Yoğurt ve süt yarım yağlı..
Peyniri en yağlısından tam yağlı tercih ediyorum..:roflol:
aslı canım çok güzel beni anlatmışsın bende canım 135 kilolardan 3 sene önce 103lere düştüm benimde çocukluğumdan geliyor kilo problemim bende anlatmaya kalksam sayfalar yetmez bu konuda çektiklerimi. ben birde bebek tedavileri ile çok kilo aldım bebeğim olmuyordu 11 sene sürekli tedavi gördüm strestende sürekli yedim kilodan olmuyor diyordu drlar ben yine tutamıyordum boğazımı ve 112 kilo ile 12 senede kavuştum kızıma senelerdir beynimi yedim kilo ve bebek yüzünden çok şükür birine kavuştum sırada kilo var inşallah birgünde ondan kurtulurum. çevreyi takma canım banada dün anneannem geldi neler söyledi yersen veremezsin kilo yakışmıyor insana çok kalbimi kırdıdaha öncede çocuğum olmadığı için eleştiriyorlardı. çok üzülüyorum insanın en yakınları bunu yaparsa
inşallah ablacım inşallah o da olcak görcekler... kızını da Allah analı babalı büyütsün hayırlı evlat olmasını nasip etsin inşallah:ecrin_bebek: opuyorumnanaktan valla eleştirmeyen mi var ağzı olan konuşuyo konuştukları yanlarına kalmıcak da du bakalım ne zaman...aklinialirimsmilekaydirigubbakcemile3
Evet kafam iyiyse eğer,sırf diyet diil herşeyi çok iyi yapıyorum..yerimseniben
Motivasyonumu bozucak çok neden var canım yaa..Gelecek kaygısı,çocuklar,hayat pahallılığı,daha bi çok şey..Çoğumuzun yaşadıkları aslında..Benim birde geçmişim arızalı azıcık..
Ukdelerim var,arada takıp dellenirim..Birde sulu gözüm,:sinifsinif:
Örneğin bu sabah kahvaltıda tv.izliyodum premeture bir bebek gösterildi..bir beş dakika falan o bebek için ağladım..:):)
Peki sen??,hemen sevgilinlemi problem diicem klasikmi olucak..
Sen bununda üstesinden gelirsin eminim..aklinialirimsmile
Seksenlere bay bay demene çok az kaldı..Aynı şehirde olsaydık bir partiyle kutlardık..alkisalkisalkis
kızlar ya bende sizdenim ama diyete hazır değilim daha emziriyorum kızımı ama öküz gibi yedim doğumdan sonra veeeeeeee 10 kg aldımmmmmm.doğum önceside 10 kg vardı ettimi 20 kg hadi bakalım yap yapa bilirsen şu an 105 kg ım 83 kg dım doğumdan önce doğum yaptığım hafta 94 düm veeeeeeeeeee 8. ayın sonunda 105 kg ım yuh bana yuhhhhhhhhhhhhh kendimden iğreniyorum bazen çok akıllı hatunum ama bu fizik insanı kendine güvensiz yapıyor benide aranıza alın ya lütfen çok ihtiyacım var sıcak suyla başladım ben şu hap olayı nasıl acıçehre felan deneyen var mı sonradan geri alınıyormu ayyyy çok yazdım demi
kızlar ben cok kötüyüm sabah esımle bıraz tartıstık.ona dıyetısyene gıtmek ıstedıgımı soyledım..
malak gıbı yersen aksama kadarda iş yapmaz yatarsan boyle olur.sısmanlarken masraf zayıfarken masraf dedı bana.sabahtan berı aglıyorum.benımkı tam bır temızlık hastası ne kadar cok ugrassamda temız olmus demıyo.4cocuk kızlar ınsan ne kadar yatabılırkı.
benım bedenımde ruhumda cok yoruldu.ıyıkı sızler varsınız.
sizi sevıyorum...:a015:
2 gün önce suratıma tokat gibi yapışan bir sözden bahsetmek istiyorum size… size çünkü biliyorum ki ne en yakın dostum ne anam ne babam anlamayacak bende bıraktığı etkiyi sizler gibi… çünkü anlattığım kim olursa olsun ne kadar yakınım olursa olsun benimle ilgili beyin meşguliyeti yakınlık derecesine göre beş dk ile yarım saat içinde değişecek sonra herkes kendi telaşına bu böyle… nolursa olsun bayanlar! kimsenin çok da umurunda değiliz, elbette üzülürler kaygılanırlar bizler için ama günlerini gecelerini bizim derdimizi düşünerek kimse geçirmez… insana kendinden başka yoldaş yok… zararı da kendimiz veriyoruz faydayı da kendimiz sağlıyoruz… ne olursa kendimizden bilmek lazım…
2 gün önce teyzemlerde otururken abimin kısmetse yazın olacak düğününden mevzu açıldı kuzenim ne giysek saçımızı şöyle mi yaptırsak böyle mi falan gibi muhabbetler yaparken bana döndü ben sana göre bi elbise gördüm dedi tarif etmeye başladı hıı bu arada şu nine elbiselerinden klasik simsiyah flan :) bende ya şimdiden almam kilo veriyorum daraltma flan olmasın elbise bozulur dedim. Bana dedi ki ; amaaan aslı üüüf Allah aşkına ne kilosu vercen sen inanıyo musun ki vereceğine 10 kilo bile veremezsin o zamana kadar kendini kandırıyosun dedi (bu aralar diyete çok uyamadığımı bildiği için bu rahatlık!!! ) tebessüm ettim çok haklısın bence de veremem dedim ağlamamak için zor tuttum kendimi… hııı ömrüm boyunca böyle sözlere maruz kaldım bunda hiçbişi yok normalde olsa takmazdım bile ama neden bilmiyorum taş gibi oturdu içime korktum sadece korku hissettim acaba gerçekten öyle de kendime itiraf edemediğimi başkaları yüzüme mi vuruyo diye düşündüm… peki kuzenimi mi suçluyorum bu patavatsızlığından dolayı hayır!! Yukarda bahsettiğim gibi her şeyin sorumlusu benim…! Kendime itimadım kalmamışken milletten ne bekliyorum ki..!! tamam dedim aranan kan bulundu göster onlara dedim! Sonra mı? …. :)
Her neyse… teyzemlerden döndüm ve her bunaldığımda yaptığım gibi yazmak istedim… kendimi gözden geçirmek istedim yazımda… bilmem okur musunuz? Ama burada da paylaşmak istedim sizinle klasik bir şişman hikayesi işte… yazdıklarımı aynen kopyalıyorum. işte ben…
Selam…
Ben Aslı…
Önceden olsa dönüp yüzüne bile bakmayacağım fakat diyette olmamdan dolayı müthiş bir haz alarak -e biraz suçluluk duygusu da var tabi- kaşıkladığım sütlacım eşliğinde yazıyorum bu yazıyı…
Belki aşina olunan, klasik bir hikaye gibi gelecek yazdıklarım ama yine de paylaşmak istedim, sadece paylaşmak…
Tahmin edilebileceği üzere çocukluğumdan beri kiloluyum, ergenlikten öncesi sonrası falan yok! bütünüyle şişman geçirilmiş bir ömür :) ve o kiloların sahibine getirileri mi desem götürüleri mi kazandırdıkları mı desem kaybettirdikleri mi bilemiyorum :) kim ne derse desin barışık olma hikayeleri falan yalan. mutlu muydum ya da şu an mutlu muyum çok şükür hem de çok… ama bu farklı bir şey, farklı olmak zor vesselam… şunu diyene de inanmadım hiç aman kimseyi sallamıyorum, umurumda değil üzerimde kilitlenen bakışlar, yağlarımın sallanması, mahcupluğum, çekingenliğim, kikirdemeler, yersiz espriler, patavatsızlıklar… bu böyle uzar gider. 22 yaşındayım farklı bir şekilde yaşamak için alternatif oluşturmadım ki şimdiye kadar, bu yaşıma kadar tüm bunlara karşı bir savunma mekanizmam oluştu ister istemez. Hı bunlar canımı acıtmıyor mu ? elbette acıtıyor ama alıştım yahu… tesirleri çocukluğumda günler boyutundayken artık dakikalarımı hatta saniyelerimi bile almaz oldu :)
Biliyor musunuz? Bende 130 kilo civarıydım belki 135 bile olmuştum, o zamanlar tartıya çıkmak bir anlam ifade etmiyordu 5 10 fazla eksik nasıl olsa şişkoydum ya farketmezdi o yüzden hala bilmem tavan kilomu, tahminen 130. muhtemelen çok daha fazlası… sonra üniversite 2. sınıftan itibaren 2 ve 3 dahil nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde sanırım yoğun geçirilen bir okul ve öğrencilik dönemi sayesinde 15 kiloya yakın verdim. Ardından yine 3 al 5 ver derken genelde 115 civarlarında dolandım 1 sene.
Okul bitti mezun oldum bir afalladım ilkokuldan beri ilkokul bitene kadar verilmiş olacak kilolar ardından ortaokul bitene kadar sonra lise bitene kadar sonra üniversite bitene kadar verilmiş olması gereken kilolar vardı ve üniversite de bitmişti boşluktaydım artık bir sınır bir hedef yoktu ve ben sınır varken bile başaramamıştım şimdi ne halt edecektim!
Başarısız diyetlerin yorgunluğu beynimde, hasarı vücudumdaydı
Başka çare kalmadı Aslı dedim, kalmadı!! Son bir kez sadece son bir kez deneyeceksin olursa olur sağlıklı vücudunla mutlu mesut yaşarsın olmazsa da birkaç seneye ölür gidersin ya da sürüne sürüne ne kadar yaşarsan artık..! ilk işim aklı başında bilinçli donanımlı bir diyetisyen arayışına girmek oldu buldum da ya da hala bulduğumu sanıyorum bilmiyorum çok da destek olduğunu düşünmüyorum şu anda, tahlillerdi testlerdi derken başladım verdiği diyet listesine. 15-16 kilo daha verdim 100 kiloyum şu anda… yavaş verdim çünkü ne yoğun bir spor programım oldu ne de ilk 15 günden sonra diyet listesine uydum kafama göre az yedim sadece ama her şeyden yedim çikolataydı cipsti bilmem neydi 3 gün diyet yaptıysam 2 gün bozdum debelene debelene böylelikle vermiş oldum bu 15 kiloyu ne kadar sağlıklıdır bilmiyorum!!
Bu aralar fark ettiğim bir şey oldu ki bu beni çok üzdü düşünüyorum da ben sanırım sağlığımdan önce güzel bir vücut için kilo vermek istiyorum. Duyduğum sözler, ruhumun aldığı yaralar, bu halde geçirilen seneler buna sebep… bi hırs bi intikam duygusu bürümüş beynimi ben fark etmeden her şeye herkese karşı bi kendini ispatlama çabası var gizliden gizliye… Birilerinden ya da bir şeylerden intikam almak için sanki gördün mü yaptım güzelleştim demek için!! -Sanırımı yok bu böyle Aslı!- Hı verilen kilo güzellik için olunca çevreden gelen sarkma olur deforme olur vücudun çatlakların şöyle olur böyle olur seslerine çok kulak kapatamıyorum… ve düşmek için zaman kollayan motivasyonum hoooopp diplerde… vücudum da ufak çapta sarkma da var büyük çapta çatlaklar da :) bunlar benim savaş yaralarım diyemiyorum sanırım… düşünüyorum hala düşünüyorum hiç istediğim gibi bir vücudum olamayacak zayıflasam bile diyorum kötülüğü kendim çağırıyorum bir nevi ahh bu düşünce gücü ahh zihinsel konsantrasyon sen nelere kadirsin..! beynim niye size cephe aldı bilmem…
Ama şöyle de bir şey var tabi; ömür boyu kilolardan muzdarip olsam da kesinlikle hapmış ilaçmış İsveç diyetiymiş manken bilmem nesiymiş gibi şeyler uygulamadım verdiğim kiloyu da adam gibi kalori alım miktarımı azaltarak verdim. Üzüldüğüm daha doğrusu korktuğum şey zihniyetim; zayıfladıktan sonra yerim yaparım ederim düşüncem bu kadar çabaladıktan sonra bu düşüncem yüzünden eskiye dönmek artık tamir edilemeyecek hasarlar bırakır bende… hayır istemiyorum!! umarım zamanla bu da oturur yerine…
Ahhh bee çocukluğumdan beri bu meretin bana yaşattıklarını yazsam vallahi bilmem kaç cilt roman olur… olsun! vardır bunda da bir hayır..! Rabbim sana binlerce şükürler olsun…
Velhasıl kelam bu aralar bu diyet zırvasından çok bıktım usandım yoruldum motive olmam lazım ama aranan kan bir türlü bulunamıyor. Kuzenime gelince püüüüüürrrtt ben ne yollardan geçtim bu bünye ne yuhalanmalara ne bakışlara ne dalgalara alışkın seninki de eklensin onlara be ablacım… canın sağolsun, kilo verdikten sonra itinayla yedirilcek olanlar arasına sende katıldın tebrikler… :) Yazıma burada son vereyim işime gücüme döneyim… hıı şu birkaç kaşık yenmiş sütlacı da çöpe atayım…:)
Ve Aslı yatağına girer, rutin hayal kurma seansına geçer…
[/QU
çok güzel anlatnışsın aslıcığım..
en önemli şeyin motivasyon olduğunu da biliyorsun..
kendine güven ve azimli ol..
ben abinin düğününe kadar kilo verebileceğine ve herkesi şaşırtacağına inanıyorumm..
sen de inan... ve her gece yatmadan önce zayıflayacağına olan inancını tekrar et kendine..
başaracaksın...
hep birlikte başaracağız...
canım hoşgeldin aramıza... ben de pek sık giremiyorum ama buradaki motivasyon çok güzel...
kendne kızmayı bırak.. ve bir süre hap denemeyi düşünme emziriyorsan..
sadece biraz dikkat etsen yavaş yavaş kilo verdiğini görürsün. bol su iç. abur cubur yeme açlık hissettiğinde kuru kaysı elma kuru üzüm ye... sadece 1 avuç tabii. yada galeta... ama bence en güzeli su içmek. bir süre yatıştırıyor açlığı... ben yemekleri kaçırmayarak ve bu dediklerimi yaparak 1,5 ayda 4 kilo verdim... yavaş ve kalıcı kilo vermek istiyorum..
sende yapacaksın eminim..sadece kendine zaman tanı ve güven...
burada hepimiz başaracağız...
ay evet yaa hala inanamıyorum her mağazanın vitrininde kendimi süzüyorum farklı biri gibi değilim artık diye:) bi yandan da kızıyorum neden sanki aynı olmak zorundayız neden ben de kapılmış gidiyorum diye. neyse bunlar farklı mevzular bu topiğe yazmaya gelmeznaniknanik maazallah herkes bi cayar evet yaaa neden çıtır olmak istiyoruz falan diye:)) neyse ben çıtır mıtır olmıycam zaten ilk etapta başardığımı görsünle diye olurum belki ama ben 68 civarı olmak istiyorum narin biri olmak istemiyorum. sırf benden istenen bu diye onları belirlediği ideallerde olmıycam nan işte aaaaa! ay azıttım neyse susayım:)
senin her şeyi yapabilme gücün var. işin kötüsü de bu zaten. bu yüzden bi türlü kabullenip uktelerini yok edemiyorsun. benziyoruz diyorum bak yalan değil ben de istediğim gibi okuyamadım ya bu meşgale arasında yapamayacağımı bile bile öss ye para yatırdım dün bi gazla:) olmayacak tabi çünkü çok eskidik konularda, sistemi bile anlamadım daha:) neyse işte yena sen zaman geçtikçe kabullenecek biri değilsen o arızalı geçmişini de bi kenara bırakıp istediklerini yap. yavaştan başlayabilirsin. ben de ege gıda olsa diyorum mesela iki kart hatun gider geliriz okula:) sen de siyasal isterdm demiştin hatırladığım kadarıyla:)) yani bu bir örnek ama içinde kalanlar nelerse bi şeyler yapman için geç değil. ilki gibi olmaz belki ama daha güç yollarla gelen başarı bizi daha mutlu eder başardığımızda:lepi:
ay bi de sormuşsun. sorunlar evet sevgili aile yaşla ilgili geç kalmalar ukteler işsiz ve yalnız kalma korkusu vs vs vs boş verrr:)
Seni çok iyi anladım,düzene boyun eğmekde kızdırıyo diimi seni..
Aynen bende işte...Hep eleştirirdim,halada kızarım,her sohbette diyet ve kıyafetten söz edilmesine,ama gel görki..böyle bir topiğe yazıyorum..:1no2:
Canım, umarım kazanırsın ege'yi süper olur ya..Benim için zor sanırsam..Birde evde kalmak benim öz güvenimide sildi süpürdü..
Yeğenimde ege gıdadan mezun..Tarım işlerinde memur..
Diğer hususa gelince,herşeyi oluruna bırak..yalnızlıktan korkma annen var ya,yeter o..:teselli:
boyfriend'ine istersen kartvizitimi yollıyayım..yakınimdir diye not düşeyim..:roflol::roflol:
canım üzme kendini... o bir anlık sinirle söylemiştir...
bak aklıma ne geldi... ben pazara gideceğim zaman ; ki 15 yıldır ben giderim pazara eşim bana der ki bir saatte git gel ben çocuklara bakamam... :bbo: ben de 20 dakka gidiş 20 dakka dönüş, koca pazarı 20 dakkada dolaşır eve gelirim şakkıdı
geçenlerde o gitti aradan üç saat falan geçti hala haber yok. aradım nerelerdesin diye.. bana bir kükredi pazar alış verişi ne kadar zor sen biliyormusun diye..
nerden bileyim.. öğrenemedim 15 senedir..
hala gülüyorum hatırladıkça .... laelaelaelaelae
Şaka gibi ya..:):) Benimde eşim gider en pahallıları alır..
Sonrada nasıl ama iyi seçmişim diimi der..:roflol:
acıkınca su içicemmmmmmmmmmm kaysı yiycemmmmmmmmm
ekmeği azaltcam kepek ekmek yesem mi acaba hı
Olur olur..Tam buğday ekmeğide fena diil..ben kepek ve çavdar pek sevmem..
Tam buğday ekmeğini sevdim..
Bu arada sucuk ekmek diince aklıma Cem Garipoğlu geliyor..:):)
Aslı yazını okudum canım hislerini çok güzel anlatmışsın ama sana katılmadığım yerler var bu kadar karamsar olma bence ilk önce mesela ne yaparsam yapayım asla istediğim vücüda sahip olamayacağım demişsin neden öyle olsun mesela çatlaklar için burada bu formülle kesin çözüm aldım diyen bir sürü hatun var hele bir kiloları verelim bizde yapacağız bu formülleri e kesin çözüm ise gitti işte çatlaklar hatta ben şimdiden başlamayı düşünüyorum bir kaçını sarkmalara gelince daha yaşın o kadar genç ki ne sarkması azıcık sporla birşeyçik olmaz. Bence öncelikle biraz daha olumlu düşünelim
alkisalkisalkisalkisalkisalkis
:roflol::roflol:
ilahi yena canım bende peyniri kısamıyorum tulum peyniri yiyorum ama tost yapıyorum bazen eriyince sırf yağ akıyor
2 gün önce suratıma tokat gibi yapışan bir sözden bahsetmek istiyorum size… size çünkü biliyorum ki ne en yakın dostum ne anam ne babam anlamayacak bende bıraktığı etkiyi sizler gibi… çünkü anlattığım kim olursa olsun ne kadar yakınım olursa olsun benimle ilgili beyin meşguliyeti yakınlık derecesine göre beş dk ile yarım saat içinde değişecek sonra herkes kendi telaşına bu böyle… nolursa olsun bayanlar! kimsenin çok da umurunda değiliz, elbette üzülürler kaygılanırlar bizler için ama günlerini gecelerini bizim derdimizi düşünerek kimse geçirmez… insana kendinden başka yoldaş yok… zararı da kendimiz veriyoruz faydayı da kendimiz sağlıyoruz… ne olursa kendimizden bilmek lazım…
2 gün önce teyzemlerde otururken abimin kısmetse yazın olacak düğününden mevzu açıldı kuzenim ne giysek saçımızı şöyle mi yaptırsak böyle mi falan gibi muhabbetler yaparken bana döndü ben sana göre bi elbise gördüm dedi tarif etmeye başladı hıı bu arada şu nine elbiselerinden klasik simsiyah flan :) bende ya şimdiden almam kilo veriyorum daraltma flan olmasın elbise bozulur dedim. Bana dedi ki ; amaaan aslı üüüf Allah aşkına ne kilosu vercen sen inanıyo musun ki vereceğine 10 kilo bile veremezsin o zamana kadar kendini kandırıyosun dedi (bu aralar diyete çok uyamadığımı bildiği için bu rahatlık!!! ) tebessüm ettim çok haklısın bence de veremem dedim ağlamamak için zor tuttum kendimi… hııı ömrüm boyunca böyle sözlere maruz kaldım bunda hiçbişi yok normalde olsa takmazdım bile ama neden bilmiyorum taş gibi oturdu içime korktum sadecekorku hissettim acaba gerçekten öyle dekendime itiraf edemediğimi başkaları yüzüme mi vuruyo diye düşündüm… peki kuzenimi mi suçluyorum bu patavatsızlığından dolayı hayır!! Yukarda bahsettiğim gibi her şeyin sorumlusu benim…! Kendime itimadım kalmamışken milletten ne bekliyorum ki..!! tamam dedim aranan kan bulundu göster onlara dedim! Sonra mı? …. :)
Her neyse… teyzemlerden döndüm ve her bunaldığımda yaptığım gibi yazmak istedim… kendimi gözden geçirmek istedim yazımda… bilmem okur musunuz? Ama burada da paylaşmak istedim sizinle klasik bir şişman hikayesi işte… yazdıklarımı aynen kopyalıyorum. işte ben…
Selam…
Ben Aslı…
Önceden olsa dönüp yüzüne bile bakmayacağım fakat diyette olmamdan dolayı müthiş bir haz alarak -e biraz suçluluk duygusu da var tabi- kaşıkladığım sütlacım eşliğinde yazıyorum bu yazıyı…
Belki aşina olunan, klasik bir hikaye gibi gelecek yazdıklarım ama yine de paylaşmak istedim, sadece paylaşmak…
Tahmin edilebileceği üzere çocukluğumdan beri kiloluyum, ergenlikten öncesi sonrası falan yok! bütünüyle şişman geçirilmiş bir ömür :) ve o kiloların sahibine getirileri mi desem götürüleri mi kazandırdıkları mı desem kaybettirdikleri mi bilemiyorum :) kim ne derse desin barışık olma hikayeleri falan yalan. mutlu muydum ya da şu an mutlu muyum çok şükür hem de çok… ama bu farklı bir şey, farklı olmak zor vesselam… şunu diyene de inanmadım hiç aman kimseyi sallamıyorum, umurumda değil üzerimde kilitlenen bakışlar, yağlarımın sallanması, mahcupluğum, çekingenliğim, kikirdemeler, yersiz espriler, patavatsızlıklar… bu böyle uzar gider. 22 yaşındayım farklı bir şekilde yaşamak için alternatif oluşturmadım ki şimdiye kadar, bu yaşıma kadar tüm bunlara karşı bir savunma mekanizmam oluştu ister istemez. Hı bunlar canımı acıtmıyor mu ? elbette acıtıyor ama alıştım yahu… tesirleri çocukluğumda günler boyutundayken artık dakikalarımı hatta saniyelerimi bile almaz oldu :)
Biliyor musunuz? Bende 130 kilo civarıydım belki 135 bile olmuştum, o zamanlar tartıya çıkmak bir anlam ifade etmiyordu 5 10 fazla eksik nasıl olsa şişkoydum ya farketmezdi o yüzden hala bilmem tavan kilomu, tahminen 130. muhtemelen çok daha fazlası… sonra üniversite 2. sınıftan itibaren 2 ve 3 dahil nasıl olduğunu anlamadığım bir şekilde sanırım yoğun geçirilen bir okul ve öğrencilik dönemi sayesinde 15 kiloya yakın verdim. Ardından yine 3 al 5 ver derken genelde 115 civarlarında dolandım 1 sene.
Okul bitti mezun oldum bir afalladım ilkokuldan beri ilkokul bitene kadar verilmiş olacak kilolar ardından ortaokul bitene kadar sonra lise bitene kadar sonra üniversite bitene kadar verilmiş olması gereken kilolar vardı ve üniversite de bitmişti boşluktaydım artık bir sınır bir hedef yoktu ve ben sınır varken bile başaramamıştım şimdi ne halt edecektim!
Başarısız diyetlerin yorgunluğu beynimde, hasarı vücudumdaydı
Başka çare kalmadı Aslı dedim, kalmadı!! Son bir kez sadece son bir kez deneyeceksin olursa olur sağlıklı vücudunla mutlu mesut yaşarsın olmazsa da birkaç seneye ölür gidersin ya da sürüne sürüne ne kadar yaşarsan artık..! ilk işim aklı başında bilinçli donanımlı bir diyetisyen arayışına girmek oldu buldum da ya da hala bulduğumu sanıyorum bilmiyorum çok da destek olduğunu düşünmüyorum şu anda, tahlillerdi testlerdi derken başladım verdiği diyet listesine. 15-16 kilo daha verdim 100 kiloyum şu anda… yavaş verdim çünkü ne yoğun bir spor programım oldu ne de ilk 15 günden sonra diyet listesine uydum kafama göre az yedim sadece ama her şeyden yedim çikolataydı cipsti bilmem neydi 3 gün diyet yaptıysam 2 gün bozdum debelene debelene böylelikle vermiş oldum bu 15 kiloyu ne kadar sağlıklıdır bilmiyorum!!
Bu aralar fark ettiğim bir şey oldu ki bu beni çok üzdü düşünüyorum da ben sanırım sağlığımdan önce güzel bir vücut için kilo vermek istiyorum. Duyduğum sözler, ruhumun aldığı yaralar, bu halde geçirilen seneler buna sebep… bi hırs bi intikam duygusu bürümüş beynimi ben fark etmeden her şeye herkese karşı bi kendini ispatlama çabası var gizliden gizliye… Birilerinden ya da bir şeylerden intikam almak için sanki gördün mü yaptım güzelleştim demek için!! -Sanırımı yok bu böyle Aslı!- Hı verilen kilo güzellik için olunca çevreden gelen sarkma olur deforme olur vücudun çatlakların şöyle olur böyle olur seslerine çok kulak kapatamıyorum… ve düşmek için zaman kollayan motivasyonum hoooopp diplerde… vücudum da ufak çapta sarkma da var büyük çapta çatlaklar da :) bunlar benim savaş yaralarım diyemiyorum sanırım… düşünüyorum hala düşünüyorum hiç istediğim gibi bir vücudum olamayacak zayıflasam bile diyorum kötülüğü kendim çağırıyorum bir nevi ahh bu düşünce gücü ahh zihinsel konsantrasyon sen nelere kadirsin..! beynim niye size cephe aldı bilmem…
Ama şöyle de bir şey var tabi; ömür boyu kilolardan muzdarip olsam da kesinlikle hapmış ilaçmış İsveç diyetiymiş manken bilmem nesiymiş gibi şeyler uygulamadım verdiğim kiloyu da adam gibi kalori alım miktarımı azaltarak verdim. Üzüldüğüm daha doğrusu korktuğum şey zihniyetim; zayıfladıktan sonra yerim yaparım ederim düşüncem bu kadar çabaladıktan sonra bu düşüncem yüzünden eskiye dönmek artık tamir edilemeyecek hasarlar bırakır bende… hayır istemiyorum!! umarım zamanla bu da oturur yerine…
Ahhh bee çocukluğumdan beri bu meretin bana yaşattıklarını yazsam vallahi bilmem kaç cilt roman olur… olsun! vardır bunda da bir hayır..! Rabbim sana binlerce şükürler olsun…
Velhasıl kelam bu aralar bu diyet zırvasından çok bıktım usandım yoruldum motive olmam lazım ama aranan kan bir türlü bulunamıyor. Kuzenime gelince püüüüüürrrtt ben ne yollardan geçtim bu bünye ne yuhalanmalara ne bakışlara ne dalgalara alışkın seninki de eklensin onlara be ablacım… canın sağolsun, kilo verdikten sonra itinayla yedirilcek olanlar arasına sende katıldın tebrikler… :) Yazıma burada son vereyim işime gücüme döneyim… hıı şu birkaç kaşık yenmiş sütlacı da çöpe atayım…:)
Ve Aslı yatağına girer, rutin hayal kurma seansına geçer…
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?