Kızımın 3 halası var. 11 yaşında. Görümcelerim başka şehirlerde,arada konuşuruz çok samimi değiliz, ama hiç bu yaşa kadar konusurken kızımı da telefona isteyip halacım nasılsın dediklerini görmedim. Teyzeleri sürekli arar görüntülü konuşur, kızım mutlu olur. özellikle pandemi döneminde okullardan uzak sosyal olarak akranlarından ayrılar yalnız hissediyor çocuklar kendilerini. Ben isterim ki eşimin ailesi tarafından da bu ilgi olsun. Yeğen sonuçta. Ben kendimi düşünüyorum 5 yaşında bile olsa yeğenimi arayıp tatlı tatlı uzun değil 1 dk konuşmak bana da iyi geliyor aramızdaki bağın kuvvetlendiğini hissediyorum.
Çocuk konuşsun onları arasın derseniz onu da yaptırdım. Ben dedim bakın halası seninle konuşmak istiyor o an konuşuluyor sonra öylece kalıyor. Aylarca konuşmasak napıyor yeğenimiz nasıl diye sormazlar merak etmezler. Belki çocuk kaçıncı sınıfa gidiyor haberleri bile yoktur. Merak etmezler. Kız kardeşler olarak kendi grupları var sürekli telde konuştuklarını haberleştiklerini biliyorum. Eşimi de aramazlar çok, çocuklarımı ailede dışlanmış hissediyorum abartıyor muyum sizce