30unu Geçen Herkes Böyle mi?

Ben ne gençliğimi yaşayabildim ne de bugünümü yaşayabiliyorum.
 
35 yaşındayım. Yaklaşık üç yıldır çok büyük bir bunalımdayım. Sebebi de yok üstelik. Yaşlanan herkes böyle mi, 35ini geçen herkes mi mutsuz yoksa benimki kişisel bir sorun mu anlayamadım...
48 yaşındayım, arada yaşlanıyorum diye minik bir hüzün geliyor. Sonra bunun bana özel bir durum olmadığını anımsayıp, elimdeki güzelliklere odaklanıyorum..35 yaş genç bir yaş, lütfen bir destek alın, 3 yıldır büyük bir bunalım içinde olmak sağlıklı bir durum değil
 
31 yaşındayım ben de 20li yaşlarimdaki halimi bazen özlüyorum. Çok bakımlı, pozitif biriydim 20li yaşlarımda şimdi okadar değilim. Yaş ilerledikçe bi olgunlaştım, eskiden zevk aldığım şeyleri şimdi zoraki yapıyorum. Amaan çokta düşünmemek gerek yaşayıp gidiyoruz işte
 
Bu durumun bir sebebi de hiçbir erkekle birlikte olmamış olmam olabilir mi sizce?
 
35 yaşındayım. Yaklaşık üç yıldır çok büyük bir bunalımdayım. Sebebi de yok üstelik. Yaşlanan herkes böyle mi, 35ini geçen herkes mi mutsuz yoksa benimki kişisel bir sorun mu anlayamadım...
45 yaşındayım, hayattan her geçen gün daha keyif alıyorum sanki.Gerçekten mutluyum ,her yaşın ayrı güzeliiği dedikleri bu olsa gerek.Yeminle sorsan 20 lere dönmek ister miyim .Asla...
 
Bana evlenene kadar bakire kalmam gerektiği öğretildi. 35 yaşında ve bakireyim. Ne geçti elime? Hiçbir şey.
yani bakirelik kendi başına bir kriter değil de

ben de hiç flörtöz yetiştirilmedim, kadın olmakla barışık asla değildim. aslan kızım diye büyütüldüm. erkek gibi olmak marifet sayılıyordu vb.

fakat bekaret filan lafı edilen bir evde, ortamda değildim, bu kelimeyi ilk ne zaman duydum bilmiyorum
hani bakire kalmak, öcüüü tabu gibi de değil de sanki seks yok hiç yeryüzünde cinsellik icat edilmemiş, anneme kalsa hala öyle. mesela 2 insan seks yok diye boşanıyormuş desem "uzaylıymış taraflardan biri ondan boşanıyormuş" demişim gibi bişey. bilmiyorum size anlatabildim mi. çok uzun konu malum. fakat ortalamada yine de muhafazakar ortam diyelim. çok rahat değil yani.

neyse, diyeceğim o ki bir şekilde çoğumuzda bu konuda türlü türlü yaralar vardır.

geleceğim yer seks ayrı da keşke her yaşta ilişkinin olağan sağlıklı bir şekli var, insan yavaş yavaş flört ede ede alışıp öğreniyor, gibi bir kafada yetiştirilme tarzında olsaydım diyorum ben de.

ve fakat, genç yaşlarda flört etmediysem de sonra ettim, sevdim sevildim. belli olgunluktan sonra seviştim. illa birileri çıktı yani karşıma. muhtemelen daha çok ve daha basit hatalar yaptım, belki biraz da nasip kısmettir bilmiyorum ama olmadı diye hiç olmayacak demek değil ki. bir yaştan sonra insan ailesine, yetiştirilme tarzına bulmamalı herşeyi. evet, çok etkiliyor, evet, 1, 2, belki 5-0 yenik başlıyorsun. ama elinden geleni yine de yapabilirsin.

ayrıca, benim şu anda bir ilişkim yok çoğu kadın da yalnız kalabiliyor hayatında dönem dönem, yine de başka bir sürü güzel şey var hayatta.
 
Çok teşekkür ederim.
 
Öyle haklısınız ki... Beni ruhumdan yakaladınız. Ne gençliğimi yaşayabildim ne de şimdiyi yaşayabiliyorum.
 
Bana göre en güzel yaşlardasınız ama
Sizin de dediğiniz gibi, istediğiniz bir hayat yaşayamamışsınız
Hayalleriniz gerçekleşmemiş , ve geç kaldığınızı düşünüyorsunuz

Hiç öyle düşünmeyin , nasip kısmet herşey
Sağlık olsun en önemlisi o
Zamanı geldiğinde illaki olacaktır
Evlenenler de çok mutlu değil , özellikle maddi imkanları olmayan aileler
İstisnalar kaideyi bozmaz tabi ki , var mutlu giden evlilikler
 
Bence hayattan beklentilerinizin gerçekleşip gerçekleşmemesiyle ilgili
Mesela bir aile kurmak istiyordunuz ama olmadı ve buna üzülüyorsanız yaş almak sizi yorabilir, ya da meslek edinmediyseniz, ya da tek başına bir ev tutup yaşamak istediniz ama bir türlü olmadı. İsteklerinizle yaptıklarınız örtüşmediğinde, ve bu isteklerinizden gün geçtikçe uzaklaştığını inanıyorsanız, içinizde bunun hüznü olabilir.

Ben 39 yaşındayım. Zaman zaman üzüntülerim olsa da, ve evet bazen yaşlanmak hüzün verse de sizi kadar hissetmiyorum. Ve 30 umda çok mutluydum...
 
Öyle haklısınız ki... Beni ruhumdan yakaladınız. Ne gençliğimi yaşayabildim ne de şimdiyi yaşayabiliyorum.
heh iste
cocuklugu guzel geçmemiş yirmilerini kötü gecen cocuklugunun yasini tutarak gecirmissin
haliyle yirmilerin kötü geçmis otuzlarina gelmissin yirmilerinin yasini tutarak 35 yaşına gelmişsin
zaman su gibi akacak 40 olacaksin o zaman da yasanmamis gencligine yanacaksin...
boyle böyle mezara kadar yolu var.
tek bir cikisin var o da senin elinde. bunu sen de biliyorsun. kimse sana yardim edemez. senin sifirdan baslayip yeni hayatini sekillendirecek bir adim atman lazim
benim esim mesela gayet de guzel bir hayati varken 34 yasinda dilini bile bilmedigi, kural adalet olmayan, enflasyonu zirvede, araya adam bulmadan hicbir devlet dairesinde isini götüremeyecegin bir ulkeye tasindi ve koca ulkede sadece beni taniyordu. simdi tl kazaniyor , vergilerini faturalarini euro ödüyor, yeni bir ise girdi eskisinden cok calisip az kazaniyor.
ama yine de hayatini degistirecek gucu vardi, hic "34umden sonra ne olacak" demedi ve bir adim atti. sifirdan zor bir dili ogrenmeye basladi
hayati gecen seneden coook farkli ve her gecen gun biraz daha adapte oluyor.
ayni sekilde belki ben yasim kirk olunca az bucuk dilimle ulke degistirecegim, hic alismadigim bir duzende , herseyin kuralli ve soguk oldugu buz gibi bir ulkede sifirdan bir hayat kuracagim, muhtemelen cok alakasiz bir iste calisacagim.
yani yas dedigin nedir ki? esim hic dusunmedi "benim neyime yasamak ulke degistirmek, yasayayim burada" diye, bir maceraya atildi. yarim ben de dusunmeyecegim "kirkimdan sonra nasil olacak, yapabilecek miyim " diye.
çünkü yasin ne onemi var
yaş sadece bir sayi
insanin icinde olacak bazi seyler
sana 35 cok gibi geliyor ama degil
35 yasinda hayal ettigin seyleri yasamaya baslayabilirsin
dedigim gibi esim 34ünde dil ogrenmeye basladi. ben 34 yasindayim onun dilinde hala basit sohbet bile edemiyorum muhtemelen kirklarimda anca az cok konusurum (dil ogrenmede kötüyüm)
20 yasimda kendi kendime yuzmeyi ogrendim, 24 yasinda belediyenin yuzme kursuna gittim.
esim kac yillik isten kovulunca afrikaya cocuk esirgeme kurumuna gönüllü calismaya gitmis, orada cok mutlu olunca dönmüş sifirdan okula baslamis yillarca kendinden 4 yas kucuk cocuklarla egitim almis mesela. hic "gec kaldim" dememis, uyum saglamis.
yani yaş problemi tamamen senin icinde.
mesela hayal et bakalim hayalindeki 35 yasta nasil bir hayat yasamak isterdin
mesela yuzmek, kendi basina tatile cikmak, bisiklete binmek, yabanci dil konusmak...bunlarin hepsini yapabilirsin.
kariyer konusu belki zor yakalayacagin bir konu olabilir ama sifirdan bir adim atabilirsin.
benim mesela cocukluk yillarimdan beri kendimle ilgili hayallerim vardi. sunu yapayim bunu yapayim degil de daha farkli, nasil biri olmak istiyorum diye.
alinganligim vardi mesela yengec burcu olarak. sonra dedim ki "bu cidden kendimde olmasini istedigim bir huy degil, cok itici" bu konuya yogunlastim ve bir sure sonra "hersey benimle ilgili degil" demeye basladim. simdi alinganligim sifira yakin, patronum bana kizsa "birseye sinirlendi heralde" diyorum ya da sevdigim kuzenim nikahima gelmemeyi gec attigim davet mesajina cevap vermese bile alinmadim kusmedim. kimsenin dunyasinin merkezi olmadigimi zor olsa da benimsedim.
ya da sinirlenirdim annem gibi aniden parlardim . sevgililerimin karnina falan vururdum. sonra baktim ki bu benim kendimle ilgili hayal ettigim kisiye uymuyor, duzelmeye calistim yogaya gittim nefes egzersizi yaptim ve kurtuldum bu huyumdan. neredeyse 10 sene oldu kimseye bir anlik ofkeyle pisman olacagim tepkiler vermiyorum.
tabii ki kusursuz degilim ama sevmedigim seylerimi degistirmek benim elimde. ilk iki sene cok zor oluyor, 3-4 biraz daha kolay oluyor ama 5ten sonra eski halini hatirlamiyorsun bile
sana da tavsiye ederim
 
Bayıldım yaşam enerjinize
 
35 yaşındayım. Yaklaşık üç yıldır çok büyük bir bunalımdayım. Sebebi de yok üstelik. Yaşlanan herkes böyle mi, 35ini geçen herkes mi mutsuz yoksa benimki kişisel bir sorun mu anlayamadım...
32 yaşındayım. Evlenmeden önce gayet iyiydim. Evlilikle birlikte ışığım söndü. 2 bebeğim için yaşıyorum. Yazık her gece yazık diyorum. Ne acı...
 
35 yaşındayım. Yaklaşık üç yıldır çok büyük bir bunalımdayım. Sebebi de yok üstelik. Yaşlanan herkes böyle mi, 35ini geçen herkes mi mutsuz yoksa benimki kişisel bir sorun mu anlayamadım...
Herkeste yaşlanma korkusu başlamış.Bence bunun sebebi medya.Sağlıklı beslenin,sporunuzu yapın,sağlıkla da yaşlanın
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…