Nemesis Clariss yapmayin yahu
aglattiniz beniii(
Clariss bitirdin beni
Tamam bu dusunceleri atmaya calisacagim kafamdan.
Gulenyelkencim ben natlusa dun hosgeldin dedim bile :)
Merhaba arkadaslar uzun suredir kafamdaki bu sorularla bogusup duruyorum, son bir aydir hat safhada ...
Adini da koyamiyorum bir turlu ..
Belki herkes bu dusuncelere kapiliyordur bilemiyorum...
Dusunuyorum; doguyoruz , buyuyoruz, meslek sahibi oluyoruz, evleniyoruz, cocuk sahibi oluyoruz...
Herkes iyi evde yasamak istiyor ev almak icin ugrasiyor ,
kimi iyi arabaya binmek icin ugrasiyor ,herkes iyi bir hayat standardina sahip olmak istiyor ...
herkes cocuklarina iyi bir egitim vermek istiyor...
Hayat kimine guluyor, kimini aglatiyor .
Ama baktigimda oncelikler farkli olsa da amaclar genellikle ayni.
Kimimiz amacina kisa zamanda ulasiyor kimimiz ulasamadan oluyor...
Olum sekillerimiz, zamanlari bile birbirinden farkli olacak, ama elbet hepmiz toprak olacagiz ...
Bazen avmye gittigimde insanlara bakiyorum. Kimi alisveris derdinde, kimi cocuklarini getirmis eglence pesinde
Bizler de o insanlardan biriyiz ...
Sonra cocuklarima, baska cocuklara bakiyorum onlar da buyuyecek, okuyacak evlenecek, cocuklari olacak ,
onlara iyi bir egitim vermek icin, mutlu bir yuvalari olmasi icin cabalayacaklar , sonra onlar da toprak olacak...
siralama basa donecek, ayni duzen torunlarinda devam edecek ,
Insanligin yaradilis gayesi bu evet belki de ....
Bazen bize verilen gorevleri otomatik olarak yasiyoruz diye dusunuyorum
bu dusuncelerden kendimi alamiyorum...
Bir bosluk var adini koyamadigim ...
Sizce bende eksik olan nedir?
Neden boyle dusunceler kafamda donup duruyor?
Sonra esime dedim ki bir gün disarida oturuyorduk; " Herkes evleniyor cocuk sahibi oluyor. Yani illa cocugumuz mu olmali? Cocuk olunca hayallerimizin bir cogunu gerceklestiremeyecegiz. Bak su parktaki aileler gibi her Pazar günü onlari gezdirmek zorunda kalacagiz. Istedigimiz yerlere gidemeyecegiz. Birlikte macera yasayamayacagiz cünkü cocuklarin güvenligi öncelikli olacak bizim icin. Biriktirdigimiz paralar cocuklarin masraflarina gidecek. Bu mu acaba istedigimiz? Hayallerimiz ne olacak? "
Sonra bir cift geldi yanimiza yeni evli, bir bebekleri vardi masmavi gözler bukle saclar... Ikisi birden bebekle sakalasiyorlar falan... Nasil tatli bir manzara, adam bir esini öpüyor, bir bebeginii...
Sonra birbirimize baktik, gözlerimizin ici parladi. Benim hayaller uctu gitti zaten. Insan dogasi geregi, üremek ve cogalmak da istiyor. En azindan bu benim dogamda var, anne olmak istiyorum, esim de baba olmak istiyor. Bu da az önceki konusmanin bosa gitmesi demek oluyor.
Nemesis Clariss yapmayin yahu
aglattiniz beniii(
Clariss bitirdin beni
Tamam bu dusunceleri atmaya calisacagim kafamdan.
Gulenyelkencim ben natlusa dun hosgeldin dedim bile :)
Sonra esime dedim ki bir gün disarida oturuyorduk; " Herkes evleniyor cocuk sahibi oluyor. Yani illa cocugumuz mu olmali? Cocuk olunca hayallerimizin bir cogunu gerceklestiremeyecegiz. Bak su parktaki aileler gibi her Pazar günü onlari gezdirmek zorunda kalacagiz. Istedigimiz yerlere gidemeyecegiz. Birlikte macera yasayamayacagiz cünkü cocuklarin güvenligi öncelikli olacak bizim icin. Biriktirdigimiz paralar cocuklarin masraflarina gidecek. Bu mu acaba istedigimiz? Hayallerimiz ne olacak? "
Sonra bir cift geldi yanimiza yeni evli, bir bebekleri vardi masmavi gözler bukle saclar... Ikisi birden bebekle sakalasiyorlar falan... Nasil tatli bir manzara, adam bir esini öpüyor, bir bebeginii...
bende aynı dşünceleri evlilik için düşünüyorum..
biriyle tanışıyosun aşık oluyosun belkide onu hayallerinde daha da güzellerştiriyosun..
evden kaçamaklarla çıkıp buluşuyosun.
dahada bağlanıyosun resmen kölesioluyosun aşkından.
dahada ilerisi aileni karşına alıyosun ezip geçiyosun onunla bir ömür beraber olmaya..
hayallerine ilk adımı nişanlanarak atıyosun havalara uçuyosun bu süreçte.
ailelerin sorunlarını görmezden geliyosun hayallerin herşeyin önüne geçiyo.
derken düğün telaşesi beyaz gelinliğim ona uygun ayakkabım,çeyizim nikahım evimin şirinliği ....
bebek heyecanı yuvana mutluluguna mutluluk katma deliliği...
herşey mükemmel herşey çok güzel.
binbir heyecanla koştugun bu yolda herşeyi dört dörtlük yapmaya çalışıyosun ve yapıyosunda.
ama sonunda hep kaynana görümce gölgesi,
kurdugun hayal balonlarını teker teker patlatmaya çalışanlar sevincini kursagında bırakmaya çalışanlar.
binbir badireden geçme belkide boşanma bile...
bu güzel masum hikayenin sonunu kötü yazmaya çalışanlar.
kk da eşi ve eşinin ailesi bölümünde genel olarak hep bu son var.
sanki evlenenler yuva kuranlar bu mutluluklarla hayallerle çıkmadımı bu yola?
neden tek bir çamurla kirletirler anlamıyorum..
ozaman evlenmemek birine adamamak en iyisimidir.
hayır oda mutsuzluk oda yalnızlık....
Merhaba arkadaslar uzun suredir kafamdaki bu sorularla bogusup duruyorum, son bir aydir hat safhada ...
Adini da koyamiyorum bir turlu ..
Belki herkes bu dusuncelere kapiliyordur bilemiyorum...
Dusunuyorum; doguyoruz , buyuyoruz, meslek sahibi oluyoruz, evleniyoruz, cocuk sahibi oluyoruz...
Herkes iyi evde yasamak istiyor ev almak icin ugrasiyor ,
kimi iyi arabaya binmek icin ugrasiyor ,herkes iyi bir hayat standardina sahip olmak istiyor ...
herkes cocuklarina iyi bir egitim vermek istiyor...
Hayat kimine guluyor, kimini aglatiyor .
Ama baktigimda oncelikler farkli olsa da amaclar genellikle ayni.
Kimimiz amacina kisa zamanda ulasiyor kimimiz ulasamadan oluyor...
Olum sekillerimiz, zamanlari bile birbirinden farkli olacak, ama elbet hepmiz toprak olacagiz ...
Bazen avmye gittigimde insanlara bakiyorum. Kimi alisveris derdinde, kimi cocuklarini getirmis eglence pesinde
Bizler de o insanlardan biriyiz ...
Sonra cocuklarima, baska cocuklara bakiyorum onlar da buyuyecek, okuyacak evlenecek, cocuklari olacak ,
onlara iyi bir egitim vermek icin, mutlu bir yuvalari olmasi icin cabalayacaklar , sonra onlar da toprak olacak...
siralama basa donecek, ayni duzen torunlarinda devam edecek ,
Insanligin yaradilis gayesi bu evet belki de ....
Bazen bize verilen gorevleri otomatik olarak yasiyoruz diye dusunuyorum
bu dusuncelerden kendimi alamiyorum...
Bir bosluk var adini koyamadigim ...
Sizce bende eksik olan nedir?
Neden boyle dusunceler kafamda donup duruyor?
Ben okudum konusunu, onun yüzünden ban yemiştim.
Hiç yazmadan kaçtım. Ama onu okurken dua ediyorum
hep, ''Allah'ım beni bazı şeylerin farkında kıldığın için
şükürler olsun.'' diye.
Sana el birliği ile aktivite bulalım bence. Bir de Mevlana'yı
ve öğretisini anlatan kitaplar okuyabilirsin bu aralar. Huzur
veriyor bence.
Bence yaslanmakla da alakali degil cok fazla. Ki Cudana sen yasli misin Allah askina :):):):):) O zaman ben esimi niye aldim??? :):):) Senden iki yas kücük :)
Yazdiklarini okuyunca esimle yaptigim sohbetleri gördüm. Bu sorulari o kadar sik ve zamansiz esime soruyorum ki. Özellikle evlendikten sonra daha cok düsünmeye basladim. Disari gidip bir bankta oturdugumuzda insanlara bakiyorum. Kimi mutlu, kimi mutsuz, kimi sevgilisi ile kavga ediyor, kimisi öpüsüp koklasiyor. Sonra pencerelere bakiyorum, her bir dairede bir aile var, ya da bekar birisi oturuyor. Hepsinin kendine göre dertleri var, hepsinin kendine göre mutluluklari var, sorumluluklari var. Kimi ev alma derdinde, kimisi arabalara bakip ic geciriyor, kimisi bu sene tatile cikabilecek miyiz diye düsünüyor. Öte yandan kiminin evinde 10 tane bilgisayar, kapisinda mercedes, herkesin ayni evde 2-3 tane odasi, banyosu var...
Bir yandan bu esit olmayan gelir dagilimina isyan ederken, öte yandan neden cogunlugumuzun ayni düzeni takip ettigini sorguluyorum. Doganin kanunu bu sanirim, insan evladinin ihtiyaclari var. Bu ihtiyaclarin da bir sirasi var. Ya da birini elde etmeden digeri gelmiyor. Onun disinda, insan denen varlik düzeni takip etmeyi seviyor bence. Kurulu bir düzenin pesinde gitmek daha güvenli geliyor. Oku, büyü, evlen, ev al, araba al, mutlu yasa, ölüm geliyor. En basit düzen bu zaten. Bunu takip etmeye meyilli oluyoruz otomatik olarak :) Öte yandan zaten siradisi olmak insanlarin kurdugu bu düzende cesaret istiyor. Dolayisiyla bir cercevenin icindeyiz ve onu kirmak her baba yigidin harci degil anladigim bu benim hayattan.
Mesela ben kendimi siradisi bilirdim, hep herkesten farkli olmak istemistim. Calisip iyi para kazanip dünyayi gezmek tek basima, Afrika`da cocuklarla bir yaz gecirmek, sonra Hindistan`a gitmek, sonra orangutanlarla yasamak vs. Bunlar hala icimdeki güzel hayaller, yastiga kafami koydugumda kendimi istedigim yerlerde hayal edip manevi mutlulugu sagliyorum. Ama sonra ben de sevdim, asik oldum, hayattan beklentilerim degisti. Insan olarak savunmasizligimi gördüm, beni anlayan bir insana ihtiyac duydugumu gördüm, sonra asik da olmusken, o insanla bir yuva kurmak istedim. Evlendim.
Sonra esime dedim ki bir gün disarida oturuyorduk; " Herkes evleniyor cocuk sahibi oluyor. Yani illa cocugumuz mu olmali? Cocuk olunca hayallerimizin bir cogunu gerceklestiremeyecegiz. Bak su parktaki aileler gibi her Pazar günü onlari gezdirmek zorunda kalacagiz. Istedigimiz yerlere gidemeyecegiz. Birlikte macera yasayamayacagiz cünkü cocuklarin güvenligi öncelikli olacak bizim icin. Biriktirdigimiz paralar cocuklarin masraflarina gidecek. Bu mu acaba istedigimiz? Hayallerimiz ne olacak? "
Sonra bir cift geldi yanimiza yeni evli, bir bebekleri vardi masmavi gözler bukle saclar... Ikisi birden bebekle sakalasiyorlar falan... Nasil tatli bir manzara, adam bir esini öpüyor, bir bebeginii...
Sonra birbirimize baktik, gözlerimizin ici parladi. Benim hayaller uctu gitti zaten. Insan dogasi geregi, üremek ve cogalmak da istiyor. En azindan bu benim dogamda var, anne olmak istiyorum, esim de baba olmak istiyor. Bu da az önceki konusmanin bosa gitmesi demek oluyor.
Kisacasi, benim de gönlüm kurulu düzenden yana olmaya basladi. Ev alalim, kira derdi olmasin, cocuklarimiz olsun, mutlu bir yuvamiz olsun, sonra cocuklarimizin basarilarina mutlu olalim vs......
Demek ki ben de cok asiri farkli degilmisim ki o zinciri kiramadim.
Kirmak da istemedim aslinda. Böyle mutluyum
Ek olarak Sinan Yağmur'un "Aşkın Gözyaşları" serisi olabilir.
Çoğumuzun bilmediği yada eksik bildiği , Mevlana'yı Mevlana yapan Şems'i
mükemmel anlatmış. Üç kitap da güzel ama en güzeli Tebrizli Şems.
ben hep yol ayrımlarında takılı kalmışımdır şu yolu seçsem diğer yolu seçmediğim için mutsuz mu olurum acaba? ya seçtiğim yol aslında doğru olan beni mutlu olmaya götüren yol değilse beriki yolu seçmediğim için huzursuz olurmuyum diye. hayatta bazı geçiş dönemleri vardır bu ikilemler son bulur zannederdim ama hala otuz yaşıma merdiven dayamış bir insan olarak hala o çizgiler kararsızlıklar var hatta sanki daha çok.
işte bizim bu aralar evdeki konumuz tam olarak bu çocuk yapmak ya da yapmamak en azından ertelemek diyeyim. bebek istiyoruz ama gezmek yalnızlığın keyfini çıkarmak sorumluluğumuz olmadan bir kaç sene geçirmek de istiyoruz.
hayat insana bazı şeyleri diretiyor aslında cudana'nın dediği gibi. oku, işe gir, evlen, çocuk yap, onları geleceğe hazırla... maslow'un ihtiyaçları işte :) her dönemin gereklilikleri var bi şekilde biz de üstümüze düşen payı alıyoruz hayattan. bu durum nasıl değişir ya da değişebilir mi hiç bilmiyorum, değiştirirsek mutlu olur muyuz onu da bilmiyorum :)
Canım , çocuk sahibi olmak,
hayalleri gerçekleştirmenin önünde koskocaman bir engel değil.
Aksine o hayalleri daha çok kamçılıyor ve insanın yaşama sevincine sevinç katıyor.
Ben tam 5 yıl aynı senin gibi düşüncelerle eşim o kadar istemesine rağmen çocuk olayını erteledim durdum.
Ama şimdi düşünüyorum ; keşke evlendiğimizin ikinci yılında bu kararı verseymişim de kızım
bizim iki kişilik dünyamıza daha erken katılsaymış.
Ben farklı bir açıdan yaklaşacağım olaya, kimine mantıksız gelebilir söylediğim ama ben böyle olduğuna inanıyorum. Akıllı ve mantıklı insanlarda sorgulama ihtiyacı doğar. Herşeyin nedenini araştırma ihtiyacı hissederler, düzen sabit olsa bile. Kimisi de araştırmaz, merak etmez, körü körüne inanır yaşar gider. Yani korkulacak bir durum yok bence sadece sorguluyorsun, düşünüyorsun. Sonucuna varınca da ister istemez üzülüyorsun, çünkü herkes aynı amacın peşinde koşup sonunda toprak oluyor diye.
Ayni durumdayiz desene :) Evlilikten sonraki konu bu oluyor cünkü :):):):) Bence de ilk bir kac yili kendi kafaniza göre gecirin ama sonra bir bebek geliversin, ev cok sessiz geliyor bir süre sonra zatenEsim surdan bir kücük kiz kosa gelse nasil olur diyor bazen durduk yere
Clariss, evet haklisin. Ben de iste bunu yeni yeni fark ediyorum. Böyle güzel hikayeler de duyunca insanin fikri daha bir degisiyor. Zaten bebek görünce bile degisiyorum artik
Ben ikinci yilimi dolduracagim Temmuz`da büyük ihtimallede 3. yilin sonuna dogru anne olmak istiyorum, insallah
Tesekkür ederim yazdigin icin, bu da düsüncelerimi kamcilayan bir örnek oldu.
Cudana gerçekten çok akıllı, çok mantıklıdır yakinen bilirim bunu.
Bence de öyle birizaten sorgulama ihtiyacı duyan insanlar akıllıdır bana göre. Sırf bu konu için değil, diğer yorumlarından da anlıyorum kendimce
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?