- Konu Sahibi matmazel09
-
- #161
O traktörü satayım dese satmasına izin bile vermez babası. Adı onun sadece
Bu şartlarda nasıl çocuk düşünürsün. Sen enayimisin.evin erkegi misin.evlendim 6yil cocuk düşünmedim.sartlarim senden iyi olduğu halde.daha garanti isim olsun diye.iyikide öyle yapmışım noldu biliyormusun.cocuk olunca bakış açın değişiyor tamamen...Bu ortama çocuk dogurmamalisin.sanada cocugada eziyet işkence.aklin varsa doğurma.onlar ister senin gbi enayiyi bulamazlar çünkü.kacma diyede isterler.cocuk olursa babasız kalmasın diceksin bu kez.Çalışmazsam kendi işlerini yapmamı isterler işten çıkarsam sorunlar daha da büyür benim için hem zaten işten çıkmayı hiç düşünmedim sağlıklı olduğum sürece çalışacağım çocuk düşünüyorduk ama bu olaylar beni geri çekti çünkü düzelmeye yönelik bişey yok ortada sürekli yeni sıkıntılar çıkıyor
yaptık tabiki ama sadece başbaşa bişeyler yapmak sevgi belirtisi değildir tek başına evet ortada yapılan yanlış şeyler var kabul ediyorum ama eşimin babasını görseniz normal bir insan değil o babaya bakıyorumda o evdeki çocuklar psikoloji olarak iyi dayanmışlar ben olsam o evde o kadar kalamazdım
Güzellikle olmaz içten içe sende biliyorsun. Bana cok yakın biri aynı durumu yaşadı bilerek evlendi, herşey ortadadır görmek isteyen görür. ben o zaman 22 yaşında olmama rağmen uyarmıştım ama fayda etmedi bazı şeyleri görmek için müneccim olmaya gerek yok.ömür boyu çekilecek bişey değil güzellikle olsun istiyorum ama olacak gibi değil maalesef
Baştan böyle bir işe girmezdim.Adam işçi almış resmen.Ayrica eşin daha çocuk ne bileyim Allah kolaylık versinNerden başlasam bilemiyorum kimseye derdimi anlatamıyorum 8 aylık evliyiz eşimin bana karşı sevgisi ilgisi var ikimiz arasında şahsi olarak bir problemimiz yok evimiz içinde gayet huzurluyuz. Fakat kayınpederim çok aksi bi adam aşırı huysuz geçimsiz kimseye saygısı sevgisi olmayan bir adam hatta ben narsist bir kişilikte olduğunu düşünüyorum. Eşim hayvancılık işiyle uğraşıyor maddi olarak durumları çok iyi bende çalışıyorum mesleğim var yıllardır aynı şirkette çalışıyorum hayvanları eşim ve annesi bakıyor 200 e yakın büyük baş hayvanları var babasıyla ortak iş yapıyorlar ama herşey babasının üstünden tüm gelirler borçlar babamın üstüne biz evlendiğimizde beri benim maaşımla geçiniyoruz tabiki de ayrı gayrı olmayacak ama ben eşiminden belirli bir geliri olsun ayrı bir birikimimiz olsun istiyorum tek maaşlı olunca birikim yapamıyoruz eşim bi kaç kere paramız bitti gibisinden para istedi siz paranızı n’aptınız nerde yediniz gibi hesap sordu sürekli zaten bana bile soruyor paranızı napıyorsunuz diye sonra dalga geçer gibi 300 lira verdi eşime durumları çok çok iyi ama biz varlık içinde yokluk çekiyoruz eşim babasından çok çekiniz kolay kolay bişey diyemez aşırı korkuyor evdeki herkesi sindirmiş resmen ben haftanın 5 günü çalışıyorum 2 gün tatlim var ve sürekli hafta sonları beni götürmek istiyor evde ne zaman kalmak istesem kavga ediyoruz babamın huyunu biliyorsun annem yaşlı (52) ona yardım edersin babamla yüz göz etme diyerek götürüyor. Ben hiç birri zaman geçimsiz bir insan olmadım hep huylarından gittim sevgide saygıda asla kusur etmedim gitmeyeceğim demiyorum gidiyorum da sorun etmiyorum ama iki üç hafta gidiyorum sorun yok bi hafta sonu gitmeyecek oluyorum olanlar oluyor tartışıyoruz bu sürekli böyle devam ediyor 8 aylık evliyim toplasan 8 gün kalmamışımdır evimde haftasonu eşimin kendi işi olduğunu için hiç tatili vs yok bi yere giderken bile babasının onayı olunca gidiyoruz onum istemediği hiçbir şey olmuyor o evde benim parada pulda asla gözüm yok ama babası çok hırslı bi adam para gözünü bürümüş resmen sürekli çalışacaksın oturmak dinlenmek yok lugatında bizimde onun gibi olmamızı istiyor ama ben asla öyle olamam eşimi çok seviyorum ama böyle bir ömür nasıl geçer sürekli onu düşünmeye son günlerle sizler olsaydınız nasıl yapardınız benim yerimde?
Ben çok sıkıntı yaşadım iş yerimde hamilelikte doğum öncesi doğum sonrası izin dönüşü. Bayağı kırgındım. Uzun yıllardır çalıştığım için gitmeyeceğimi düşünüyorlardı. Şeftim. Maaşım iyidi. Özel sektörde karı yüksek bir şirketti. Devlet iştirakli daha az maaş veren daha büyük bir kuruma unvansız başladım. Gayet de mutluyum yani. Umrumda değil. Gemileri yaktım :)
Size de hayırlı olsun büyük bir karar Türkiye de mi yaşıyordunuz? Yurtdışına yerleşme fikri benim gözümde aşırı büyüyor.
Çocuk vardı dimi sizde de?
Hayirlisi olsun, umarım herşey gönlünüzce olur... Darısı başımaBizde yıl içinde ülke değiştirmeyi planlıyoruz
Sizin işinizin garantisi mi var? Memur bile olsanız ücretli izniniz süreli. Çocuk yaparsanız o kadar varlığın içinde mecbur çalışacaksınız. Çünkü siz çalışırsanız ekmek var, çalışmazsanız kayınpederin keyfi gelirse verir oğlunun eline yine 200-300 TL. Hiç o evde kalamazdım demeyin. İş hayatına ara verdiğiniz gün o kapıya muhtaçsınız çünkü kocanız size bunu layık görüyor. Bir de kimseye söyleme diyor, biliyor çünkü ne kadar utanç verici olduğunu.yaptık tabiki ama sadece başbaşa bişeyler yapmak sevgi belirtisi değildir tek başına evet ortada yapılan yanlış şeyler var kabul ediyorum ama eşimin babasını görseniz normal bir insan değil o babaya bakıyorumda o evdeki çocuklar psikoloji olarak iyi dayanmışlar ben olsam o evde o kadar kalamazdım
Sevgili Margaret Hamilton, biz de 20 Mayıs itibarıyla Singapur'dan ayrıldık ve Avusturalya'ya geçtik. Biz de isteyerek ve severek gitmiştik ama son aylarda piyasa iyice saçma sapan oldu. Devamlı nem ve sıcaktan da bıkınca yolcu yolunda gerek dedik harekete geçtik. Home office çalıştığımız için ayrılmak kolay ama bizim de boğazımız düğümlendi. Çocukların okul işini ayarlayınca 1 ay içinde ayrıldık.Hayir Singapur'da yasiyoruz. Turkiye'ye yakin ulkelere gecmeyi planliyorduk ayni sirketle ama bana daha iyi bir teklif geldi bir anda kendimizi ABD'ye tasinma hazirliklari yaparken bulduk.Cocuk yok, yani insan bebegimiz yok, minik bir kopegimiz var.
Tesekkur ederim, umarim sizin de her sey istediginiz gibi olurBu benim 4.uluslararasi tasinisim olacak, basta zor oluyor ama sonra eviniz orasi oluyor. Burayi en basta pek sevmemistim ama su an gidis tarihimiz yaklastikca bogazim dugum dugum oluyor
Sevgili Margaret Hamilton, biz de 20 Mayıs itibarıyla Singapur'dan ayrıldık ve Avusturalya'ya geçtik. Biz de isteyerek ve severek gitmiştik ama son aylarda piyasa iyice saçma sapan oldu. Devamlı nem ve sıcaktan da bıkınca yolcu yolunda gerek dedik harekete geçtik. Home office çalıştığımız için ayrılmak kolay ama bizim de boğazımız düğümlendi. Çocukların okul işini ayarlayınca 1 ay içinde ayrıldık.
Köpeğinizin işlemlerine başladınız mı? Avusturalya'nın kanunları çok katı olduğu için bekleme süresi uzun. Amerika'ya giriş süreci daha kolay fakat Singapore AVS'yle bir şey halletmek deveye hendek atlatmak gibi. 2 doz kuduz aşısı veya diğer testleri yaptırdınız mı, sağlık sertifikası için başvurdunuz mu? Belki hepsini hallettiniz bile ama yine de hatırlatmak istedim.
Aaa Singapur'da oldugunuzu bilmiyordum. Ne kadar sure kaldiniz? Ben 2018'de geldim, esim 2014'ten beri buradaymis. Burada tanistik biz, 2019'da evlendik.
Avustralya'yi biz hic dusunmedik, evcil hayvan icin tek karantina yeri Melbourne'da ve cok uzun sure bekleniyor karantina yeri bulmak icin diye duyduk. Sizin kopeginizin karantinasi bitti mi?
Biz once Turkiye'ye gidip birkac ay kalacagiz cunku en son 2021 sonu gitmistik, direkt ABD'ye gecersek yine en az 1 sene gidemeyiz diye dusunduk. Iki doz kuduz asisi yaptirdik, Turkiye'ye giriste kuduz seroloji testi istiyorlar 90 gun beklemeli onu mart ayinda yaptirdik neyseki ilk yaptirisimizda gecti. Temmuz sonu gidiyoruz export islemleri son 30 gun hallediliyor diye okuduk NPARKS sitesinde, bu ay sonu baslayacaktik.
Siz pet tasima ajansi ile anlastiniz mi? Bizim kopegimiz 5kg, kabin ici gidecek, sadece evrak isleri icin 1500-2000SGD civari ucret istediler biz de fazla bulup kendimiz hallederiz dedik ama bakalim
Konu sahibi, konunuzu sabote ettiğim için çok özür dilerim karşılıklı özel mesaj alımına kapalıyız. Bana sapığın biri dadanıp cinsel içerikli sorular sorup durduğu için mesaj alımını kapattım. Affedin lütfen.
2021 Nisan'da gemiştik. Evet karantina merkezi sadece Melbourne'da ve 10 gün karantinada kalmak zorunda. Aslında bu yaz başka bir ülkeye tatile gitmeyi düşünüyorduk Singapur'dan ayrılma planımız yoktu, kuduz aşılarını seroloji falan daha önceden o ülke için yaptırmıştık. Karar değiştirince sağlık sertifikasını almaktan vazgeçtik çünkü onun da bir süresi var, tekrar tekrar almayalım dedik.
Fakat Avusturalya başka aşılar ve testler de istiyor ve bu süreç bir kaç ay sürecek. Evet biz de pet taşımaya ne gerek var kendimiz yaparız dedik ama Asya ülkelerindeki bürokrasi bizden beter. Başka ülke olsa yine ben diretirdim ama Avusturalya'nın şakası yok. Yanlış veya hatalı evrakla sokulan hayvanlara ötenazi yapma hakları bile var o nedenle yarıda pes ettik ve ajansla anlaştık.
Mesela sağlık sertifikası için singpass la randevu almak gerek ve süresi 1 ay fakat önceki işlemler bitmezse hem ücret hem de süre yanıyor. Bizim oğlan golden retriever ve taşıma kutusuz hali 34 kilocuk. O boyutta köpeği taşıma kutusuna alıştırmak için bile en az 2-3 ay gerekiyor. Bebekliğinden beri tanıdığı daycare sahibi sağolsun bizim için bakıyor. Eşim de iş bağlantısı henüz kesilmediği için gidip görüyor arada. Anlaştığımız ajans sadece Avusturalya için çalışıyor, işlemler katı ve uzun sürdüğü için biz daha fazla ödedik.
Yalnız siz Türkiye üzerinden Amerika'ya gireceksiniz sadece kuduz seroloji testi yeterli mi? 1 Mart'tan itibaren dünya genelinde kısıtlamalar arttırıldı, Amerika riskli ülkelere Türkiye'yi de ekledi. Sanıyorum karantinaya girecek köpeğiniz.
Açıkçası biz ayrılmaya 1-2 ay içinde karar verdik. Ev kontratı bitiyordu ve aşırı bir artış isteyince kalsın dedik. Önce okul işini hallettik sonra buradan geçici bir ev tuttuk. Zaten eşyalı evde yaşadığımız için bavulları topladık geldik. Okul müfredat devamlılığı şart olduğu için önce okula kayıt şart.
Konu sahibi tekrar özür dilerim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?