamam dediler yine. bu hafta içi erkek arkadaşım tek gelecek bizim eve.
istememe sebepleri mezhep farkı. karşı tarafın ailesi bu farkı sorun etmiyor. ben de etmiyorum. kim hangi mezhepten vs bundan bahsetmeyeceğim çünkü benim için önemsiz, hem de burada tartışma çıksın istemiyorum. ama şunu belirteyim, iki taraf da ailesine uzak birbirine yakın olduğu için sorun olacak bi din ya da kültür farkı yok arada. olay aslında tamamen benim ailemin dar görüşlü olması ile alakalı.
yine de bu kavgalar arasında annem bana şunları söyledi;
ben insanlara böyle böyle diyemem, itibarım düşer.
evine gelemem. ablan da gelemez belki, akrabalar arasında sorun olur.
ben ölene kadar üzülürüm, kahrolurum.
bu laflara rağmen rest çektiğim için vicdansız gibi duruyor olabilirim ama el üstünde tutulduğum, kavgasız dövüşsüz, sevdiğim sevildiğim bi ilişkiyi -ki ailem sorana kadar mezhep farkı olduğunu bile bilmiyordum- bitiremezdim. sonrasında annem teyzeme, ben o lafları vazgeçsin diye dedim demiş. öyle işte.
yine de tüm bunlara rağmen içimde bi korku var. erkek arkadaşım olayları biliyor. ama hep ben geleyim ikna edeyim dedi. ben olsam uğraşmazdım ama o hep ılımlı yaklaştı, asla bu konuda bi laf söylemedi. ama çok yakın ve sevgi dolu bi aile olmamamıza rağmen gerçekten evime gelmezler mi koparlar mı korkusu var.
tüm çevrem diyor ki olmaz merak etme. kızlar kaçarak evleniyor da sonradan barışıyolar vs vs.
3 ayda evlenilir mi?
şimdi. biz hep ekim gibi evlenelim dedik. eylülde kuzenimin düğünü var, o geçsin diye. ama işte bu kavga dövüş sebebiyle 2 ay kaybettik ve ekime 3 ay kaldı.
öyle büyük nişan, kına vs istemiyoruz. düğün de istemiyoruz ama annem diretecek muhtemelen ve lanet olsun, tamam düğün yapalım dersek de özenmeyip kuru pastalı kolalı basit bişey yaparız.
salon+yatak odası+mutfak düşünüyoruz sadece. ekstra oturma odası vs istemiyoruz. salonda da büfedir, 10 sehpadır vs istemiyoruz. az eşya düşünüyoruz hep.
acele etme sebebimiz hem aşktan, hem de askerlik. 2021 ocak ayına kadar tecil hakkı var. ama ben 27 yaşındayım. bu işler planlı olmaz ama 30 gibi bi çocuk olsa fena olmaz. doğal olarak evlenelim, bi süre durumu toplayalım, askere gitsin gelsin ki çocuk yapabilelim. o yüzden beklemek istemiyoruz. bedelli çıkarsa ne ala ama o 25 yaşında. umudumuz az.
ne diyorsunuz, yetişir mi?
6 aydır sevgiliyiz. 3 ay sonra evlenmeyi planlıyoruz.3 ayda ne kavgası edeceksiniz bir zahmet el üstünde tutar yani. Ben anlamıyorum 3 aydır tanıdığı biri için 27 yıllık ailesini bayramda bile görmezden gelen birini. Böyle kuserek,el öpmeyerek birini ikna ettiğinizi düşünebilirsiniz ama aslında o kişi hep içinde bir uhte kalarak ikna olur. Ben burada 3 aylık olmasına ya da mezhep farkına takılmıyorum aslında- ki mezhep farkı diye bişey bana anlamsız geliyor- benim takildigim insan nasıl ailesine bu kuslerin bile barışması gerekir denen bayramda böyle tavir alır. Allah pişman etmesin ama evliliklerin yurumemesinin en genel sebeplerinden biri de kişilerin kendini evlenene kadar çok güzel saklamasidir. Ki 3 ayda kendini saklamak için çok güzel bir süredir. Ne ki 3 yıl saklayanlar varken. Ben burada sizi okurdum mantıklı bulurdum ama şaşırma eşiğim çok düştü geçen zaman boyunca sasiramiyorum da... Ne diyim içinizden geldiği gibi davranın. Antitezle de gelmeyin ki gerçekten farklı fikirler duymak istediğiniz için konuyu actiginizi anlayalim.
3 ayda evlenilir ama buladar kafana göre davranma . annen babanında senin üzerinde hakları var en azında kına gecesi veya onlara göre birsey yap.
ayrıca basıl bir ilişkiki mezhebini bilmiyorsun . önemsiz dahi olsa insanlar saklamaz söyler .