Arkadaşlar merhaba. Belki hatırlayanlar vardır.
Benim kaynım psikolojik olarak rahatsız yaklaşık 2 haftadır ruh ve sinirde yatıyor.
3 buçuk ay önce sevgilisini kaçırdı evlendi ve eltim hamile kaldı gelir gelmez.
Sonra kaynımın rahatsızlığı patlak verdi. Ille boşanmak istiyorum diyor.
Geçen eşimle bu konuları konuşurken, "bosanirlarsa cocugu doğursun, eğer kizin ailesi istemezse çocuğu versin annem büyütür" dedi. Bende dedim ki sence o kız çocuğun tırnağını gösterir mi boşanınca. Hadi oldu da verdi, yetmedi mi annenin çektiği çile. Yaşlı kadın bi de bebek mi büyütecek? Eşimde " o zaman versin biz büyütürüz" dedi. Ben bu lafa çok kızdım. O zaman abin gitsin hergun birinden çocuk yapsın getirsin biz büyütelim. Zaten bizden tık yok çocuk yapmak adına abinin çocuklarıyla evcilik oynarız dedim.
Sizce hatalı mıyım bu söylediklerimde. Bende anne olmak isterim ama şuan ben kendime bile güvenemiyorum. Bi çocuğum olursa en iyi imkanları sağlamak isterim. Onu asla hiç biseye muhtaç etmemeye çalışırım. Bu lafları söyleyince kendimi kötü de hissettim. Vicdansız biriymisim gibi. Ama gerçekten değilim. Çok kötü şeyler yaşadım. Istediğim sadece huzurlu bir aile. Tamam bu olay gerçeklesek değil tabi ki ama bu durum canımı sıktı, canımın sikilmasina da canım sıkıldı anlayın işte
