cnm Allah yardımcın olsun. 9 yıl olmuş ama bunu yıllara vurunca çok geliyor ama önünde nice yıllarırın var. evlilik mutlak kader rabbim bizim için en hayrlısını biliyor. kendi değerini bil herşeyden önce sensin önemli olan. bende 7 yıldan sonra terk edildim arada içim yanıyor ama gelecek beni heyecanlandrıyor. umarım herşey gönlünce olur hayırlısıyla
ay ben buraya yazmadan önce inanın bu kadar çok olduğunu bilmiyordum. inanın çok üzüldüm. hakkımızda hayırlısı olsun ve biran önce o hayra doğru yol alalım inşallah...çok teşekkürler...
canım benimmm henüz okudum yazını senin durumun benden daha ağırken bi de gelip bana teselli verdin dua ettin...hani sen bana dedin ya ben hissediyorum barışacaksınız diye inan aynısını senin için hissediyorum...bir anlık bi bunalımdır canım sabret bekle Allah büyük hem anladığım kadarıyla seni sevmiyorum falan da dememiş yani tevekkül et bekle demiş...sebepsiz ağlamaların nasıl olduğunu biliyorum ama kendine dikkat et olur mu en azından ağlama geldiğinde hava alacağın bi yere çık
şuan laçinden bu sene de bekar gezelimi dinliyorum =) ya bunda valla bi hayır var kızlar.. kısmetimiz bi yerde bizi bekliyor.. belki çok daha mutlu olacaz.. çok daha sağlıklı huzurlu bi yuvamız olacak.. bilemiyoruz işte.. şuan üzülüyoruz ama ilerde iyiki diyeceğiz belki de.. benim de onlarda bir sürü kitabım kıyafetim makyaj malzemem var.. her gitmemde bişeyimi bırakırdım üşenirdim taşımaya aman burda kalsın derdim.. ablasına da msj atmak istemiyorum.. kitap fuarından saatlerce seçtiğim ve dakiklarca pazarlık yaparak indirimle aldığum bir sürü kitap üfff.. hiç aklımda yoktu ki ayrılık.. Geçen gün arkadaşımla karşılaşmışlar koşu parkurunda.. keyfi yerinde demek spor yaptiğina göre.. arkadaşım ayrıldığımızı bilmiyormuş beni sormuş, kpss ne oldu demiş, olur olur bu sene gider o demiş. ayrildiğimizi söylememiş. çocuk şok oldu nasıl olur yaa diyor.. neyse bol bol dua edin allahım içime serinlik ver hazmetmemi sağla diyin valla ben inanılmaz rahatladım.. arada geliyor çöküyor bi hüzün. sonra dağiliyor.. var bunda bi hayır diyorum var..
evet bende çok suçladım kendimi. hatta arayıp ona da bir bir saymıştım hatalarımı: yok düzeltcem yok bilmem ne ....keşke yapmasaydım. bilmiyor muydu beni tanımıyor muydu. ben onu tanıyarak bilerek eksinini artısını düşünerek evet demiştim. çünkü herşeye rağmen mutluydum onunla. demek ki onun muhasebesi geç olmuş.
seni bilmem ama ben bi kere bırakıp gittim ve çok kararlı idim. o zaman ilk başta hep onun hatalı taraflarını düünüyordum yargılıyordum. ilk ay böyle geçti. ben haklıydım ve dönmeyecektim. zararın neresinden dönsem kardı. sonra evet o haksız ama bende hata yaptım diyerek geçti. sonra onun ikamesi şeylerin yavaş yavaş tükendiğini görünce özlemeye başladım. sonraki aylarda da dedim ki benim de onun hataları var oturdum düşündüm ve artılar ağır bastı döndüm.belki o da hala bir muhasebe içindedir. çünkü ne olursa olsun bunca yıldan sonra bir evlilik iptaline karar vermek azıcık seven bi insan için bile kolay değildir.bunları kendiem açık kapı bırakmak için mi söylüyorum bilmiyorum hala umudum mu var benim bilmediğim bastırdığım onu da bilmiyorum.
ama bildiğim şey kalbim çokk kırık ve benim de zaten en az bi 3-5 aya ihtiyacım var. dediğin gibi bunu iyi yada kötü atlatmak 1 yıl alırmış.sabır hem çok zor hem mükafatı en güzel duygu ama uygulamak sorun iştekeşke elimde bi silgi bi de kalem olsa da yazıversem herşeyi yeni baştan....
Bütün hayallerini geride bırakmak hiç kolay değil. Olay daha çok yeni yaşanmış, umut beslemen de normal. Sadece kendini buna şartlandırma, geri dönmesi de bir ihtimal, dönmemesi de. Acıyı nasıl yaşadığın senin elinde. Yapabileceğin kadar bile bir şeyler yapsan kendini zorlayıp, kendine güvenin artacak. Bununla başedebilirim diyeceksin. Kendini tanımaya fırsatın olmamış olabilir bugüne kadar. Gerçekten ne istediğini düşün bence bu süreçte. Ben bugünlerde onu düşünüyorum mesela, ben ona aşık olmasaydım nasıl bir yaşam tarzım olur diye . Belirsizlik katlanılması zor bir şey insan için. Bu belirsizliği ne kadar daha sürdürebilir ki? Bu belirsizlik sürecinde sen de kendini düşün, ne istediğini, nasıl bir evlilik hayal ettiğini...
ah canım ben de sanıydum ki yazarken bir tek benim. hani öyle olur ya hep her acı sanki bize özelmiş gibi. dediklerin ne kadar doğru Allah en büyük adalet sahibi. bunu derken adaletten kastımız elbette oh beter olsunlar değil. sadece acımızın dinmesi için bi çıkış yolu arayışı.ilk başlarda nefes alamıyodum sanki üstüme geliyodu herşey tamam diyodum ölüyorum...ama ne zaman kalkıp abdest alıp namaza başladım rahatladım. ağladım kızdım isyan ettim yardım istedim......ama hepsini Allahla paylaştım. ben onun kuluyum ne yaparsam yapayım onun kuluyum. Onun rahmetinden merhametinden umudumu kesmemeliyim. annem babam beni her şeyimle kabul ediyorda beni yaradan Allah neden benim arkamda olmasın. ben iyi düzgün olayım O bana yaşatır en güzel şeyleri.
bak sen de rahatlamışsın bi nebze.çünkü düşünerek ve kin besleyerek olmuyor daha çok yıpranıyosun. affet sen bende tabi. böylece kendini toparlıysoun.
inşallah rabbim senin gibi benim gibi bu sıkıntıyı yaşayanların karşısına güzel şeyler çıkarır da güler geçeriz bunlara....
evet işte belirsizlik zor olan. yani çıksa karşıma tamam bitti dese ki zaten bitmemiş bişeyi yok, ama o son görüşme olmadı ya insanın bütün düşünceleri hisleri havada kalıyor. çevremde kiimisi döner diyor ee etkileniyosun tabi başlıyosun kurmaya kafanda. birisi dönmez diyor sonra haydi tekrar başa. ambale oldum resmen.
bilmiyorum belki de kendimi açsam onu tamamen silmekten korkuyorum. geçmişime anılarıma fazlasıyla bağlıyım ben. sanki onu unutmaya çalışmak acımı dindirmeye çalışmak ona olan aşkımı da alıp götürecek. hani şey gibi. evden çıkamazsın bi türlü çünkü çıkarsan gideceğini bilirsin ve her kavgada oturursun. çünkü ayrılığa hazır değilsindir. bu da onun gibi. sanırım hala sevgisini içimden atmaya hazır değilim ve bu acı onla beni bağlayan tek şey gibi,ona tutunuyorum
Ayrılmak istemeyerek ayrılmışsın. Hazır olmaman gayet normal. Ölüm olayında da yatalak hastaların aileleri, ani ölen hastaların ailelerine göre daha kolay atlatıyorlar bu durumu. Ama hayatta her şey hazır olduğumuzda yakalamıyor bizi malesef. Ben de bütün gün yaşanılanları kafamda tekrar yaşayıp duruyorum. Yapacak bir şey yok ne yazıkki
Tüm yazılanları maalesef ki okuyamadım ama en baştan yazdıklarınızı okuduğumda bana nişanlınızın istemeyerek, zorunlu olarak sizi bıraktığı çağrışımı yaptı.. Ve üzülürek acaba bir hastalığı var da böyle davranıyor diye düşünüyorum.. Yakın dostlarına sorun, iş ortamına sorun.. Çünkü bu hiç mantıklı bir ayrılma değil.. Üzülmeyin ayrıca.. İnşallah hakkınızda hayırlısı olur.. Ama çok seviyorsanız bırakmayın derim, baktınız ki olmuyor kendinizi alıştırmanız daha kolay olur.. Ama böyle sadece kendinizi yersiniz...
bazen öyle üzülüyorum ki onu anlatacak kelime bulmak zor oluyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?