Arkadaşlar merhaba, ben Reyhan
Site içinde ilk önceleri kaybolsamda :)))) araştırdıkça çok verimli bir site olduğunu anladım ve ilk araştırdığım konu çocuk üzerine idi. Konu başlığı süper. 22 yaşında kızımı dünyaya getirdim, 35 yaşında oğlumu doğurdum. 28.01.2005 doğumlu Mete Tuğberk adında yakışıklım var.. 2,5 yaşından beri kelimeleri söylemeye, şimdide cümle kurup derdini anlatmaya başladı. Ben çalıştığım için annem bakıyor ve güzel bir ilişkileri var bayılıyorum. Annemlerde kaldığımız bir gece annemin başına gidip "pamuk anneannecim" dediğinde annemin yüzünün aldığı ifadeyi unutumamam. 6 torunu vardır annemin, biri dememiş "hep beklediğim sözdü" dedi bende duygulandım açıkçası. Kendi ihtiyaçlarını kendi karşılamak istiyor, kendi yemek, içmek, giyinmek, tuvalet ihtiyacını kendi yapmak istiyor. Devamlı evin içinde "hayır oğlum ben yapayım" kavgası yaşıyoruz. 15 yaşında bir kızım var hep arkasını toplamaktan olsa gerek öyle alıştım oğlumada aynısı yapayım istedim ama "ben yaparım" bir tavırla karşılaşıyorum. Çokta hoşuma gidiyor çünkü bana yük bırakmıyor. Annemi yormuyor, onu incitmiyor mesela örnek vereyim annem kanser hastası ve zaman zaman gücünü yitirebiliyor o anlarda oğluma dediği "oğlum ben iyi değilim yanımdan ayrılma" hemen sırtını dönüp arabalarıyla oynamaya yöneliyor hiç annemi yorup üzmüyor. Üzerine gidip kabalaştığın zaman bam telleri kopuyor, yumuşak gidince de aynı yumuşaklıkla oda sana geliyor. Kendi hassas aynı hassaslığıda bekliyor. Çok sinirli bir yapıya sahip, sinirlendiğinde göğsüme yatırıp sakinleşene kadar onu tutuyorum. Ama saatlerce kucağımda kalsa niye oturuyorum demez o kadar çok seviyor insan tenini. Çok paylaşmak istediğim konular var ama sizi şimdiden yormayayım :))) Sağlıcakla kalın.