Düşünmek için oldukça vaktım oldu. Ancak sahaba karşı biraz uyudum. Belki birisi derki, sanal bir yaşam, paylaşım için bu kadar üzüntüye değermi.... Ama bende buradaki bir çok insan gibi sizlerle sanal bir durum yaşamadım. Ben bendim ve benimle ilgili hiç bir şeyi gizlemedim saklamadım değiştirmedim. Emin olun buradan bukadar büyük bir üzünütü yaşacağıma inansaydım ya da bilseydim başka türlü davranmaya gayret ederdim. Böyle bir sonuç olacağını zerre kadar bilemezdim.
Dün sabah ilk yazimi yazarken, içimde en ufacık bir kötü niyet, bir insanı kıskanma, hor görme, küçümseme, kalbini kirma, ne bilim başka hiç bir olmusuz niyetim yoktu... Sadece ve sadece bir an durdum ya biz burada ne kadar pembeyiz dedim... canım onu ye o kadarciktan birşey olmaz, canım bunu ye sen çok güzelsin o sana birsey olmaz... Bunu bende yaptim fakat yapmamalımıyız diye düsünüdüm.... yazarken ki ana fikrim buydu fakat kimseyi kirmadan nasıl yazabileceğimi belki bilemedim. Kendimden örnekler vererek yol aldım ve kendimizi ölçüp biçelim tartalim, elestirelim istedim. Bu aşamada Yenanın alınacağı bir şey yaptıysam gerçekten çok ama çok özür dilerim. Yenaninda çikip nüket bana bunu dedin suna alindim demesini çok isterim. Ben bir dal kıracak rügarsam eger emin olun, bilerek esmedim. Oysaki ben dün hafta sonu olmasına rağmen, bu bilgasayarın başına, çalismak için oturdum. Sanırım çok çalışmak kafanın çok fazla ve gereksiz de çalismasina neden olabiliyor... Keşke ben sadece calışsaydım. Hem kendimi hemde sizleri bukadar çok üzmezdim. Ben işimle hayattakalmayi beceren bir insanım. Şükürler olsunki bir işim var. işim disinda hayata tutunabilceğim hiç bir şeyim yok. Neyse konuyu gene dağıttım...
Ben, kanserli tümor ve hemen ardindan yaşanan istismar(lar) sonrası, uzun dava sürece geçirmiş adamin biriyle 3 yil kadar savaşmış , ve bir elinde kedi bir elinde bilgisayarla kaçak yaşamış, ve sonuça vardıktan sonra, uzun süreli intihar girişimlerinden sonra, borderline tadavisi görmüs kadınım. Geçen hafta, buradaki sohbet esansinda geçmisi hatirladım ve biraz dağıldım. Bilyorum ki esranında hiç bir kötü niyeti yok fakat ben bir kelimeye çok takıldım ve dağıldım toparlanamadım. Üzerine, ben benden örnek veriyorum oysaki konu hepimizin konusu benim dünkü yaptigim kaçamağın vicdani değil dememe rağmen, israr edilmesi ve derdimi anlatamak beni çok sinirlendirdi. Ben öfkeli, sinirili asabi, dominat, sert, patavatsız, aklina geleni hemen söyleyen, düşüncesiz birisisi olsamda affetmeyi ögrendim. Dünkü alınganliğim, için esrayi ve özlemi affediyorum ve hepinizden özür diliyorum.
Hayat yeniden başlamaklardan ibaret. Ben son 15 yilimda bunu defalarca yaptım. Yeni yeni başlangıç bir öncekinden daha zor ama hep daha güçlü oldu.
Ben, 130 gün kilo vermem konusunda, boyunca bana burada verdiginiz, destek azim ve moral için çok ama çok teşekkürederim. 4 yildir veremedigim, kilolarımı sizlerin sayesinde verdim. Allah her birinizden ayrı ayrı tek tek razı olsun hakkiniz helal edin. Benden yana bütün haklarım vansa eğer helaldir. Azim böcükleriniz hiç birzaman eksik olmasın.
tıııııııııııırrr vinnnnnnnnnnnnn