çok şükür tatlım yaaa
düşünüyorum da son herhalde 8-9 yıldır hep 80 li kilolardaydım çünkü rahatsızlık vermiyordu kilom bana, kötü hissetmiyordum yani... evlendiğimde bile 80 lerdeydim ben... son 1 yıldır falan 90 ı gördüm hatta geçtim belkide...ama düşününce gerçekten çok şanslı olduğumu anlıyorum.çünkü ben ekmeksiz ve hamurişi olmadan yaşamayan bir insandım bundan 1,5 ay öncesine kadar...sabah poğaçalar börekler, hiç bir şey olmazsa en az 2 simit kahvaltının yanında, hiçbirşey bulamadım mı peynirli makarna yapardım haşlanmasını bile bekleyemezdim o derece yani...öğle menüm ofiste olduğum için mutlaka dışarıda kocaman sandviç ama ne sandviç salamlar sosisler kaşarlar ketçap mayonez doldurulmuş sandviçler, öğleden sonra kekler, kurabiyeler...akşam yemeğinde mutlaka pilav ya da makarna yanında mutlaka kremalı tavuk vb aşırı yüksek kalorili et yemekleri... bir salata yapardım zeytinyağını doldururdum, bir de bunca şeyin yanında ekmek...günde rahat 4000 kalori alıyormuşumdur, inanamazsın.... eşim hep derdi metabolizman şahane çalışıyor başka biri senin gibi beslense 150 kiloya çıkar derdi, hergün mutlaka 1,5 litre kola içerdim...bir de yetmezmiş gibi gece çayın yanına eşimi pastaneye gönderir yaş pasta alırdım... dolmak bilmeyen bir bidon gibiydim.... spordan hiç hoşlanmam heryere araba ile giderdim...buna rağmen herhalde hayatım boyunca tartıda gördüğüm en yüksek rakam 95 falandı...hemen az dikkat eder, koşu bandında yürüyüşe başlar zorla, bir kaç kilo verir ve hayatıma devam ederdim...
şimdi düşünüyorum da resmen hıncımı alıyormuşum yemeklerden...1,5 aydır makarna ve pilav yemiyorum ama hiç yokluğunu hissetmedim, evde makarna var 2 gündür, 1 çatal dahi ağzıma atmadım...ekmek istemiyor bile canım aklıma dahi gelmiyor... anladım ki önemli olan bilinç yapısını değiştirmekmiş...yalnız bu süreçte gördüm ki yapamadığım tek şey proteinsizlik...1 gün protein tüketmeyeyim elim kolum kalkmıyor, gözümün ışığı gidiyor...ve ben de bu şekilde düzenleyerek beslenmemi kilo verebildiğimi gördüm...çok şanslıyım çünkü bunun farkına vardım, artık mutluyum çok şükür....