işini eline alıp aile evinden çıkmamışsan kendi hayatını yaşamıyorsun zaten.çocuk gibi ye iç yat kalk.20 yle 25 arasını o yüzden hiç sevmem.bomboş dönemler.Yaşlanıyorum psikolojisi bende de vardı şimdi biraz hafifledi. Fark ettim ki hayatın ilk bölümü aslında bize ait değil. Çocukluk, ailemizin ve çevremizin bizi şekillendirdiği bir dönem 18-20ye kadar biz de böyle denebilir.
Sonra 20’li yaşlar özgürlük, keşif, adrenalin gençliğin en parlak dönemi.
Ama 30’larda başka bir şey taşlar yerine oturuyor, kim olduğun, ne istediğin, neye tahammül etmeyeceğin netleşiyor. Eğer 70–80 yıl yaşayacaksam, 30’dan sonrası 50–60 yılı, 20-30 yaşında yaşadığım gençliği düşünerek sürekli yaşlanıyorum diye üzülerek mi geçireceğim.
Ölüm akla geliyorsa da bu da doğada ki en normal, en sıradan gerçeği milyonlarca yıldır hayatın normal döngüsü bu. Bazı şeyleri basitleştirmek lazım belki de beynimize onca yük edeceğimize.
senin yaş kaçtı Donya ?Ben 30 yaşımda şok olmuştum ve depresyona girmiştim ama sonra en güzel yaşlar 30muş len dedim keyiflendim mis şimdi 35im en güzel yaş 35, eğer 36 olursam en güzel yaş da 36 olur net hahahaah yani kaç yaşındaysam o yaşı artık en güzel yaş ilan ediyorum. Şöyle 90larımızda bile çıtı pıtı çok sağlıklı ve keyif dolu olmak istiyorum. Nasip olur inşallah.
35 dedim ya :)senin yaş kaçtı Donya ?
aa kız bilgilerinde küçük yazıyordu sanki35 dedim ya :)
O bilgileri ben her yerde uydururum email açarken de uydururum abssbsjs ama hatırlamıyorum bi bakayımaa kız bilgilerinde küçük yazıyordu sanki
Yo baktım 1990 yazmışım ama doğum günüm ayım yanlış girmişim. Neyse ne farkeder anlamadım? :)aa kız bilgilerinde küçük yazıyordu sanki
karıştırmışım canım ne bileyim aklımda 98 li olman kalmışYo baktım 1990 yazmışım ama doğum günüm ayım yanlış girmişim. Neyse ne farkeder anlamadım? :)
acaba sorun sosyolojik mi anlayamadım ki...28 yaş aynıyım. Sürekli geçmişe özlem içindeyim. Geçmişle ilgili her şeye ağlıyorum. 2 senedir panik atak hastasıyım. Ruhsal olarak zordayım. Bence şuan dönem bizi buna zorluyo. Küçükken derdimiz yoktu. Şimdi öyle mi ne yesek zararlı nereye gitsek riskli insanların yaşamı çok ucuz otobüse bile binemiyorum insanlardan korkuyorum. Trafikte kimseye sataşmıyorum levyeyle iner diye. Bu çağ bizi buna zorluyo
Tedavi olduğum halde böyle.Kişisel bir sorun tabi ki. Çoğu insan 35-40 yaş civarı bazı fiziksel ve ruhsal değişimler yaşar ancak bu çoğu zaman bunalım seviyesine gelip yıllarca sürmez.
Üç yıldır kendinize işkence etmek yerine neden tedavi olmayı düşünmüyorsunuz?
Yardım alıyorum. Ama maalesef geçmiyor.Fatal danger.. uzuluyorum sana.
Yasla birlikte yasadigimiz degisimler var tabii ki mental olarak. Ama senin durumun cok baska. Seninki yas kompleksi. Kabullenemedin bir turlu 20li yaslardan ciktigini. Bunun icin tedavi olmalisin. Ileride seni cok daha mutsuz edecek bak bu. 40lara gelince daha buyuk bir depresyona gireceksin. Lutfen tedavi ol. Disin agriyinca doktora gitmek gibi bi sey, gayet normal yani mental olarak bir agrin var gibi dusun ve tedavi ol
Farkında olduğum her şeyin...Çok normal. Farkındalık artıyor.
Geçmişte yaşadiklarına ve hayatına şükredip gelecek hayatında daha güzellerini yapmak için kendine motivasyon bulmalısın bence. Mesela bekarken aşırı eglendiğim yaptigim tatilleri kızımla da yapacağım daha eğlenceli olacak diyorum ben mesela35 yaşındayım. Yaklaşık üç yıldır çok büyük bir bunalımdayım. Sebebi de yok üstelik. Yaşlanan herkes böyle mi, 35ini geçen herkes mi mutsuz yoksa benimki kişisel bir sorun mu anlayamadım...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?