Hayır onu demedim, annemin sağlığı kötü diyorum.
Hayır onu demedim, annemin sağlığı kötü diyorum.Kusura bakmayin ama siz kafayi yemişsiniz!
Daha hayatta olan anne babayi mezara koymuşsunuz ordan gelecek olan maaşın muhasebesini yapiyosunuz. Annenizin psikolojisini bilmem ama bence siz hiç iyi degilsiniz. Doktor olmadan önce bi doktora tedavi olun olur mu. Zira sizin gibi bi doktora muayene olmayi asla istemem!
Ona göre annesini gömecek sanırımBunların türkçe meali nedir?
"Tıp okumayacaksam okumamin anlamı yok. Yetim aylıkları beni hayatımın sonuna kadar götürür mü? Cevap evetse hayatımın sonuna kadar evde oturacağım" mı diyorsunuz, ne diyorsunuz?
Hayır onu demiyorum, yanlış anlaşıldım sanırım açık yazmamışım, annemin sağlığı kötü zaten.Ona göre annesini gömecek sanırım
Anladığım kadarıyla, konu sahibi ailesinden ev kalacağını ve yetim maaşı kalacağını, bu şehirde kalırsa bunlarla zaten geçinebileceğini söylüyor. Ama diyor ki, ilerde yetim maaşı yetmeyebilir. Bir şey okuyup meslek sahibi olsam, örneğin doktor olsam, e 8 sene oku görev yap, o sırada evlenemem, sonra da zaten biriyle tanışamam(!), e aile sahibi olmadıktan sonra okumamın ne anlamı var, boşuna kendimi yormuş olmayayım çünkü koca için okuyacağım, evlenmezsem yetim maaşı ve kalan evle takılırım. Bir de ben kapalıyım, benim görüşümde bi insanla tanışırsam, onun ailesi de bu görüşte olacak, ama benim ailem çok farklı, ailemi görünce beni istemezler, haliyle zaten evlenemem gibi. Ne yapsam?
Yani diyor ki kendime saygım yok.
Şehrin bir ilçesi olarak düşünün. Şehre mesafe uzak. En az 1-2 saat.
Ya sen kimsin ki benim durumumu annemin hastalığını tek başına ona bakmayı bilmeden yorum yapıyorsun hadsiz. Defol git buradan.Evlat gibi evlat
Sizin kafanız çok farklı şekilde çalışıyor gibi . Olacak olmayacak çok ilerisini düşünerek bi sürü şey yazmissiniz anlamakta bile güçlük çektim.Arkadaşlar merhaba,
Ben şu anda 25 yaşında olan bir kardeşinizim ve çok sıkışık bir durumdayım.
Bundan 6-7 yıl önce 18 yaşındayken iyi bir okuldaydım ve iyi bir hayatım olacağını öngörüyordum. İyi bir okulda mühendislik kazanmıştım ancak maddi ve ailevi durumların ve özgüven eksikliğinin etkisiyle yarıda bıraktım. Özel bir okuldu ve krize yaklaşmıştık.
Sonrasında zaten senelerdir süren aile içi kavgaların sonu anne babanın boşanması oldu ki zaten anlaşamıyorlardı. Ben annemle kaldım, annem psikolojik rahatsızlıklar yaşadığından bir yere gidemedim çünkü evi satmasından ortada kalmaktan korktum. Kardeşim yok, tek kalmayı göze alamadım.
Sonrasında ekonomik krizin de etkisiyle kımıldayamadık zaten.
Şimdi 25 oldum ama ev ve yetim aylığı şansım var babam veya annem vefat ederse. Bir yere gitmeli miyim sizce?
Tıp okursam 6 yıl ve 2 yıl zorunlu hizmet 8 yıl edecek 34-35 olacağım, aile kurmayacaksam zorlamaya gerek yok diye düşünüyorum zaten ben normalde kapalı biriyim ancak ailem benim tam tersim. Yani istediğim gibi birini bulup evlenmek zor olur diye düşünüyorum. Aileleri belki istemez. Zaten yaşıtların çoğu mezun oldular.
Ayrıca bir hastanede göreve başladıktan sonra da başka bir yerden tanışmak zor.
Başka bir meslek seçsem maaşlar düşük olduğundan kirayı tek başıma ödeyemeyebilirim. Hazır evim varken gerek yok diye düşünüyorum. Ama bu sefer de aile kurma ihtimali olmayacak ve belki ileride yetim aylıkları da yetmeyebilir. Geleceği bilemeyiz.
İyi bir derecem vardı normalde ama şanssızlık yaşadım maalesef.
Tavsiyelerinize açığım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?