Çocuk olunca böyle olacak diye çocuk istemiyorum. Bizde de durumlar benzer iki ayda bir kez giderdim normalde ama eşim abartmaya başladı.Ben ordayken iş yapmayı daha çok seviyorum en azından çok muhabbet etmemiş oluyoruz. Muhabbet olmayınca aradaki farklar da çok olmuyor.
Benimkiler yılışık tipler.
Aşırı lackalar.
Ben yapamam başkasının evinin işini.
7 24 yaşayan onlar.
Sanki gönullu gelmişim gibi yaşamadigım yeri neden temizleyieyim?
Yedigim tabağı kaldırmak gibi basit seyler degil bir sürü angarya.
Oradakiler bıkmış bana kakaliyor kaynanam.
Onları rahat ettirecek sanki ev benim.
Cocuga gelince de çocuk benim hayattaki en büyük zaafim .
Zaten zor oldu tüplerde sıkıntı vardı belki son seçeneğimdi yaşımda zaten küçük degil.
O yüzden çocukdan vazgeçemezdim.
Evlilik zaten bir daha tercih edeceğim birşey de degil.
Durmak isteyen durur bu sartlarda.
Kimseye hizmet etmek için annem beni dogurmadi.
Evime gelene herşeyi yaparım ama gidip milletin evini temizleyemem.
Hele de kaba ve benim işim gibi mecburi uslubla.