psikolojik rahatsızlığın ızdırabını sen bana sor canım, 3senedir ilaç kullanan ve şuan bırakmaya çalışan biri olarak, ve hatta 12senedir bu sıkıntılı psikoloji ile uğraşan biri olarak bana sor.
ama eşin şanslıda senin gibi bi eşi olduğu için, şunu hiç unutma tatlım dermansız dert yoktur, bazen dermana ulaşmak güç oluyor ama onda da hikmetler oluyor, hayırlar oluyor.... bazen sorunlar sıkıntılar insanı çok olgunlaştırıyor, ve gün geliyor bu sıkıntıları iyikide yaşamışımda bu olgunluğa varabilmişim diyorsun hatta bazen.....
hamdım piştim yandım demiş mevlana.....
ama geçer bunlarda, geçmez diye birşey yok, dermansız dert yok, biz arayalım ve hiç ümidi kesmeyelim.
işte herkesin imtihanı bi türlü, rabbim bugünümüzü aratmasın, daha iyi günler versin inşaallah hepimize.
aslında şuan eşini çok daha iyi anlıyorum, ilaç içiyorum diyede kafasına çok takmasın eşin yaaa, çünkü çağımızda aslında antidepresan tarzı ilaç kullanmayan az insan var bence, hı dozu farklıdır tabiki.
bana bir doktor ne demişti biliyormusun, birgün kendimi bu panik ataktan dolayı çok çaresiz hissetmiştim, ağlıyordum, ve bana dediki; bak dedi panik atak oldukça zor bi hastalık ama çaresi mümkün dedi, allah insanın içini iyiyide kötüyüde vermiş dedi, içimizden iyiyide kötüyüde bulup çıkarmak bizim elimizde dedi.... yada iyiyide kötüyüde içimizde bastırmak yine bizim elimizde dedi.
hala unutmam bu sözlerini o doktorun, çok inançlı bi bayandı, allah razı olsun ondan.
hatta bir söz varya; ÇARESİZSENİZ ÇARE SİZSİNİZ.....
kısaca bunu özetlemiş aslında bana doktor.
ve canım, kalpler yalnız allahı anmakla mutmain olur, benim için öyle yani.
bende seni seviyorum canım.....