- 3 Şubat 2009
- 10.241
- 18.168
- 823
- 45
Genel yazdim canım. Hatalarini fark ederlerse hadi yine bi nebzede bu tarz insanlarin sucunu kabul edecegini de hic sanmiyorum..
onları sevmek zorunda değilim asla zaten sevmiyorum da...görüşeceğimide söylemedim hiç...
Bunu en iyi siz bilirsiniz tabi ki sonuçta o evde olan sizsiniz olayı yaşayan sizsiniz..Anlattığınız kadarıyla pek önemsenecek birşey gibi durmuyor burdan bakınca ama tabi biz orda olmadığımız için,annenizi ve ablanızıda tanımadığımız için bize basit gelebilir olay..Eğer kasıtlı yaptıklarından eminseniz ayıp etmişler..Fakat size şiddet uygulamaları konusunda kesinlikle ve kesinlikle siz haklısınız asla kabul edilebilecek bir şey değil..Yaşınız küçük olsun büyük olsun şiddet asla onaylanacak bir şey değildir ama hele ki siz evli barklı çocuklu bir kadınsınız gerçekten inanılmaz bir durum olmuş yani...gerçekten öyle biri değilim...aşağıda bahçemiz var kediler var ...ev sahibi ve diğer komşularda kızıma şunu yapma bunu yapma kedileri sıkma şöyle tut böyle okşa derler...asla karışmam...kızıma laf söylemeyin demem...ama o gün o evde nasıl anlatayım negatif bişiy vardı ...yani kimse bişiy demiyor ama hissediyorsun...burada bir arkadaş demişti...acaba arkanızdan konuşuğ konuşup size bilendilermi diye ...olabilir ...çünkü cidden çocuğa cam bebek muamelesi yapmıyorum ben...
bak ben sana açık konuşayım. burada herkes seni haklı görmek zorunda değil. şiddetin her türlüsüne karşıyım ama burada durum farklı. çocuğun evi batırınca ablan uyarınca kalkmış gitmişin. artık ablan ve annen sana katlanamamış. çocuğa kötü davrandığın için sana şiddet uygulamışlar güya. illallah dedirtmişin kadına. her yorumdan sonra yeni bir olay ekliyosun. yok çocuğuma bağırınca kızıyo diyosun. ondan sonra geliyosun ablam çocuğuma bağırdı diyosun. konunun hepsini bilmediğinden böyle konuşuyosun diyosun. kardeşim o zaman konunun hepsini anlat yoksa seni eleştirenlerede bozulma. ayrıca kız anneleri özeldir. şimdi annene tüüü kakamı diyelim ne diyelim. annenin evine gitme bir daha onu görmemi diyelim ne yani. ergen sendromu yaşıyosun galiba çünkü ben en son ergenken anneme böyle tavır yapıyodum ay bana vurdu ühü ühü ühü diye. şimdi senin istediğin cümleleri söyleyeyim... ah canııııım sen dayak mı yedin hem de annenden. kim oluyo o kadın. bir daha sakın annenle görüşme tüüü kaka kadınnasıl yani...
öyle oldu maalesef...belki ben çok vicdansızım...annesini gözyaşları içinde bırakan hain evlatımdır belki...ama içimden gelmiyor işte...bende de hatalar vardır mutlaka...fakat ne olursa olsun kucağımda çocuk yumruklanmayı haketmiş olamam...eşimlede tartışırız onu da kızdırıyorum bazen oda bunalıyor en kötü ihtimal gidip yatar
nihayet biri beni anladı....Yahu Nermin çocuğun yanında ana kız dalmışlar 35 yaşında kadın hazmedermi bunu hadi anne bir odaya çekip yakasına yapissa dicem annendir. Ablayla vuruyorlar birde genç yigene diyorlar vur diye. Hadi yeğende kalkıp vursaydı? Olay başka türlü gelişebilirdi ama yaşanmışlıklar kötü anılar etkisini o an göstertti..
eşime söylemedim ama bayramda gitme konusu bnim çok zor olacak...yani yapamam gibi geliyorŞurda bayrama ne kaldı ...Bir sure uzaklasırsın,bayramda da el öpmeye gıdersın tekrar görur torununu..İletısım kopuklugu neden oluyor bazı seylere..Aıleler bızım gıbı bakamıyorlar..Esınle paylasma durumu ..
gerçekten hırpalamadım inanın buna ...sadece zorla kucağıma aldım...ama sıkıştırmadım...evet bağırabilirlerdi yada başka bir odaya çağırıp konuşabilirlerdi...yada ilede vuracaklarsa kızım görmeden yapabilirlerdi...(en kötü ihtimal)savunmalarıda biz seni daha önce uyardık çocuğa yüksek sesle konuşma...ona sert davranma diye...sanırsınız çocuğa şiddet uygulayan nefret eden bir anneyim...aslında hiç ilgisi yok...kendileri istediği davranacak ama davranmayacağım...ama o benim çocuğum ...ve benden daha çok zarar verdiler ona şuan...istediği bişiyi yapmadığımda oda kafama vurup hadi ağla diyor...neden yaptığını soruncada teyzemle ananemde vurdu ama diyor...iyi mi oldu böyle şimdi...birde çocuktan özür dileyecek telafi edeceklermiş beni hala insan yerine koymuyolar demekki..Yuh.Annelerimiz ufakken bizim popomuza falan terlikle vururlardi.Ama 35 yasindaki cocuguna vurmak hele kafasina bu siddettir.Ergen sendromu yasiyorsun diyen olmusta bu bayan 35 yasinda cocugu sadece 3 yasinda ya insanin cocugu kardesinin,annesinin,dostunun evinde kirip dokmeyecekte kimin evinde rahat hareket edecek cocuk ya bu.Cocugunuzu eger hirpaladiysaniz bagirabilirlerdi yani bu ne vahset boyle anne,kiz siddet uygulamislar
şiddet konu ne olursa olsun kime yapılırsa yapılsın doğru değil elbette...o duruma getiren kişiyi hayatından çıkarırsın görüşmezsin olur biter...benim en çok canımı yakan kızımın yanında olması okypete...bende bıraktığı iz ayrı...ama kızımda yarattığı travma bambaşka bir üzüntü benim için...bazen eşimle tartışır (sözlü olarak)bakarız kızın dikkatini çekti hemen susarız ben susmuyorsam eşim terkeder ortamı...anlayamıyorum nerdeyse oh olsun diyecekler var aramızda ve bunlarda kadın...eşinden,annenden yada herhangi birinden bedenine senin isteğin dışında dokunulması gerçekten bir travma nedeni ister tecavüz olsun ister yumruk farketmiyor...burada konu sahibi suçlu bulunmuş ve şiddet savunulmuş ha. pes .
gerçekten hırpalamadım inanın buna ...sadece zorla kucağıma aldım...ama sıkıştırmadım...evet bağırabilirlerdi yada başka bir odaya çağırıp konuşabilirlerdi...yada ilede vuracaklarsa kızım görmeden yapabilirlerdi...(en kötü ihtimal)savunmalarıda biz seni daha önce uyardık çocuğa yüksek sesle konuşma...ona sert davranma diye...sanırsınız çocuğa şiddet uygulayan nefret eden bir anneyim...aslında hiç ilgisi yok...kendileri istediği davranacak ama davranmayacağım...ama o benim çocuğum ...ve benden daha çok zarar verdiler ona şuan...istediği bişiyi yapmadığımda oda kafama vurup hadi ağla diyor...neden yaptığını soruncada teyzemle ananemde vurdu ama diyor...iyi mi oldu böyle şimdi...birde çocuktan özür dileyecek telafi edeceklermiş beni hala insan yerine koymuyolar demekki..
daha oncekı konularınızdan bırınde eşinizin de kafanıza yumruk attıgını soylemıstınızkarşılıklı birbirimizi reddettik...görüşmeyiz artık sadece altınlarım bi miktar nakitim kaldı ...eşime söylemeye utanıyorum...35 yaşındayım beni dövdüler nasıl diyeyim..üstelik çocuk kucağımdayken...
hayır yumruk attı demedim ...yeni doğum yapmıştım ve duruma uyum zorluğu çekmiştik ikimizde ...ben çok öfkeliydim onu ittim yada ona benzer bişiy tam hatırlamıyorum..3 sene geçti üzerinden çünkü...oda kafasıyla benim kafamı ittirdi..yapma bir daha diyerek tabi ben hatamı anladım...oda anladı...bir daha asla böyle bişiy yaşanmadı...neden bunu gündeme getirdiniz anlamadım ama neyse ...daha oncekı konularınızdan bırınde eşinizin de kafanıza yumruk attıgını soylemıstınız
aslında ne yapacağımı bilmiyorum...çocukla konuşsunlar demişsiniz ama ben götürmeyi düşünmedim hiç...tabii buradaki fikirler benim için çok önemli...zaten bana karşı üzgün yada pişman bir durumları yok ...sanki hakettin biz seni uyarmıştık havasındalar...bütün anneler(evde olup tüm zamanını çocuğuyla geçiren)hiç sinirlenmiyormu?hiç sesler yükselmiyormu?eğer olmuyorsa sorun bende demektir...Cocugunuz travma yasamis resmen ilerde bunun cenebesini cekecek anneannesi ve teyzesi yuzunden..Bir cocugu annesinden cok hic kimse dusunemez onlara mi kaldi.Cocugu zorla kucaga almak bisey degil ki yani aglar bu cocuk.Bencede konusmalari lazim cocugunuzla mutlaka.Eger uyaracaklarsa daha sonra musait bir zamanda uyarsalardi ve duzgun bir bicimde psikolojileri mi bozuk nedir
herkesın nıye sızın kafanızı hedef almalarını anlamaya calısıyorumhayır yumruk attı demedim ...yeni doğum yapmıştım ve duruma uyum zorluğu çekmiştik ikimizde ...ben çok öfkeliydim onu ittim yada ona benzer bişiy tam hatırlamıyorum..3 sene geçti üzerinden çünkü...oda kafasıyla benim kafamı ittirdi..yapma bir daha diyerek tabi ben hatamı anladım...oda anladı...bir daha asla böyle bişiy yaşanmadı...neden bunu gündeme getirdiniz anlamadım ama neyse ...
.olayın sıcaklığı ,böyle bir hareket beklememem o anki şok la o anki psikolojiyle yazılmış bir konuydu..fakat kafasıyla benim kafamı ittirmişti sadece...kolumu tutarak ki ben sıktı yazmıştım...sonra konuştuğumuzda kolunu düşeceksin korkusuyla tuttum demişti...oda çok sinirlenmiş olmalı ki vurmadı ama böyle hareket yaptı(onu savunmuyorum)bir daha asla tekrarlanmadı o ayrı...hemen kırılmayın lütfen...benide düşünün ne haldeyim...duygularım sürekli değişiyor...sanki herkes bana saldırma pozisyonunda gibi savunmaya geçiyorum...yaşadıklarım çok da kolay değil..10 gün geçti hala atlatamadım..ve eşimde bilmiyor...sizlerden başka kimseye anlatamam...herkesın nıye sızın kafanızı hedef almalarını anlamaya calısıyorum
eşinizden bı an siddet gordugunuzu okudum
aılenızde kucagınızda evladınız varken hırpalamıs
bence artık sıze ezıyet edılmesıne ızın vermeyın nıye hep kafanıza vuruyorlar cok mu sessızsınız dıye anlamaya calısıyorum
hemen aklınıza nıye kotusu gelıyor anlamadım
yazmadım sayın daha da yorum yapmam
aslında ne yapacağımı bilmiyorum...çocukla konuşsunlar demişsiniz ama ben götürmeyi düşünmedim hiç...tabii buradaki fikirler benim için çok önemli...zaten bana karşı üzgün yada pişman bir durumları yok ...sanki hakettin biz seni uyarmıştık havasındalar...bütün anneler(evde olup tüm zamanını çocuğuyla geçiren)hiç sinirlenmiyormu?hiç sesler yükselmiyormu?eğer olmuyorsa sorun bende demektir...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?