Popüler Konu 90 Kilo Üzerindekiler Birlikte Zayıflıyor!

haklısın yenacım mutlu olsak belki daha çabuk gidecek biz kiloyu kafaya taktıkça daha çok yiyoruz bugün yine şimdilik iyi gidiyorum bakalım inşallah akşama bozömam yarın ertesi gün.......
 
işelrimi bitirdim yemeğimi yaptım saat 12 den beri kıpır kıpır hiç durmuyom ayaktayım bir saat sonrada pazara gideceğim bu arada bende şu elma diyetini yapmaya karar verdim bir hafta deneyeceğim işe yarayacakmı merak ediyorum herkes çok güzel şeyler yazmış
 



Bunları bilerek evlendiysen,daralmana gerek yok..

sonradan değiştiyse eğer eşin üzücü tabii..Fakat tercihini yapmışsın o yüzden üzülmen seni çook yıpratır ve mutsuz eder..

Hayatında başka alternatif yoksa..Maalesefki çok üzülerek söylüyorum,kaderine boyun eğiceksin..

Tek başına dışarı çıkmamak çok kötü bişey..İnsanın ruhunuda zedeler..

Benim için onur kırıcı bişey,ne münasebet tek başıma çıkmıyayım..O kadar acizmiyim..

Allah sabır versin kardeş..:Saruboceq:
 

çok zor bişey arkadaşım bu durum benim arkadaşımın eşide böyleydi pencereden bile dışarı bakmasına izin vermezdi ama gün geçtikçe düzeldi şimdi çok rahat istediği yere kendisi gidip geliyo allah sana sabır versin:a015::a015:
 
eh işte iyiyim diyeyim adettendir:) 1 ayda çok rahat verirsin canım 5 kiloyu. isteyince çok da güzel yapıyorsun motivasyonunu ne bozuyor tam anlayamadım ben:)
:) ha şöylee :)

yalnız bu yazdıkların çok üzücü gerçekten. öldürcek değiller ya eğer istiyorsan çık gez. ama yok razıyım diyceksen hiç dertlenme boşuna üzülürsün. bilmiyorumkismile
 
Nısanlıyken boyle degıldı gorucu usulu tanıstık.babamda benı cok sıkardı.nısanlım oyle degıl dıyordum.ama babamdan beter cıktı.ben cok sevmıstım kızlar onu hıc kırmak ıstemedım.o ıyı nıyetımı suıstımal ettı.
Şımalcıgın cocuklarımın hepsı ılkogretımde en buyugu 8 e gıdıyo aralarında 1 er yas var.
 
2 gün önce suratıma tokat gibi yapışan bir sözden bahsetmek istiyorum size… size çünkü biliyorum ki ne en yakın dostum ne anam ne babam anlamayacak bende bıraktığı etkiyi sizler gibi… çünkü anlattığım kim olursa olsun ne kadar yakınım olursa olsun benimle ilgili beyin meşguliyeti yakınlık derecesine göre beş dk ile yarım saat içinde değişecek sonra herkes kendi telaşına bu böyle… nolursa olsun bayanlar! kimsenin çok da umurunda değiliz, elbette üzülürler kaygılanırlar bizler için ama günlerini gecelerini bizim derdimizi düşünerek kimse geçirmez… insana kendinden başka yoldaş yok… zararı da kendimiz veriyoruz faydayı da kendimiz sağlıyoruz… ne olursa kendimizden bilmek lazım…

2 gün önce teyzemlerde otururken abimin kısmetse yazın olacak düğününden mevzu açıldı kuzenim ne giysek saçımızı şöyle mi yaptırsak böyle mi falan gibi muhabbetler yaparken bana döndü ben sana göre bi elbise gördüm dedi tarif etmeye başladı hıı bu arada şu nine elbiselerinden klasik simsiyah flan :) bende ya şimdiden almam kilo veriyorum daraltma flan olmasın elbise bozulur dedim. Bana dedi ki ; amaaan aslı üüüf Allah aşkına ne kilosu vercen sen inanıyo musun ki vereceğine 10 kilo bile veremezsin o zamana kadar kendini kandırıyosun dedi (bu aralar diyete çok uyamadığımı bildiği için bu rahatlık!!! ) tebessüm ettim çok haklısın bence de veremem dedim ağlamamak için zor tuttum kendimi… hııı ömrüm boyunca böyle sözlere maruz kaldım bunda hiçbişi yok normalde olsa takmazdım bile ama neden bilmiyorum taş gibi oturdu içime korktum sadece korku hissettim acaba gerçekten öyle de kendime itiraf edemediğimi başkaları yüzüme mi vuruyo diye düşündüm… peki kuzenimi mi suçluyorum bu patavatsızlığından dolayı hayır!! Yukarda bahsettiğim gibi her şeyin sorumlusu benim…! Kendime itimadım kalmamışken milletten ne bekliyorum ki..!! tamam dedim aranan kan bulundu göster onlara dedim! Sonra mı? …. :)

Her neyse… teyzemlerden döndüm ve her bunaldığımda yaptığım gibi yazmak istedim… kendimi gözden geçirmek istedim yazımda… bilmem okur musunuz? Ama burada da paylaşmak istedim sizinle klasik bir şişman hikayesi işte… yazdıklarımı aynen kopyalıyorum. işte ben…

Selam…
Ben Aslı…
Önceden olsa dönüp yüzüne bile bakmayacağım fakat diyette olmamdan dolayı müthiş bir haz alarak -e biraz suçluluk duygusu da var tabi- kaşıkladığım sütlacım eşliğinde yazıyorum bu yazıyı…

Belki aşina olunan, klasik bir hikaye gibi gelecek yazdıklarım ama yine de paylaşmak istedim, sadece paylaşmak…

Tahmin edilebileceği üzere çocukluğumdan beri kiloluyum, ergenlikten öncesi sonrası falan yok! bütünüyle şişman geçirilmiş bir ömür :) ve o kiloların sahibine getirileri mi desem götürüleri mi kazandırdıkları mı desem kaybettirdikleri mi bilemiyorum :) kim ne derse desin barışık olma hikayeleri falan yalan. mutlu muydum ya da şu an mutlu muyum çok şükür hem de çok… ama bu farklı bir şey, farklı olmak zor vesselam… şunu diyene de inanmadım hiç aman kimseyi sallamıyorum, umurumda değil üzerimde kilitlenen bakışlar, yağlarımın sallanması, mahcupluğum, çekingenliğim, kikirdemeler, yersiz espriler, patavatsızlıklar… bu böyle uzar gider. 22 yaşındayım farklı bir şekilde yaşamak için alternatif oluşturmadım ki şimdiye kadar, bu yaşıma kadar tüm bunlara karşı bir savunma mekanizmam oluştu ister istemez. Hı bunlar canımı acıtmıyor mu ? elbette acıtıyor ama alıştım yahu… tesirleri çocukluğumda günler boyutundayken artık dakikalarımı hatta saniyelerimi bile almaz oldu :)

Biliyor musunuz? Bende 130 kilo civarıydım belki 135 bile olmuştum, o zamanlar tartıya çıkmak bir anlam ifade etmiyordu 5 10 fazla eksik nasıl olsa şişkoydum ya farketmezdi o yüzden hala bilmem tavan kilomu, tahminen 130. muhtemelen çok daha fazlası… sonra üniversite 2. sınıftan itibaren 2 ve 3 dahil nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde sanırım yoğun geçirilen bir okul ve öğrencilik dönemi sayesinde 15 kiloya yakın verdim. Ardından yine 3 al 5 ver derken genelde 115 civarlarında dolandım 1 sene.

Okul bitti mezun oldum bir afalladım ilkokuldan beri ilkokul bitene kadar verilmiş olacak kilolar ardından ortaokul bitene kadar sonra lise bitene kadar sonra üniversite bitene kadar verilmiş olması gereken kilolar vardı ve üniversite de bitmişti boşluktaydım artık bir sınır bir hedef yoktu ve ben sınır varken bile başaramamıştım şimdi ne halt edecektim!
Başarısız diyetlerin yorgunluğu beynimde, hasarı vücudumdaydı

Başka çare kalmadı Aslı dedim, kalmadı!! Son bir kez sadece son bir kez deneyeceksin olursa olur sağlıklı vücudunla mutlu mesut yaşarsın olmazsa da birkaç seneye ölür gidersin ya da sürüne sürüne ne kadar yaşarsan artık..! ilk işim aklı başında bilinçli donanımlı bir diyetisyen arayışına girmek oldu buldum da ya da hala bulduğumu sanıyorum bilmiyorum çok da destek olduğunu düşünmüyorum şu anda, tahlillerdi testlerdi derken başladım verdiği diyet listesine. 15-16 kilo daha verdim 100 kiloyum şu anda… yavaş verdim çünkü ne yoğun bir spor programım oldu ne de ilk 15 günden sonra diyet listesine uydum kafama göre az yedim sadece ama her şeyden yedim çikolataydı cipsti bilmem neydi 3 gün diyet yaptıysam 2 gün bozdum debelene debelene böylelikle vermiş oldum bu 15 kiloyu ne kadar sağlıklıdır bilmiyorum!!
Bu aralar fark ettiğim bir şey oldu ki bu beni çok üzdü düşünüyorum da ben sanırım sağlığımdan önce güzel bir vücut için kilo vermek istiyorum. Duyduğum sözler, ruhumun aldığı yaralar, bu halde geçirilen seneler buna sebep… bi hırs bi intikam duygusu bürümüş beynimi ben fark etmeden her şeye herkese karşı bi kendini ispatlama çabası var gizliden gizliye… Birilerinden ya da bir şeylerden intikam almak için sanki gördün mü yaptım güzelleştim demek için!! -Sanırımı yok bu böyle Aslı!- Hı verilen kilo güzellik için olunca çevreden gelen sarkma olur deforme olur vücudun çatlakların şöyle olur böyle olur seslerine çok kulak kapatamıyorum… ve düşmek için zaman kollayan motivasyonum hoooopp diplerde… vücudum da ufak çapta sarkma da var büyük çapta çatlaklar da :) bunlar benim savaş yaralarım diyemiyorum sanırım… düşünüyorum hala düşünüyorum hiç istediğim gibi bir vücudum olamayacak zayıflasam bile diyorum kötülüğü kendim çağırıyorum bir nevi ahh bu düşünce gücü ahh zihinsel konsantrasyon sen nelere kadirsin..! beynim niye size cephe aldı bilmem…

Ama şöyle de bir şey var tabi; ömür boyu kilolardan muzdarip olsam da kesinlikle hapmış ilaçmış ısveç diyetiymiş manken bilmem nesiymiş gibi şeyler uygulamadım verdiğim kiloyu da adam gibi kalori alım miktarımı azaltarak verdim. Üzüldüğüm daha doğrusu korktuğum şey zihniyetim; zayıfladıktan sonra yerim yaparım ederim düşüncem bu kadar çabaladıktan sonra bu düşüncem yüzünden eskiye dönmek artık tamir edilemeyecek hasarlar bırakır bende… hayır istemiyorum!! umarım zamanla bu da oturur yerine…

Ahhh bee çocukluğumdan beri bu meretin bana yaşattıklarını yazsam vallahi bilmem kaç cilt roman olur… olsun! vardır bunda da bir hayır..! Rabbim sana binlerce şükürler olsun…

Velhasıl kelam bu aralar bu diyet zırvasından çok bıktım usandım yoruldum motive olmam lazım ama aranan kan bir türlü bulunamıyor. Kuzenime gelince püüüüüürrrtt ben ne yollardan geçtim bu bünye ne yuhalanmalara ne bakışlara ne dalgalara alışkın seninki de eklensin onlara be ablacım… canın sağolsun, kilo verdikten sonra itinayla yedirilcek olanlar arasına sende katıldın tebrikler… :) Yazıma burada son vereyim işime gücüme döneyim… hıı şu birkaç kaşık yenmiş sütlacı da çöpe atayım…:)
Ve Aslı yatağına girer, rutin hayal kurma seansına geçer…

 
Son düzenleme:
eh işte iyiyim diyeyim adettendir:) 1 ayda çok rahat verirsin canım 5 kiloyu. isteyince çok da güzel yapıyorsun motivasyonunu ne bozuyor tam anlayamadım ben:)



Evet kafam iyiyse eğer,sırf diyet diil herşeyi çok iyi yapıyorum..yerimseniben

Motivasyonumu bozucak çok neden var canım yaa..Gelecek kaygısı,çocuklar,hayat pahallılığı,daha bi çok şey..Çoğumuzun yaşadıkları aslında..Benim birde geçmişim arızalı azıcık..

Ukdelerim var,arada takıp dellenirim..Birde sulu gözüm,:sinifsinif:

Örneğin bu sabah kahvaltıda tv.izliyodum premeture bir bebek gösterildi..bir beş dakika falan o bebek için ağladım..:):)

Peki sen??,hemen sevgilinlemi problem diicem klasikmi olucak..

Sen bununda üstesinden gelirsin eminim..aklinialirimsmile

Seksenlere bay bay demene çok az kaldı..Aynı şehirde olsaydık bir partiyle kutlardık..alkisalkisalkis


 




Su gibi okudum..nekadar güzel ifade etmişsin bizi..

Çook üzgünüm,yorum yapamıycam..Çokda haklısın..

Sadece şunu söyliyeyim kuzenine göster gününü..

Birde içtenlikle demek istiyorumki..Çok başarılı buldum yazını,duygu durumunu karşı tarafa aktarmanı..
Bence bu yönünü değerlendir..Hiiç gönderdinmi makalelerini bi yerlere..??
 

teşekkürler canım ya geçmiş olsun bebeişe üzüldüm ama n onlara bişi olmasında biz katlanıyoruz ıvıra zıvıra
 
Şişman Manifesto
aslıcım güzelim bir oku bak bizden neler bulacaksın gün gün yazmış hanımefendi

hıhı biliyorum canım ara ara girip takip ediyorum...


çok teşekkür ederim...opuyorumnanaktanopuyorumnanaktan valla iradeli olup cevap vermekten başka yol yok inşallah yaa inşallah...CADIARZU göndermedim hiç ablacım valla ben kendi kendime zırvalıyorum sadece bişiler :kedi:
 
cherry,çok güzel zırvalıyon ama..:roflol:
 
Benim bugün yediklerim..

Sabah.
simit........................280 cal.
peynir........................75 cal.
ayva reçeli..................53 cal.

Ara.
Kefir.............................90 cal.

Öğle.
Ispanak kavurma.........256 cal.
ekmek..........................98 cal.
yoğurt.........................126 cal.

Ara.
Yarım elma....................30 cal.
çeyrek muz....................25 cal.

Akşam
Portakal...........................50 cal.
Süt..................................94 cal.

Toplam..1177 cal.
 
Yoğurt ve süt yarım yağlı..

Peyniri en yağlısından tam yağlı tercih ediyorum..:roflol:
 
aslı canım çok güzel beni anlatmışsın bende canım 135 kilolardan 3 sene önce 103lere düştüm benimde çocukluğumdan geliyor kilo problemim bende anlatmaya kalksam sayfalar yetmez bu konuda çektiklerimi. ben birde bebek tedavileri ile çok kilo aldım bebeğim olmuyordu 11 sene sürekli tedavi gördüm strestende sürekli yedim kilodan olmuyor diyordu drlar ben yine tutamıyordum boğazımı ve 112 kilo ile 12 senede kavuştum kızıma senelerdir beynimi yedim kilo ve bebek yüzünden çok şükür birine kavuştum sırada kilo var inşallah birgünde ondan kurtulurum. çevreyi takma canım banada dün anneannem geldi neler söyledi yersen veremezsin kilo yakışmıyor insana çok kalbimi kırdıdaha öncede çocuğum olmadığı için eleştiriyorlardı. çok üzülüyorum insanın en yakınları bunu yaparsa
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…