- 21 Şubat 2021
- 433
- 413
- 53
- 33
- Konu Sahibi nobodysperfect
-
- #101
Ara sıra istanbul'a geldiginde bu sorunlar bariz olmuyordu bende buna güvendim dediğiniz gibi elimde patladıUzak mesafe ilişkisi yaşamışsınız belli ki elinizde patlamış. Nişan bunun için değil mi zorla oldurmaya çalışmanız da hiç uygun değil bence.
Artık fazla net ortada herşey evlenmek kendimi ateşe atmak olur sadeceIlerde anlasamazsiniz aile yapilariniz cok farkli. Hadi aile yapisi neyse desek sizin nisanlilikta bir sogumak icin sebebiniz varsa bu evliliktede olucak.Birinden tiksiniyorsaniz evlenmeyin. Bu bir gun iki gun degil bir omur.Bir omur nasip olucaksa ayni adamla yemek yiyceksiniz uyuycaksiniz sarilcaksiniz opuceksiniz. Ailesi onun ailesi ve onlarda uzakta da olsa ailenizden olacaklar. Nisanlilik donemindeki sorunlar gormezden gelirseniz evlenince sirf bu gormezden geldiginiz sorunlarin ustune daha da sorun ekleyerek bosanmak durumunda kalabilirsiniz. Iyice dusunun karar verin.
Ben evlerine gitmeyene kadar bu karar hijyen aile konusunda bilgim yoktuMadem bu kadar hassastını niçin nişanlandınız demezler mi hiç?
Ben evlerine gitmeyene kadar bu karar hijyen aileMadem bu kadar hassastını niçin nişanlandınız demezler mi hiç?
Acillik olduktan sonra kimsenin ilgilenmemesi beni ağlattıAma sizin üç günde annemi özledim diye ağlamanız nedir
Bence bu hikayede herkes bir başka garip.
Tehdit mi ediliyorsunuz bu insanla evlenmek için? Anca kafanıza silah falan dayanmış olmalı. Elle tutulur tek bir tarafı yok konunun.Merhaba arkadaşlar 2017 yılından bu yana uzak mesafe ilişkisiyle devam ettirdiğim bir ilişkim var. O ankara'da ben İstanbul'da bu yılın mayıs ayında aileler arası yüzük taktık. Geçen hafta ev bakmak eşya bakmak için ankaraya ablamla gittik. Gerçekten hiç birşey uzaktan görüldüğü gibi yada onun günübirlik istanbula geldiği gibi olmuyormuş. İlk gün ankaraya gittik annesi yaprak sarması ve sigara böreği yapmıştı yoldan geldik bayada acıkmıştık sanırım kadının el lezzeti olmadığından tam bir fiyaskoydu, nişanlım ablamla avm'ye gittik orada yedik gelirken liva isminde güzel bir pastane var oradan kuru pasta aldık elimiz boş gelmeyelim diye ablamla zile bastık kapıya gelen giden yok, ablası gelmiş eve gördü hiç kalkmadı hoş geldiniz demedi bile bizde annesine kuru pastayı güzelce uzatıp ablamla balkona geçtik sonrasında içeri gittik hoş geldin dedi ama öyle içten olmayan şekilde sonrasında sen misafire ikram etmeden kuru pastayı oturup açıp ye önümüze çay bile getirmediler. Diğer günlerde bunlardan farklı olmadı makarna mantar ablamla annesi yaptı kaldığımız üç gün o yemeği teklif ettiler, sabah çok geç uyanıyorlardı, cuma günü acillik oldum baya halsizlikten serum takılıp eve geldim annem gibi bir sıcak çorba önüme gelir dedim. Annesi demişki istemedi söylemediki. Biz ablamla dışarı çıkıcaz dediğimizde nişanlım tamam çıkın diyip gelmedi. Ve en önemlisi belki bunca sene biliyodun da diyebilirsiniz. Nişanlım hijyen konusunda sifir diş fırçalamas hep ben söylerim kıyafetine giyimine önem vermez sağlığına dikkat etmez ce çok sigara içer utanarak söylüyorum midem bulanıyor artık onu öpmek sarılmak istemiyorum koktuğu için. Ayrıca bu ev bulme konusunda ailesi çok baskı yapıyor sonuçta bi ev ucuz birşey bulun oturun evi satın almayacaksınız diyo, bir ev baktık içime sinmedi annesi durmadan güzeldi unp beğenmedi diyip bana atıyo sorumluluğu sırf annemi özledim dedim biraz ağladğm diye böyle evlilik olmaz oğlumun başını yakamam ithamlarında bulundu derdimi paylaşmak istedim napıcam bilmiyorum yıllarım bir hiç uğruna gitti 1992 doğumluyum artık mutlu olamam Sevemem diyede çok korkuyorum
OhooMerhaba arkadaşlar 2017 yılından bu yana uzak mesafe ilişkisiyle devam ettirdiğim bir ilişkim var. O ankara'da ben İstanbul'da bu yılın mayıs ayında aileler arası yüzük taktık. Geçen hafta ev bakmak eşya bakmak için ankaraya ablamla gittik. Gerçekten hiç birşey uzaktan görüldüğü gibi yada onun günübirlik istanbula geldiği gibi olmuyormuş. İlk gün ankaraya gittik annesi yaprak sarması ve sigara böreği yapmıştı yoldan geldik bayada acıkmıştık sanırım kadının el lezzeti olmadığından tam bir fiyaskoydu, nişanlım ablamla avm'ye gittik orada yedik gelirken liva isminde güzel bir pastane var oradan kuru pasta aldık elimiz boş gelmeyelim diye ablamla zile bastık kapıya gelen giden yok, ablası gelmiş eve gördü hiç kalkmadı hoş geldiniz demedi bile bizde annesine kuru pastayı güzelce uzatıp ablamla balkona geçtik sonrasında içeri gittik hoş geldin dedi ama öyle içten olmayan şekilde sonrasında sen misafire ikram etmeden kuru pastayı oturup açıp ye önümüze çay bile getirmediler. Diğer günlerde bunlardan farklı olmadı makarna mantar ablamla annesi yaptı kaldığımız üç gün o yemeği teklif ettiler, sabah çok geç uyanıyorlardı, cuma günü acillik oldum baya halsizlikten serum takılıp eve geldim annem gibi bir sıcak çorba önüme gelir dedim. Annesi demişki istemedi söylemediki. Biz ablamla dışarı çıkıcaz dediğimizde nişanlım tamam çıkın diyip gelmedi. Ve en önemlisi belki bunca sene biliyodun da diyebilirsiniz. Nişanlım hijyen konusunda sifir diş fırçalamas hep ben söylerim kıyafetine giyimine önem vermez sağlığına dikkat etmez ce çok sigara içer utanarak söylüyorum midem bulanıyor artık onu öpmek sarılmak istemiyorum koktuğu için. Ayrıca bu ev bulme konusunda ailesi çok baskı yapıyor sonuçta bi ev ucuz birşey bulun oturun evi satın almayacaksınız diyo, bir ev baktık içime sinmedi annesi durmadan güzeldi unp beğenmedi diyip bana atıyo sorumluluğu sırf annemi özledim dedim biraz ağladğm diye böyle evlilik olmaz oğlumun başını yakamam ithamlarında bulundu derdimi paylaşmak istedim napıcam bilmiyorum yıllarım bir hiç uğruna gitti 1992 doğumluyum artık mutlu olamam Sevemem diyede çok korkuyorum
Şuan için söylemem zor ama en kısa zamanda dediğiniz gibi yaparım
Ben tek başıma giderim önerisinde bulundum ailem bilmediğimiz aile yalnız gitmen hoş olmaz dediler. Ablamda sağolsun bir markete bile gittiğimizde nezaketen biz gidiyoruz gelmek istiyosan dediğimde bile siz gidin demeden hemen koştu geldi. Şuan söyleyememe sebebim ben özel bir hastanede çalışıyorum, ankaraya gitmeden önce bir odada üç kız çalışıyoruz biri hastaydı onun ihmalkarlığı sonucu ankara dönüşüm korona pozitif ablamında pozitif maalesef izolasyondayız ve nasıl olduysa nişanlımada bulaşmış oda izolasyonda şu psikolojiyle söylemem zor olur.Şuan söylemezsen bir daha söyleyemezsin
Demir tavında dövülür
Tam zamanı geldik gördük olmaz diyorum, bitti
Evet 30 yaşında sizin ablanızla gitmeniz de bana göre garip, annemi özledim diye ağlamanız da garip ama onların tavrı da garip
Lakin bu yemek kültürleri değişik
toplumda eskiden yemek yapalım yiyelim ikram edelim diye uğraşılırken şimdi nasıl geçiştirelim modunda herkes
Halam babamı yazlığa davet etmiş 10 saat yol neyse gitmişler akşam önlerine bir şeyler koymuş
Sabah bir kalkmışlar ev sahibi yok denize gitmiş saatlerce gelmemiş
Aaaa demiş siz kalkınca kahvaltı mı yapıyorsunuz, alsaydınız bir şeyler biz günde iki öğün yiyor kahvaltıyı saati 1 de yapıyoruz akşam da salata meze takılıyoruz
Bu halam ki evinde kazan kazan yemek olur artanı buzdolabında koyulacak yer olmazdı
Yine babam hasta poşetle ilaç içiyor vs eskiden yataktan kalkınca hiçbir şey olmazsa ekinde peynir ekmek koşardı önce bir şeyler ye diye
Başka zaman bir yerde evime misafir geldi kalktım sabah hadi denize gidelim dediler kahvaltı hazırlamam lazım dedim sen bilirsin deyip gittiler kaç saat sonra bizim kahvaltı bitince geldiler bir de onlara kahvaltı hazırladık
Sonra dışarı çıktık öğle saati biz acıktık daha erken israf bu kadar yemek mi yenir dediler kendi paramızla yiyeceğimiz yemeğe karıştılar ki çocuğumuz var
Özetle kimsenin yemek kültürü beklentisi kimseyi tutmaz ama sıkıntı ablamla çıkacağız demenizde
Nişanlım ile görüşmeye x kente gidersem ablamla dışarı çıkacağız demem, nişanlı ile çıkarız ablam da uygunsa evde kalır olmazsa da ona bir güzergah veririz o gezer
Nişanlı ile yapılacak avm gezme ev bakma vs abla ile gidilmez biz ablamla çıkacağız vs denmez
Yaşadıklarınız resmen benimle aynı, bilmiyorum belki bana normal değil yaptıkların diceksiniz tamda sizin şu yaptığınızı bende geçen sene yapmıştım ve ailesinden gerçekten kimse arayıp ne oluyo diyede sormadı sonra nasıl olduysa tekrar barıştık. Şuanda yine içime sinmiyor yine mutsuzum insan nisan'ında bile hüzünlü olurmu arkadaşlarım buluşurken görüşürken bile heyecanlılar bense hep donuk mutsuz yorumunuz için teşekkür ederim8-9 yıl önce sizin hissettiklerinize benzer hislerle yürütmeye çalıştığım bir ilişkim vardı, hiçbir zaman tam olarak içime sinmiyordu ama o kadar emek boşa mı gidecek, bir daha kimseyi bulamam mutlu olamam vs gibi saçma sebeplerle bitiremiyordum. İstemeye gelecekleri gün bile mutlu değildim, hatta babama “kafanı bozarlarsa vermiyorum kızımı dersin” dedim. Şimdi burda anlatmayayım ama ailelerin tanıştığı gün, isteme günü, benim onlara nişan hazırlığı için gittiğim gün, kısacası bir araya geldiğimiz her an aşırı saçma ve asla tahammül edemeyeceğim durumların içinde kaldım. Ayrılmam gerektiğini biliyordum ama cesaret edemiyordum, ikizim var canım kardeşim, o resmen yalvarıyordu ayrıl hayatını bitirme diye. En son kardeşimin yanındayken bu adam telefonda yine beni sinir etti, kardeşim de tamam artık bitir dedi. Nişan için elbise alma hazırlıklarındayken bir mesajla bitirdim.
Sonra zaten ailesinden kimse aramadı bile, nedir bu çocukların sıkıntısı diye soran da olmadı. Öyle kapandı gitti.
Altı yıllık evliyim, iki kızım var, eşim hayatımdaki en büyük şansım.
Lütfen siz de içinize sinmiyorsa bitirin, sizi nelerin beklediğini bilemezsiniz. Eminim çok daha mutlu olacağınız biri çıkacaktır karşınıza.
Ben evlendikten sonra annem babam bana teşekkür etti, bize böyle güzel bir damat getirdiğin için teşekkür ederiz dediler, kendi evlatları gibi sevip sahip çıktılar.
Gerçektende öyle oluyormuşBoşuna demiyoruz aynı evin içine girmeden kimseyi tanıyamazsınız diye.Arkaniza bakmadan kaçın evlenince bunların on katı olacak diyeceklerim bu kadar.
Bu konuda kesinlikle haklısınızkültürel farklılık değil kültürel kalyon oluşmuş.anası oğlumun başını yakamam vb diyor da sen evlenirsen kendi başını yakacaksın gibi duruyor.
Allah razı olsun yorumunuz için çok teşekkür ederim inşâAllah dediğiniz gibi mutlu güzel bir aşk yaşarımO senin annen değil,sana yemek hazırlamak zorunda mı diyen üyelere kesinlikle katılmıyorum.Nasipse bir ömür aile olucaz dediğiniz insanların evladı çıkıp İstanbul'dan sizin yanınıza Ankara'ya geliyor.Ustelik de sizin yanınızda hasta oluyor.İnsan bı çorba yapmaz mı bunun istemesi mi olur.Ne kadar ayıp bı hareket.Elinin lezzeti falan umurumda degil ama günlük bı yemek hazirlanmaz mi bu kadar mı görgü kurallarından yoksunlarmis.Herseyi bırakın emanet kız,oğlunuz evlenicek,ablasıyla size misafir olmuşlar.Bu kültürel fark falan değil bunun adı görgüsüzlük,terbiyesizlik kimse kusura bakmasın.Konu sahibinin annesini ozleyip ağlaması hiç de anormal gelmedi bana.Kiza nasıl yabancı,nasıl kimsesiz hissettirmisler ki tabiki annesini özler bı de hasta olunca duyguları daha farklı gelişmiştir.Belki yorum yazan bizler bile ağlardık aynı durumda olsak.Bu arada konu sahibi siz resmen tiksinmeye baslamissiniz bu nisanlidan.Nisanlilik zaten tanıma dönemi değil mi,begenmiosan ayrılmak için yok mu bu dönem.Cekinicek hicbisey yok.Bi daha sevemem diye bişey de yok.35 imde evlendim deliler gibi aşık olarak.İyiki de öyle yapmışım.Yasiniz daha 29 lütfen bu saçma düşüncelerden bian önce kurtulun.Seversiniz yeniden,hem de öyle bı sever öyle bı aşık olursunuz ki siz bile inanmazsınız
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?