Eşinin tepkisi çok çok fazla olmuş kimseye zarar vermediği surece her insan ufak tefek beyaz yalanlar söyleyebilir ,belki yanlış düşünüyorumdur ama asla asla esimin beni %1000 aldatmayacagina emin olduğum halde ara sira bende bakarım bunda bir sorun yok ,yeteri kadar ozur dilemissiniz artık bu konuyu acmayin bence esiniz siz ısrar ettikçe simarmis biraz ,kendinizi bu kadar uzmeyin ...
Bence eşiniz sizi gerçekten çok seviyor ve değer veriyor. Kimse yanlış anlamasın ama ben de ufacık bir yalan dahi olsa çok büyük tepkiler veren biriyim. güven benim için en önemlisir. Ama eşiniz gece size sarıldıysa bence konu kapanmıştır . siz doğruyu söyleyip bu ttepkiyi verseydiniz eşinizin tepkisi yersiz olabilirdi . Siz de tamamen haksızsınız demiyorum elbette. Ama bence konu kapanmış . Uzatmayın hiç .merhaba hanımlar.. geçen akşam yaptığım şeyden bahsetmek istiyorum..
(azcık uzun oldu kusura bakmayın)
14 aylık evliyim, eşimi seviyorum ve gerçekten çok güveniyorum. bu güne kadar bana karşı bi yalanını sakladığı bişeyi yakalamadım. telefonunun sesi hep açıktır, ortalıktadır. benimde hiç başıma gelmemiştir telefonunu kurcalamak hatta evlenmeden önce bile bunu hiç yapmamışımdır. eşim yalandan hiç hoşlanmaz, en ufak bir yalan bile tüm güvenini yerle bir edebilir. hatta bu boşanma nedeni bile olabilir.
şimdi bu girişten sonra olaya geçiyorum. geçen akşam (pazar gecesi) eşim erkenden yattı saat 7 8 gibi. telefonuda benim yanımdaydı. ahh kör şeytan.. aklımı çeldi. ellerim kırılsaydı da yapmasaydım.. o kadar pişmanım ki... kurcaladım telefonunu daha doğrusu kurcalamaya çalıştım pekte beceremedim ama mesajlarına ve arama kaydına girdim sadece. bişey bulamadım tabi çok şükür. (zaten şüphelendiğimden yapmamaıştım ya neyse)
sabah oldu işe giderken telefonuma gece hiçbişey gelemedimi arayan soran olmadı mı hiç bildirim yok dedi bende yok gelmedi bişey dedim. baktın mı dedi. bende panikledim utandım bide. yok yok ne bakması elimi bile sürmedim dedim. ama tabi malum akıllı telefon ya son uygulamalar açık kalmış(kapatmayı becerememiştim) anladı tabi baktığımı. sen bana güvenmiyor musun niye bakmadım diye yalan söylüyorsun bu en ufal şeyde yalan söyleyen kim bilir nelerde yalan söyler diye açtı ağzını yumdu gözünü..
neyse işe gittikten sonra mesaj atmış gözümde hiç değerin kalmadı sana artık güvenmiyorum diye. milyon kez özür dilerim gün boyu.. akşam geldiğinde topla eşyalarını annene gidiyosun dedi. hayır gitmiyorum dedim o zaman ben giderim seninle aynı ortamda bulunmak istemiyorum dedi. ben sana ne zaman şüphe verdim ne zaman telefonumu sakladım bakmak istediğinde göstermedim mi neden güvenmedin bana hadi güvenmedin baktın niye baktım demiyosun. o zaman sen her sıkıştığında böyle yalan konuştun bana bundan önceki söylediklerinin doğru olduğunu nasıl bilicem diye bir sürü konuştu..
tamam dedim haklısın ama büyütme bu kadar küçücük şeyi çok büyüttün dedim yinede özür diledim. bir sürü... neyse gece aynı yatakta yattık ama hiç dokunmadan ama sabah uyandığımda bana sarılmıştı.
sabahta hiç bişey demeden gitti işe.. ne yapıyım ben şimdi.. gerek vaarmı bu kadar büyütmeye? hiç yapmadığım ve yapmıycağım bişey ama şeytana uydum işte.. üzülüyorum..
merhaba hanımlar.. geçen akşam yaptığım şeyden bahsetmek istiyorum..
(azcık uzun oldu kusura bakmayın)
14 aylık evliyim, eşimi seviyorum ve gerçekten çok güveniyorum. bu güne kadar bana karşı bi yalanını sakladığı bişeyi yakalamadım. telefonunun sesi hep açıktır, ortalıktadır. benimde hiç başıma gelmemiştir telefonunu kurcalamak hatta evlenmeden önce bile bunu hiç yapmamışımdır. eşim yalandan hiç hoşlanmaz, en ufak bir yalan bile tüm güvenini yerle bir edebilir. hatta bu boşanma nedeni bile olabilir.
şimdi bu girişten sonra olaya geçiyorum. geçen akşam (pazar gecesi) eşim erkenden yattı saat 7 8 gibi. telefonuda benim yanımdaydı. ahh kör şeytan.. aklımı çeldi. ellerim kırılsaydı da yapmasaydım.. o kadar pişmanım ki... kurcaladım telefonunu daha doğrusu kurcalamaya çalıştım pekte beceremedim ama mesajlarına ve arama kaydına girdim sadece. bişey bulamadım tabi çok şükür. (zaten şüphelendiğimden yapmamaıştım ya neyse)
sabah oldu işe giderken telefonuma gece hiçbişey gelemedimi arayan soran olmadı mı hiç bildirim yok dedi bende yok gelmedi bişey dedim. baktın mı dedi. bende panikledim utandım bide. yok yok ne bakması elimi bile sürmedim dedim. ama tabi malum akıllı telefon ya son uygulamalar açık kalmış(kapatmayı becerememiştim) anladı tabi baktığımı. sen bana güvenmiyor musun niye bakmadım diye yalan söylüyorsun bu en ufal şeyde yalan söyleyen kim bilir nelerde yalan söyler diye açtı ağzını yumdu gözünü..
neyse işe gittikten sonra mesaj atmış gözümde hiç değerin kalmadı sana artık güvenmiyorum diye. milyon kez özür dilerim gün boyu.. akşam geldiğinde topla eşyalarını annene gidiyosun dedi. hayır gitmiyorum dedim o zaman ben giderim seninle aynı ortamda bulunmak istemiyorum dedi. ben sana ne zaman şüphe verdim ne zaman telefonumu sakladım bakmak istediğinde göstermedim mi neden güvenmedin bana hadi güvenmedin baktın niye baktım demiyosun. o zaman sen her sıkıştığında böyle yalan konuştun bana bundan önceki söylediklerinin doğru olduğunu nasıl bilicem diye bir sürü konuştu..
tamam dedim haklısın ama büyütme bu kadar küçücük şeyi çok büyüttün dedim yinede özür diledim. bir sürü... neyse gece aynı yatakta yattık ama hiç dokunmadan ama sabah uyandığımda bana sarılmıştı.
sabahta hiç bişey demeden gitti işe.. ne yapıyım ben şimdi.. gerek vaarmı bu kadar büyütmeye? hiç yapmadığım ve yapmıycağım bişey ama şeytana uydum işte.. üzülüyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?