- 30 Mayıs 2010
- 3.920
- 8
- 316
- 41
Maşallaaaaaah diyorum
tombul kelebekimmmm onur kardeşimizle çok yakışıyorsunuz birbirinize maşallahdüğününü sabırsızlıkla bekliyorummmmm
şükür bugün de yürüdüm 1 saat akşama da balık var fırında yapacağım salatayla süper sağlıklı olacak
baharcım görmemişim mesajını canım arada kaçırmışım demekki
ben martta başladım biliyorsun başlarda hızlı verdim son 4 aydır yerimde sayıyorum işte şimdilerde azcık atak yapıp kalanları da vereyim diyorum bakalım
ah asum aahhhh toparlanmak şart her ne kadar bu ara herşeyi salmış olsamda şart yani
bu ara çok zor günler geçiriyorum
eşimle de sıkıntılıyız ailesi yüzünden abisi yengesi ablası
kendimden eminim bi saygısılık bi kötülük yapmadım ama ne bileyim moralim bozuldukça eşimlede tartışıyorum
sonra da ye babam ye
çok bunaldım
dün akşam oturdum ciddi ciddi adamı boşamayı düşündüm
haa deli gibi seviyorum o ayrı
aslında ikili bi sorunumuz yok ama ben ailesinin bana yaşattıklarını ondan çıkarmaya çalışıyuorum
üstüne bi de işleri bozuk dünya kadar alcakları var ama aldıkları 1 lira yok
dün söylenene göre de martta bizi de iştnn çıkarıcaklar
çok berbat bi durumdayım yani
bi yandan yazıp bi yandn ağlamamak için zor tutuyorum kendimi
hakkımızda hayırlısı olsun
rabbim başka dert keder vermesin inş.
sen de güzel kilolar verdin canım devamı da gelir inşallah Allah nasip etti bana şükür inşallah tüm topiğimiz istediği kilolara ulaşırÇooooooooook teşekkür ederim canım benimmmm çok sevindirdi bu msjın beni İnşallah Allah kısmet ederde tez zamanda benim düğünümde +90 olarak kurtlarımızı dökeriz
Maşallaaaaaah diyorumnerdeyse 1 sene bile olmamış ama verilen kilo muazzam iradeni çok tebrik ediyorum canım Allah o iradeyi zayıflamak isteyen bizlere de nasip etsin inşallahhh
iyi günler kizlarr
cnm insan kiloyu geri alinca üzülüyor ama sen geri verdin masallah sana ben de 69 inmek istiyorum 70leri hic sevmedim bu hafta olmassa insallah sagligim el verirse diyorum ilaclarimi doktor 1gün 100mikrogram 1gün 75mikrogram verdi ama ben 100 ictimmi cok fena oluyorum dr söyledim 75 ic dedi hep 2gün 75 kullaniyorum ama buda olmadi rahatsizim yine kendi drum izindeymis gelsinde kan aldirip baksinlar ve ayarlasinlar artik ilacimi offffff
Sağol yenacım Amin ne zor bir tane kızı vardı en çokta ona üzüldüm babada yok yapayalnız kaldı küçük değil ama bu dünyada yalnız olmak çok zor çok etkilendim...
TRT çocukta bir program var..Arkadaşım bıdı...
Oğlum çok seviyor şu an açık ne iğrenç bir sesi var şı bıdı nın..:))
Nasıl kulak tırmalıyor öfff...
of kızlar öyle karışık duygular içindeyimki
eşimi aralık ayında tayin dilekçesi için kayseriden aradılar. bizde çok sevindik. aralığın 28 de dilekçemizi verdik ve hala cevap bekliyoruz.
pazarteside istanbuldan görevde yükselme ve ünvan değişikliği ile ilgili kadro açılmış ve eşimi telefonla aradılar. bugünde oraya dilekçe verdi.
biz kayseriye gitmeyi çok istiyorduk. sonuçta ikimizin aileside orda. oğlumuz küçük ve ben çalışıyorum. kimseyi yerinden etmeyecektik ve oğlumuz akrabaların güvendiğimiz insanların arasında büyüyecekti. gözümüz arkada kalmayacaktı.
benim eşim sanat tarihçisi ve o müzeleri gezerken. o tarihi eserlere bakarkenki gözlerinde parlayan ışığı göz ardı etmem imkansız.
sonuçta 60 yaşına kadar çalışcak. severek ömrünü vermesi daha iyi değilmi?
dipteyim sondayım depresyondayım. bir yanda oğlum diğer yanda eşim. ve bizi arada bırakan 2 şehir, 2 telefon, 2 meslek ...
beni öyle iyi anlamıssınki nursenacım..
sanırım gurbet psikolojisi bu..kaynana meselesi bende de aynı..sürekli konusuruz,hasta olur kosarız,iyi de biridir severim de ama...basbasa kalınca kocama dırdırım bitnez bu yüzden..benm annemle böle ilgilenme fırsatım hiç olmucak...ben hep anneme özlem olacm diye..o garibimde bunu sen seçtin meryem bile demez yüzüme:)
tabi çocuk olunca senn gibimi düşünecegim bilemiyorum ama şimdi sanki hiç geçmicek gibi düşünüyorum.
kardeşimi kesinlikle kıskanmıyorum evet dgru kelime imrenme...
hayatta bir çok sevgiyi tam tadamamısım..anlamamısım..şimdi ise bir seylere geç kaldım diyorum..
teşekkür ederim derdimle ilgilenip bana böyle güsel,içten bir yazı yazdıgın için.
teşekkür ederim...beni dinleyip anlamak istedigin için yena cığım..
seninde dediğin gibi dısarda hiç kimseye anlatamam böyle..kimseye göstermem gözyaslarımı..
öle gözü yaslı biri degilimdir..hep içime akıtırım ya da yalnızken patlarım..
memnunda değilim hep sorunsuz,güleryüzlü görünmekten,şöyle birine sarılıp ağlayamamaktan..
bak gerek kilo konusunda olsun,gerek bebek için bir cok tedavi oldum,oluyorum..günde 2tane sürekli kullandığım ilacım var hormonlarım için ve de aralıklarla kullanmak zorunda olduklarım var.ama bir gün anneme bile oturup anlatamam..
aslında belki biraz derdimi döksem,biraz beni rahatlatan sözlerini duysam mutlu olacağım..ama onu üzebilecegimi düşünüp vazgeçiyorum..hep herseyin altından tek kalkabilirim sanıyorum..
kardeşim mevzuuna gelince sanırım bak orada anlatamamısım yazsam bile derdimi:)
kıskançlık değildi bu asla değildi..dogru kelime imrenme diyeyim..zamanında yaşayamamanın pişmanlığı..
kardeşim inan hala aileminde benimde bebegimiz ve degil 15yaş,25te olsa öle olacak sanırım..hiç büyümüyor sıpamız..
hem onun ismini ben koydum..isim annesiyim..yas farkı çok olunca sanırım kardeş degil benim bebegim gibi..
ve şöyleydi asıl düşüncem orda.. benim 1 anne babam var hep uzak olduğum,hep hasret çektigim...
en cok beni otogardan almaya gelirken gördügüm elleri ceplerinde bi babam..hep beni karsılarken de ugurlarken de ağlayan bir annem..otogara almaya da gelemezdi ugurlamaya da..bilirdim evde ağlayacak..
yani en cok hatırladığım sahneler bunlar..
ama onların hepyanında olan bir cocugu daha var acaba avuntu oluyormudur?mesela babam hep der başak ı hiç dısarı göndermiyeceğim diye..lise için bile hiç dısarı yazmadık..bizim mahalleden bir anadolu lisesine gidiyor şimdi..
acaba onlar benim kadar yalnız hissetmiyor mudur?
neden düşündüm bunu sabahın 5.30.da bilemiyorum..
hala ağlıyorum ben...hala çıkmadım yataktan..su koca evde yine yapayalnızım..
şu koca şehirde kimsem yok...
peki şu bogazıma oturan sey ne?yutkunamıyorum..nefes alamıcam sanıyorum..
bu acı ne zaman diner acaba? ben ne zaman 15gün önceki ben olurum..
Allah ım ne olur bana yardım et...
evet ben istedim..deliler gibi sevdim..ben alışıgım uzaklara dedim ama evlilik bambaskaymıs..
insan büyüdükçe anlıyormus yalnızlığı,aile hasretini..gençlikte,okulda böyle değildim..
benimde hayatımda en büyük pişmanlığım bu olacak sanırım...
inşallah insallah avuntuyu bebişlerde buluruz..artık gelseler keşke...artık bekletmeseler bizi
offf inan herseye ağlıyorum...
İnşallah Rabbim en güzelini en iyisini nasip etsincanım.of kızlar öyle karışık duygular içindeyimki
eşimi aralık ayında tayin dilekçesi için kayseriden aradılar. bizde çok sevindik. aralığın 28 de dilekçemizi verdik ve hala cevap bekliyoruz.
pazarteside istanbuldan görevde yükselme ve ünvan değişikliği ile ilgili kadro açılmış ve eşimi telefonla aradılar. bugünde oraya dilekçe verdi.
biz kayseriye gitmeyi çok istiyorduk. sonuçta ikimizin aileside orda. oğlumuz küçük ve ben çalışıyorum. kimseyi yerinden etmeyecektik ve oğlumuz akrabaların güvendiğimiz insanların arasında büyüyecekti. gözümüz arkada kalmayacaktı.
benim eşim sanat tarihçisi ve o müzeleri gezerken. o tarihi eserlere bakarkenki gözlerinde parlayan ışığı göz ardı etmem imkansız.
sonuçta 60 yaşına kadar çalışcak. severek ömrünü vermesi daha iyi değilmi?
dipteyim sondayım depresyondayım. bir yanda oğlum diğer yanda eşim. ve bizi arada bırakan 2 şehir, 2 telefon, 2 meslek ...
Canım belliki zor günler geçiriyosun inşallah biran önce moralin düzelir aileden uzak olmak çok zordur.
teşekkür ederim...beni dinleyip anlamak istedigin için yena cığım..
seninde dediğin gibi dısarda hiç kimseye anlatamam böyle..kimseye göstermem gözyaslarımı..
öle gözü yaslı biri degilimdir..hep içime akıtırım ya da yalnızken patlarım..
memnunda değilim hep sorunsuz,güleryüzlü görünmekten,şöyle birine sarılıp ağlayamamaktan..
bak gerek kilo konusunda olsun,gerek bebek için bir cok tedavi oldum,oluyorum..günde 2tane sürekli kullandığım ilacım var hormonlarım için ve de aralıklarla kullanmak zorunda olduklarım var.ama bir gün anneme bile oturup anlatamam..
aslında belki biraz derdimi döksem,biraz beni rahatlatan sözlerini duysam mutlu olacağım..ama onu üzebilecegimi düşünüp vazgeçiyorum..hep herseyin altından tek kalkabilirim sanıyorum..
kardeşim mevzuuna gelince sanırım bak orada anlatamamısım yazsam bile derdimi:)
kıskançlık değildi bu asla değildi..dogru kelime imrenme diyeyim..zamanında yaşayamamanın pişmanlığı..
kardeşim inan hala aileminde benimde bebegimiz ve degil 15yaş,25te olsa öle olacak sanırım..hiç büyümüyor sıpamız..
hem onun ismini ben koydum..isim annesiyim..yas farkı çok olunca sanırım kardeş degil benim bebegim gibi..
ve şöyleydi asıl düşüncem orda.. benim 1 anne babam var hep uzak olduğum,hep hasret çektigim...
en cok beni otogardan almaya gelirken gördügüm elleri ceplerinde bi babam..hep beni karsılarken de ugurlarken de ağlayan bir annem..otogara almaya da gelemezdi ugurlamaya da..bilirdim evde ağlayacak..
yani en cok hatırladığım sahneler bunlar..
ama onların hepyanında olan bir cocugu daha var acaba avuntu oluyormudur?mesela babam hep der başak ı hiç dısarı göndermiyeceğim diye..lise için bile hiç dısarı yazmadık..bizim mahalleden bir anadolu lisesine gidiyor şimdi..
acaba onlar benim kadar yalnız hissetmiyor mudur?
neden düşündüm bunu sabahın 5.30.da bilemiyorum..
hala ağlıyorum ben...hala çıkmadım yataktan..su koca evde yine yapayalnızım..
şu koca şehirde kimsem yok...
peki şu bogazıma oturan sey ne?yutkunamıyorum..nefes alamıcam sanıyorum..
bu acı ne zaman diner acaba? ben ne zaman 15gün önceki ben olurum..
Allah ım ne olur bana yardım et...
evet ben istedim..deliler gibi sevdim..ben alışıgım uzaklara dedim ama evlilik bambaskaymıs..
insan büyüdükçe anlıyormus yalnızlığı,aile hasretini..gençlikte,okulda böyle değildim..
benimde hayatımda en büyük pişmanlığım bu olacak sanırım...
inşallah insallah avuntuyu bebişlerde buluruz..artık gelseler keşke...artık bekletmeseler bizi
offf inan herseye ağlıyorum...
Amin canım.cnm rabbim kizina sabirlar versin cok zor durum kimsesiz olmak
Bende havalar soğudukca yeme isteğim artıyor bugün bende doyamadım.[birazdan arkadaşa gideceğiz.krem karamel ve fırında makarna var.şuan çok açım.fırında karnıbahar yiyip öyle çıkacağım.inşallah tatlıyı yemem.anca kendime geldim yoksa sürekli yeme peşindeydim....ama bugün doymadım nedense.az yemeye çalıştım ama doymadım.bi sürü içecekte içtim ama yok çok açımmm hemen yemeliyim
istersen ben koyayım baharcım..kilolarımızda yakın..gerçi ben ozamanlar şimdiki kg degildim..Arada sırada gelinlik modelleri bakıyorum da çok şık çok güzel olmam lazım saçım nasıl olsun gelinlik modeli nasıl olsun hepsi kafamı karıştırıyormerak ettim acaba sizlerin gelinlikleri nasıldı :26: Resimleri olan paylaşmak isteyenler resimlerini koyarsa bana da fikir olur belki
ayyy bir ben izleyemiyorum sanırım su diziyi..iyi akşamlar güzel bayanlar nasılsınız hürremi kimler izler ben bayılıyorum tek dizim desem yeridir
evet beni anlıyorsun ececigim..belki çocugum olunca benmde günlerim çabuk geçer baska avuntularım olur..canım bende gurbette olanlardanım.ankarada yaşıyorum ailemin hepsi çanakkaledeler.bende önce üniversiyeyi izmirde okudum sonra ankaraya evlendim.eşimi çok seviyorum.liseden sınıf arkadaşım olur kendisi.evliliğimin ilk yılı çok zordu.yani eşimle iyi anlaşıyorduk evet ama ailenin yeri çok başka.11 saat uzaklıkta olduğumuz içni kolayla kimse gelmiyordu halada öyle.yılda 1 kere ancak aileden 1-2 kişi gelir bikaçgünlüğüne.o zmanlar bayram reklamlarında fln nasıl ağlardım.ayrılırken hep gözlerim yaşla dolardı.4 yıl çocuğumuz olmadı.istemedik.biraz gezelim tozalım dedik 23 yaşında evlendim zaten.sonra çocuk olduktan sonrada gözlerim ailemi aradı.şimdi 3 çocuğum var .evet onlarla zaman çok çabuk geçiyor sanki koşuyor.hiç anlamıyorum hsonu nasıl geldi evde olduğum halde.ama keşke teyzeler olsa anneanneler olsa diyorum.gelse biri benim bazen çok bunaldığım çocuklarımla oynasa....sadece oynasa sevgi gösterse.benimkiler çok sıcak kanlılar.her gördüklerine hemen bağlanırlar.size gellelim fln derler. o zmaan daha çok üzülüyorum.kimse benim çocuğumu annem yada kardeşim kadar sevemez....hala hergün tel ile konuşuruz annemle.anlatırım çocukları. bana öğütler verir kendi baya bilgilidir ilkokul mezunu da olsa çok zeki bir bayandr.eksikliklerini çok hissediyorum.ama memlekete gittiğimde de evimin rahatını özlüyorum.3 çocukla hiçbir yere sığamıyorum .demekki bir şekilde alışmışız....(gerçi 3-4 hafta kalıyorum yazın çkalede.) ozman da eşimi özlüyorum...bu özlem hiç bitmeyecek sanırım.ama arkadaşların dediği gibi herkes yerinde sağlıklı olsunlarda bizde özleyiveririrz ne olacak
amin canımcnm rabbim tez zamanda kavustursun
İnşallah Rabbim en güzelini en iyisini nasip etsincanım.
Canım belliki zor günler geçiriyosun inşallah biran önce moralin düzelir aileden uzak olmak çok zordur.
İyi geceler ceco..
Pürüz var demişsin umarım önemli bişey değildir..
eve t ceco ben de merak ettim önemli değildir inşallah
iyi geceler
Herkese hayırlı geceler benim bugünüm üzgün geçti eski binamda çok sevdiğim bir abla vardı onun ölüm haberini aldım oraya gittim dünya ne kadar kısa insan böyle durumlarda anlıyor.
sevgili dostlarım:acımı paylaşıp benimle olduğunuz için hepinize sonsuz teşekkürler..iyiki varsınız.ve hep sağlıkla var olun.
ben dik durmaya çalışıyorum.emir büyük yerden.allah kısa zamanda kabullenmeme yardım etsin..
Bu kadar zor olmamıstı şimdiye kadar hiç...
Hani zamanla alışılınıyordu?Hani ilk zamanlar zorlanacaktım..
Annemleri havaalanına bırakıp geldik ve su an 7.10 uçakları kalktı..
2gündür her dk.mı onlarla geçirdim ve gidecekler diye onların görmedigi heran gözüm yaşlıydı..
Aslında 2 gündür gitmişler gbi davranıyordum kendmi alıştırıyordum...
Havaalanına gelince onları kapıda bırakıp içeri bile giremedim...
Eşim 7de işte olmak zorunda oldugu için annemi babamı öylece kapıda indirip hızlıca vedalaşıp arabaya binmek öle içimi acıttı..2saattir yutkunuyorum ve bogazıma birsey oturdu sanki...
Kardeşim benden 12yas küçük..O annemle babamın ortasnda babamın koluna girmiş içeri girerken daha beter oldum..Arkalarından bakakaldım..
Korku,kıskançlık,özlem,kızgınlık her korkuyu o bikaç saniyede yaşadım..
Acaba dedim beni burada eşimle bırakınca unuturlar mı?Kardeşim mi artık onların gerçek çocukları?
Ben hep uzaktaydımya beni az görüyorlar acaba 2.sıraya mı düştüm ben şimdi?
Anne olamadığım için bilemedim..Çok mu saçmaladım acaba..
Ya da üzüntüden böyle düşündüm bilemedim..
Ben aslında hep ailemden uzaktım 13yaşımda cıktım evden...
Önce fen lisesi için,arkasından daha da uzak bir sehire üniversite için..
Sonra da evlillik ve yine bambaşka bir şehir..Uzaklığı ya ben seçmiştim..Ya da gerçekten buydu kaderim..
Alışmıştım..alıştım diyordum...alışmıssın diyorlardı...
Ama yanılmıstım..herkes yanılmıstı...
Sanırım her defasında daha da canımı acıtacak..onlara hiç doyamamam,hep gurbette olmam içimi yakacak..
Anneme babama hiç doyamamam hep pişmanlığım olacak...
Aslında çok şey vardı içimde biriktirdiğim..Yazacaklarımda birsürü idi..ama buraya dökemiyorumki..
Belki tam yansıtamadım..biras ordan biras burdan yazdım ama içimi başka kime dökebilirimki..
Eve girene kadar ağladım yolda,eşimin yanında..Onuda suçluyorum içten içe..
Hiç bir suçunun olmadığını bilsem de..
Başınızı şişirmeyeyim daha fazla..iyiki sizler varsınız..Yalnızlığıma her zaman yoldassınız..
Günaydın herkese...Yeni umutlarla...
ah asum aahhhh toparlanmak şart her ne kadar bu ara herşeyi salmış olsamda şart yani
bu ara çok zor günler geçiriyorum
eşimle de sıkıntılıyız ailesi yüzünden abisi yengesi ablası
kendimden eminim bi saygısılık bi kötülük yapmadım ama ne bileyim moralim bozuldukça eşimlede tartışıyorum
sonra da ye babam ye
çok bunaldım
dün akşam oturdum ciddi ciddi adamı boşamayı düşündüm
haa deli gibi seviyorum o ayrı
aslında ikili bi sorunumuz yok ama ben ailesinin bana yaşattıklarını ondan çıkarmaya çalışıyuorum
üstüne bi de işleri bozuk dünya kadar alcakları var ama aldıkları 1 lira yok
dün söylenene göre de martta bizi de iştnn çıkarıcaklar
çok berbat bi durumdayım yani
bi yandan yazıp bi yandn ağlamamak için zor tutuyorum kendimi
hakkımızda hayırlısı olsun
rabbim başka dert keder vermesin inş.
of kızlar öyle karışık duygular içindeyimki
eşimi aralık ayında tayin dilekçesi için kayseriden aradılar. bizde çok sevindik. aralığın 28 de dilekçemizi verdik ve hala cevap bekliyoruz.
pazarteside istanbuldan görevde yükselme ve ünvan değişikliği ile ilgili kadro açılmış ve eşimi telefonla aradılar. bugünde oraya dilekçe verdi.
biz kayseriye gitmeyi çok istiyorduk. sonuçta ikimizin aileside orda. oğlumuz küçük ve ben çalışıyorum. kimseyi yerinden etmeyecektik ve oğlumuz akrabaların güvendiğimiz insanların arasında büyüyecekti. gözümüz arkada kalmayacaktı.
benim eşim sanat tarihçisi ve o müzeleri gezerken. o tarihi eserlere bakarkenki gözlerinde parlayan ışığı göz ardı etmem imkansız.
sonuçta 60 yaşına kadar çalışcak. severek ömrünü vermesi daha iyi değilmi?
dipteyim sondayım depresyondayım. bir yanda oğlum diğer yanda eşim. ve bizi arada bırakan 2 şehir, 2 telefon, 2 meslek ...
Arada sırada gelinlik modelleri bakıyorum da çok şık çok güzel olmam lazım saçım nasıl olsun gelinlik modeli nasıl olsun hepsi kafamı karıştırıyormerak ettim acaba sizlerin gelinlikleri nasıldı :26: Resimleri olan paylaşmak isteyenler resimlerini koyarsa bana da fikir olur belki
Merhaba arkadaşlar. Geçmişi okudum, birçok da alıntı yaptım, yazdım ama gönderemedim, saatler sonra bilgisayar başına oturunca alıntılarım da gitti. Tam da melankolik modumdaydım, güzel güzel yazmıştım ama gitti, ne yapalım :)
Bugün itibariyle +300'deyim ben, tatil sonrası hala toplanamadım. Biraz da canım sıkkın, hevesim yok pek. Önümüzdeki haftaya bağladım umutlarımı, temiz bir başlangıç yapayım diye. Neden hep böyledir acaba? Kafamın bir tarafında "dur önümüzdeki haftaya kadar ne yesem kardır" diye düşünürdüm eskiden. Şimdi daha kontrollü yiyorum, öyle saldırmıyorum ama gene de kaçamaklar yapabilmek, kendimi sıkmamak daha kolayıma geliyor.
Kuzenimle yaşıtız (dayımın kızı), o benden erken evlendi, erken bebek sahibi oldu, erken kilolandı. Yani 22-23 yaşlarında ben 36-38 bedenken o benim şimdiki kilolarımdaydı. Sanırım 5-6 sene de bu kilolarda kaldı. Sonra rolleri değiştik, ben kilo aldıkça o inceldi. Çok sık görüşemiyoruz ama yaklaşık 15 yılın bilançosu böyle. Uzattım gene diyeceğim şu; 2 sene kadar önce görüştüğümüzde ona nasıl kilo verdiğini ve almadığını sormuştum. Bana dedi ki; "sık sık karar verip diyete başlıyor, bazen de iyi sonuçlar alıyor, sonra gene başa dönüyordum. Bir gün gene Çarşamba sabahı aynı duygularla zayıflamaya karar verdim ve Çarşamba öğleden sonra diyete başladım. İlk defa diyete başlamak için Pazartesi'yi beklememiştim, işte o benim en kararlı ve son başlangıcım oldu, o başlangıçla 7-8 ayda 25 kilo, ardından 6 ayda 5 kilo daha, toplam 30 kilo verdim" demişti. Az yemek ve bol spor ikilisiyle başarmış kilolarını vermeyi.
Zaten formülü hepimiz biliyoruz da mesele uygulamak. Ben hala başlamak için ertesi günü ya da ertesi haftayı bekliyorum, o kararlılığa, o dönüm noktasına ulaşamadım henüz, ulaşabilecek miyim ona da emin değilim :) Azla yetinmek, "bari 75 olsam demek", birşeyleri yarım bırakmak en sinir olduğum huylarım. Beyin-zayıflama ilişkisi üzerine kitaba başladım, onu bile yarım bıraktım. Ki konulu bir kitaba başlayıp yarım bıraktığım vaki değildir, kilolar söz konusu olunca o bile sıktı beni :)
Motivasyonumu kaybettim hükümsüzdür, bulanların görenlerin müdüriyete başvurması rica olunur :))))
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?