Oğlum için bir ara verdim, devam edeyim :)))) Neyse köpek 3-4 dakika bırakmadı şemsiyemi, aksi gibi öyle değer verdiğim bir şemsiye, bir dünya anısı var, kaliteli de bir şey, saklandığım yerden bekledim, köpek sonunda pes etti, uaklaşınca ben de koşarak selpakla tuttum şemsiyeyi, eve götürüyorum. "Kılıfı yıkayıp, sapını dezenfektanla silerim, içine zaten bir şey olmamıştır" filan diye düşünürken ayyyy o da ne, şemsiyeyi didikleyen köpek gene gelmiş dibime, "ihhyyykk ihhykkkk" filan gibi tuhaf sesler çıkararak gene beni taciz ediyor. Resmen dişliyor giysilerimi. Hızlanarak güvenlik kapısına ulaşabildim, ama köpek hiç ara vermiyor. Güvenliğe "şu köpeği tutar mısınız, girmesin içeri" diyor ve rahat bir nefes alıyorum, bizim bloğa yürürken ne göreyim gene aynı köpek, güvenlik başka tarafa bakarken gene içeri girmiş del gibi koşarak üzerime geliyor. Dayanamayıp ben de koşmaya başlıyorum ve bırakıyorum hijyeni filan bir tarafa, elimle şemsiyenin kılıfını sıyırıp hayvana atıyorum. Resmen ağzına attı çiğnemeye başladı hayvan ya??? Bu arada ben blok kapısına ulaştım, kadının biri bana kibarlık olsun diye kapıyı ardına kadar açmış, köpek apartmana da girecek, "kapat bacımmmm kapaaaat" diyorum Seda Sayan havasıyla. Kabus gibiydi ya, neredeyse asansöre bile binecekti benimle. Olan kılıfa oldu ama şemsiyeyi dezenfektanla temizleyip sabunla yıkadık, kurtardık yani :))) Akşam eşime anlatıyorum, "sen popoyu kurtardığına dua etmiyorsun da şemsiyeye mi seviniyorsun?" diye güldü :))